آثار دعا برای فرج (13) / مشمول دعای امام می شویم
آثار دعا برای فرج (13) / مشمول دعای امام می شویم
مَثَل ما وقتی در کنار دعاهایمان، برای فرج دعا نمی کنیم، مَثَل کسی است که نهالی را به هزار زحمت و امید و آرزو بکارد و از آن نگه داری کند، شکوفه هایش را روی چشم بگذارد و وقتی میوه داد، میوه هایش را نچیند تا وقتی که بگندد! وقتی دعای فرج در کنار دعای ماست، انگار سیب آبدار شیرینی را که خودمان با دست خودمان کاشته ایم و آبش داده ایم، با لذت گاز بزنیم؛ بدون ترس از کرم و گندیدگی. خلاصه اینکه، وقتی در هنگام هر دعا، برای فرج دعا نکنیم کارمان «بی ثمر» است. نه اینکه مستجاب نشود ها، نه؛ امَا وقتی برای فرج دعا می کنیم، مجرای استجابت دعایمان، از مسیر دیگری می رود که از هر استجابتی بهتر و زیباتر است. چگونه؟ عرض می کنیم.
اگر بشنوید که کسی برایتان دعا می کند، چه می گویید؟ اگر کمی انصاف داشته باشید، لااقل می گویید «خدا پدر و مادرش را بیامرزد!» یا «خدا خیرش بدهد!». اگر هم خیلی با مرام باشید، شما هم از طرف دیگر برایش دعا می کنید. مگر می شود کسی مرام و صمیمیت و مهربانی مولای ما را داشته باشد و از این کمتر بکند؟ یعنی آقای ما که اخلاقش به پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) رفته است، از ما کمتر دعا می کند؟ نعوذاً بالله!
این که می گوییم اگر برای امام دعا کنیم، امام عزیزمان (ارواحنا له الفداء) برایمان دعا می کنند از دو جهت است:
اول اینکه وقتی امام را دعا کنیم، ایشان را یاری کرده ایم. یاری زبانی! یعنی در مجالس و بین مسلمانان، در میان جهان پر از ظلم، عدالت را از خدا می خواهیم و اینگونه، نام امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) را می بریم و برای ایشان، دوستانشان و نابودی دشمنانشان دعا می کنیم. این می شود یاری زبانی. اینکه امام برای یارانشان دعا می کنند، در روایات آمده است. ایشان فرموده اند: «و کساني که براي ياري دين تو از من پيروي ميکنند نيرومند کن و آنان را جهادگر در راه خودت قرار ده، و بر بدخواهان من و ايشان پيروزشان گردان….» (1)
دوم اینکه امام، اساساً جلوتر از دیگران حرکت می کند، به همین خاطر هیچ وقت مدیون کسی نمی ماند. حالا امام زمان (عج)، زیر دین من و شما می ماند؟ نمی ماند دیگر! خودشان فرمودند: «من براي هر مؤمني که پس از ذکر مصائب سيد الشهدا در مجالس عزاداري دعا نمايد، دعا ميکنم.» (2)
یادتان هست آن مسیری که گفتیم مسیر ويژه ی دعای فرج است؟ این مسیر ویژه، گذر از قلب و زبان مولای ماست. نه هر کسی؛ آخرین ذخیره ی خدا، حضرت بقیه الله (عج)! نه هر قلبی، قلب پر اضطراب و پر درد مولای ما و نه هر زبانی؛ زبانی که جز خیر و حق از آن بیرون نمی آید. خلاصه اینگونه که نگاه کنیم انگار دعا دو نوع می شود: دعای معمولی، دعای طلایی! از قیمت طلا که خبر دارید…
پی نوشت:
1. مهج الدعوات: 302؛ به نقل از اصفهانی، محمد تقی، مکیال المکارم، ج 1، ص
2. به نقل از اصفهانی، همان، ص
پ.میعاد
بدون دیدگاه