عبدالله – ابوجعفر حميد بصرى – مردى نيشابورى به نام عبدالله – ابراهيم ادهم – موسى – فراء – محمد بن على بن ابى طالب عليه السلام (معروف به ابن احنفيه ):
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:((هر كس خداى را بدين نام ها بخواند خواسته اش را بر آورد.)) نيز فرمودند: ((اگر اين نام ها را بر صفحه هايى آهنين بخوانند. به دستورى حق ، نرم خواهد شد.))
هم چنين فرمودند: ((سوگند به آن كه مرا به حق به پيامبرى برانگيخت ، اگر گرسنگى و تشنگى به كسى سخت فشار آورد، با خواندن اين دعا آرامش مى يابد و به حق فرستنده ى من به پيامبرى ، اگر كسى اين دعا را بر كوهى بخواند كه مانع رسيدن او به مقصد است ، كوه – چنان كه خواسته است – متلاشى مى شود و راه هموار. سوگند به فرستنده ى من به پيامبرى ، اگر كسى اين دعا را بر ديوانه اى بخواند، بهبود يابد و اگر بر باردارى كه زادن بر او سخت است خوانده شود، خداوند آن را آسان خواهد فرمود:))
نيز آن حضرت فرمودند: ((اگر مردى اين دعا را بخواند و شهرى كه خانه ى او در ميان آن باشد آتش بگيرد، سراى او در آتش نخواهد سوخت و اگر كسى چهل شب جمعه اين دعا را بخواند، خداوند همه ى گناهان شخصى او را مى آمرزد؛ هر چند با مادرش آميخته باشد!
به فرستنده ى من به نبوت سوگند، هر غم زده اى اين دعا را بخواند غم دنيا و آخرتش به رحمت حق زدوده خواهد شد.
به فرستنده ى من به نبوت راستين سوگند، كسى اين دعا را پيش از رفتن و دين فرمانرواى ستمگرى نمى خواند مگر آن كه خداوند آن صاحب منصب را رام سازد و آسيبش را از وى باز دارد؛ ان شاء الله .)) دعا اين است :
خداوندا بدرستى كه سؤال مىكنم ترا اى كسى كه پنهان شده است به سبب پرتو نور خود از نظرها مخلوقاتش، اى كسى كه پوشیده است پیراهن «2» جلالت و بزرگى را «3» و مشهور شده به صاحبیّت جبروت در منزّه بودن (از نقصها و عیبهاى) خود، اى كسى كه بلند مرتبه است به سبب جلالت و بزرگوارى «4» در تنهائى شرف خود، اى كسى كه اطاعت نمودهاند از چیزها به تمامى اطاعت كردن مر فرمان او را، اى كسى كه به پاى ایستادهاند آسمانها و زمینها در حالى كه جواب دهندهاند مر خواندن او را، اى كسى كه زینت بخشیده است آسمان را به ستارههاى طلوعكننده و گردانیده است آنها را راهنمائى از براى مخلوقات خود، «5» اى كسى كه روشن كرده است ماه روشن را در سیاهى شب تاریك به لطف خود، اى كسى كه نورانى گردانیده است آفتاب روشن را و گردانیده است آن را سبب زندگانى (یا زمان تحصیل معاش) «6» براى خلق خود وگردانیده است آن را جداكننده میان شب و روز به بزرگى خود، اى كسى كه سزاوار است شكر را به سبب پهن نمودن (یا برانگیختن آنها) ابرهاى نعمتهاى خود سؤال مىكنم ترا به مواضع انعقاد «1» عزّت از عرش تو و به منتهاى شفقت از كتاب تو و به هر نامى كه آن از براى تو است كه نامیدهاى به آن نفس خود را یا اختیار كردهاى تو آن را در علم پنهان نزد خود و به هر نامى كه آن از براى توست كه نازل نمودهاى تو آن را در كتاب خود یا ثابت نمودهاى «2» تو آن را در دلهاى صف كشندگان و طوافكنندگان دور عرش تو پس برگشتهاند «3» دلها به سوى سینهها از تفحّص نمودن به خالص نمودن یگانگى ترا و تحقیق نمودن بىهمتائى ترا در حالى كه اقرار دارند از براى تو به بندگى و به آن كه تو خدائى، تو خدائى، تو خدائى، نیست خدائى مگر تو و سؤال مىكنم ترا به نامهائى كه ظاهر نمودهاى تو آنها را از براى موسى بر كوه بزرگ پس چون ظاهر شد شعاع روشنى حجابهاى تو از روشنى بزرگى تو از هم پاشیدند كوهها در حالى كه گردیدند هموار از جهت بزرگى تو و جلالت تو (2) و دور باشى تو و از جهت ترس از قهر تو در حالى كه ترسانند از تو پس نیست خدائى مگر تو پس نیست خدائى سواى تو پس نیست خدائى مگر تو، و سؤال مىكنم ترا به نامى كه گشودهاى «4» به بركت آن به هم چسبیدن شدید پلكهاى چشمهاى نگاهكنندگان را آن چنان نامى كه به اوست تدبیر دانش تو و شاهدهاى دلیلهاى پیغمبران تو، مىشناسند ایشان ترا به زیركى دلهاى خود و حال آن كه تو در پوشیدههاى «5» پنهانهاى نهانىهاى مخفىهائى.
سؤال مىكنم ترا به عزّت آن نام كه رحمت فرستى بر محمّد و بر آل محمّد و آن كه بازدارى از من [و خویشان من و همه مردان مؤمن و زنان مؤمنه] همه آفتها و بلاها را و عارضهها و بیماریها را و خطاها و گناهان را و شك نمودن و شركورزیدن و كفر و عداوت را و نفاق و گمراهى را و نادانى و بغض را و غضب و پریشانى را و تنگدستى و بدى اعتقاد را و وارد شدن عقوبت را و سرزنش دشمنان و مسلّط شدن مردان را بدرستى كه تو شنواى دعائى، مهربانى مر آنچه را كه خواهى [و نیست حركتى و نه توانائى مگر به خداى بلند مرتبه بزرگ].
گويند: سلمان فارسى رحمه الله گفت : پدر و مادرم فدايتان ، يا رسول الله ! آيا اين دعا را مى توانم به مردم بياموزم ؟ فرمودند: ((نه ! نه ! اى ابا عبدالله ! نماز را رها خواهند كرد و به گناهان خواهند پرداخت و با خواندن اين دعا خود و خانواده و همسايگان و اهل مسجد و شهرشان آمرزيده خواهند شد!))
اين دعا از چيزهايى است كه خواندن آن در روز سه شنبه (اى )، به هنگام شدت سختى و به دنبال در خواست ، به الهام شد. اميد كه با اجابت دعا به خواسته برسيم و به هدف نائل شويم و با رسيدن به مقصود، از حاسدان ايمن مانيم ؛ ان شاء الله تعالى .
منبع : کتاب مهج الدعوات ـ بند ۱۵ از دعاهای رسول اکرم (ص)
