آثار دعا برای فرج (25) / مَحرم می شویم
مَثل ما و دعای فرج، مَثل بهلول است و آن معلّمی که خدا را به خاطر ندیدنش انکار می کرد. بهلول برای آن که نشان استاد بی خرد بدهد که همه چیز دیدنی نیست، معلم را به باد کتک گرفت. معلم می گفت: «نزن درد می کند!» و بهلول می گفت: «دروغ می گویی! من که دردی نمی بینم!» تا اینکه معلم فریاد زد: «احمق! کبود و سیاه شدم و درد دارم! مگر درد دیدنی است؟!» و بهلول هم فریاد زد: «احمق تر! با این همه نشانه ای که از خدا می بینی، باز هم او را انکار می کنی؛ مگر خدا دیدنی است؟!» آن وقت معلم اعتراف کرد: «خدا هست!»
دعای فرج خواندن ما، باور کردن ندیدنی ها و به عبارتی «غیب» است. مگر مولای آخرمان حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) را دیده ایم که برای سلامتی اش دعا می کنیم؟ اصلاً مگر امام حسین (علیه السلام) را دیده ایم که چنان در رنج مصیبتش می سوزیم که انگار داغ عزیز دیده ایم؟ یا کسی هست که بگوید غدیر را دیده است؟ در حالی که در دل، مولای بر حقّ را همواره امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) می دانیم!
القصّه! وقتی دعای فرج می خوانیم، پیش از دعا، همه ی ولایت و محبّت چهارده معصوم (علیهم السلام) را پذیرفته ایم و به عبارتی به غیب، ایمان آورده ایم. نتیجه ی باور آوردن به غیب، باور کردن بسیاری از مطالب دیگر است. باور کردن چیزهایی که بسیاری از مردم نمی خواهند و حتی نمی توانند بپذیرند. (1)
امام صادق (ع)، در حدیثی طولانی، قبول ولایت امام عصر (عج) را در دوران غیبت، یکی از اسرار الهی دانسته اند و فرموده اند: «این امری از امور الهی و سرّی از اسرار خداوند و غیبی از غیب الله است، پس بگیر آنچه به تو آموختم و آن را مخفی بدار و از شاکرین باش که فردای قیامت با ما در اعلی علیین خواهی بود.» (2)
حتماً شما هم مثل بقیه ی انسانهای معمولی، سرّ را به کسی می گویید که محرم است! کسی که قبول می کند حرفهای شما را در سینه اش دفن کند و از آن علیه شما استفاده نکند. حالا اگر در وجود خودتان حضرت بقیة الله(عج) را تمام و کمال پذیرفته اید، لابد ظرفیت پذیرش این سر را داشته اید. خوش به سعادت دوستداران مولای ناپیدا!
مثل ما و دعا فرج، مثل پذیرش همان دردی است که در وجود معلم انکار کننده پیچید. دردی که نمی شود انکارش کرد، چرا که نشانه های وجود آن را می بینیم، نمی شود درمانش کرد چرا که جراحتِ فهمیدن است؛ بهای پذیرفتن غیب و غیبت، بهای دعا برای فرج مولایی که نادیدنی است، بهای دوست داشتن آقای ما، بهای مَحرم شدن، همین است: درد کشیدن…
پی نوشت:
1. موسوی اصفهانی، محمّد تقی، مکیال المکارم، ج 1، نشر مسجد مقدّس جمکران، ص 519؛ ذیل فایده ی هشتم
2. کمال الدین و تمام النعمه، ج 2، ص 384؛ به نقل از همان، ص 169
پ.میعاد
در روایات ما تاکید بسیاری بر دعا برای فرج شده تا حدی که برترین عبادت خوانده شده است. این در حالی است که خداوند متعال به طور قطعی، ظهور را محقق خواهد ساخت و ولی امر خود را خواهد رساند. در این میان دعای ما چه فایده ای دارد؟
در این مطالب، پاسخ این سوال را خواهیم داد که نتایج دعا برای فرج حضرت مهدی (عج) چیست؛ ان شاء الله
