سوره قلم آیه 4 : { وَ إِنَّكَ لَعَلىَ‏ خُلُقٍ عَظِيم‏ } ( ای پیغمبر ) تو داراى خُلق عظيم و اخلاق بسيار نيكو هستى‏.

سوره بقره آیه 119 : { إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقّ‏ِ بَشِيرًا وَ نَذِيرًا وَ لَا تُسَْلُ عَنْ أَصحَْابِ الجَْحِيم‏ }  (اى پيغمبر) ما تو را به حق فرستاديم كه مردم را (به نعمت بهشت) مژده دهى و (از عذاب جهنم) بترسانى، و تو مسئول كافران كه به راه جهنم رفتند نيستى.

سوره آل عمران آیه 159 : { فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنهُْمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شَاوِرْهُمْ فىِ الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلىَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يحُِبُّ الْمُتَوَكلِِّين‏ } پس [اى پيامبر] بواسطه ‏ى لطف الهى بود كه با آنها [كه در احُد نافرمانى كرده بودند] مهربان شدى در حالى كه اگر خشن و تندخو و سنگدل بودى از اطراف تو پراكنده می ‏شدند، پس از آنها درگذر و [حتّى‏] براى ايشان طلب مغفرت نما و در كارها با آنها مشورت كن و چون بر امرى تصميم گرفتى، [تنها] بر خداوند توكّل كن كه خداوند، توكّل كنندگان را دوست می دارد.

سوره مائده آیه 99 : { مَّا عَلىَ الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَ مَا تَكْتُمُون‏ } بر پيامبران جز رساندن احكام خدا وظيفه ‏اى نيست و خدا هر چه را آشكار سازيد يا پنهان داريد، می ‏داند.

سوره احزاب آیه 45 و 46 : { يَأَيهَُّا النَّبىِ‏ُّ إِنَّا أَرْسَلْنَكَ شَهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذِيرًا (45) وَ دَاعِيًا إِلىَ اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجًا مُّنِيرًا (46) } اى پيامبر، ما تو را فرستاديم تا شاهد و مژده ‏دهنده و بيم ‏دهنده باشى. (45) و مردم را به فرمان خدا به سوى او بخوانى، و چراغى تابناك باشى. (46)

سوره نحل آیه 125 : { ادْعُ إِلىَ‏ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالحِْكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الحَْسَنَةِ وَ جَدِلْهُم بِالَّتىِ هِىَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِين‏ }  يا محمّد (ص) مردم را با حكمت و موعظه نيكو به سوى راه و دين پروردگارت دعوت كن، و با ايشان به طريقى كه نيكوتر است استدلال نما ، پروردگارت بهتر می ‏داند چه كسانى از راهش گمراه شده و چه كسانى هدايت يافته ‏اند.

سوره نساء آیه 165 : { رُّسُلًا مُّبَشرِِّينَ وَ مُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلىَ اللَّهِ حُجَّةُ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ كاَنَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا }  اين پيمبران (كه ما آنها را به رسالت فرستاده ‏ايم مأمور بوده ‏اند كه) به اشخاص فرمانبر و مؤمن مژده ثواب و بهشت دهند و مبشّر به سعادت بعدى آنها باشند و به اشخاص نافرمان و كافر وعده عقاب و دوزخ دهند و منذر به شقاوت اُخروى آنها باشند تا آنها را حجّتى بعد از فرستادن پيمبران بر خدا باقى نماند (و نگويند اگر براى ما پيمبرانى ميفرستادى كه شريعتى براى ما بياورند و راه را از چاه بما نشان دهند و آنچه نميدانستيم بما بياموزند ما خير خود را از دست نمي داديم [نگويند ما نمی ‏دانستيم زيرا رهبر دينى نداشتيم‏]) و خداوند همواره غالب است و مكابرى او را مغلوب نمی ‏كند و آنچه ميكند بر وفق حكمت و صلاح است.

سوره رعد آیه 7 : { وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَيْهِ ءَايَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكلُ‏ِّ قَوْمٍ هَاد } و باز كافران (به طعنه) می ‏گويند كه چرا از خدايش بر او آيت و معجزه ‏اى فرستاده نشد؟ (بايد بدانند كه) تنها وظيفه تو اندرز و ترسانيدن (خلق از نافرمانى خدا) است و هر قومى را (از طرف خدا) رهنمايى است.

سوره رعد آیه 32 : { وَ لَقَدِ اسْتهُْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثمُ‏َّ أَخَذْتهُُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَاب‏ } پيامبرانى هم كه پيش از تو بودند به استهزا گرفته شدند. من به كافران مهلت دادم، آن گاه همه را فرو گرفتم و آن عقوبت من چه سخت بود.

سوره فاطر آیه 4 : { وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ وَ إِلىَ اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُور } اگر تو را تكذيب كرده ‏اند، پيامبرانى را هم كه پيش از تو بوده ‏اند تكذيب كرده ‏اند و همه كارها به خدا بازگردانده شود.

سوره عنکبوت آیه 69 : { وَ الَّذِينَ جَاهَدُواْ فِينَا لَنهَْدِيَنهَُّمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِين‏ } و كسانى كه براى [به دست آوردن خشنودى‏] ما [با جان و مال‏] كوشيدند، بی ‏ترديد آنان را به راه‏هاى خود [راه رشد، سعادت، كمال، كرامت، بهشت و مقام قرب‏] راهنمايى می ‏كنيم و يقيناً خدا با نيكوكاران است.

سوره بقره آیه 256 : { لَا إِكْرَاهَ فىِ الدِّينِ قَد تَّبَينَ‏َ الرُّشْدُ مِنَ الْغَىّ‏ِ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّغُوتِ وَ يُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى‏ لَا انفِصَامَ لَهَا وَ اللَّهُ سمَِيعٌ عَلِيم‏ }در دين، هيچ اكراه و اجبارى نيست [كسى حق ندارد كسى را از روى اجبار وادار به پذيرفتن دين كند، بلكه هر كسى بايد آزادانه با به كارگيرى عقل و با تكيه بر مطالعه و تحقيق دين را بپذيرد]. مسلماً راه هدايت از گمراهى [به وسيله قرآن، پيامبر و امامان معصوم‏] روشن و آشكار شده است. پس هر كه به طاغوت [كه شيطان، بت و هر طغيان گرى است‏] كفر ورزد و به خدا ايمان بياورد، بی ترديد به محكم ‏ترين دستگيره كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است و خدا شنوا و داناست.

سوره بقره آیه 44 : {  أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبرِِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَ أَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَ فَلَا تَعْقِلُون‏ } چگونه مردم را به كارهاى نيك فرمان می ‏دهيد و خود را فراموش می ‏كنيد و حال آنكه كتاب خدا را می ‏خوانيد، چرا انديشه و تعقل نمی ‏كنيد؟

سوره آل عمران آیه 104 : { وَ لْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلىَ الخَْيرِْ وَ يَأْمُرُونَ بِالمَْعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏ }بايد گروهى از شما باشند كه مردم را بسوى خير دعوت نمايند و امر بمعروف و نهى از منكر كنند و اينگونه افرادند كه رستگارند.اين گروه تماما رستگارند.(در تفسير صافى نقل می ‏كند از كتاب كافى كه فرمود حضرت صادق- عليه السّلام-: امر به معروف و نهى از منكر واجب است بر آنان كه سخنشان پذيرند و توانا و دانا باشند به نيك و بد ؛ نه هر ناتوان و نادان كه خود تشخیص خوب از بد نداده. پس بايد اول خود را بسازد بعد به سازمان ديگران پردازد)

سوره آل عمران آیه 110 : { كُنتُمْ خَيرَْ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ ءَامَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكاَنَ خَيرًْا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثرَُهُمُ الْفَاسِقُون‏ } شما بهترين امتى هستيد از ميان مردم پديد آمده، كه امر به معروف و نهى از منكر می ‏كنيد و به خدا ايمان داريد. اگر اهل كتاب نيز ايمان بياورند برايشان بهتر است. بعضى از ايشان مؤمنند و بيشتر آنها فاسقند.

{ ترجمه و شرح آیه 110 سوره آل عمران } : شما بهترين امتى بوده‏ ايد كه بر مردم ظاهر شده است، امر به معروف می ‏نمائيد و نهى از منكر می ‏كنيد و به خداوند ايمان داريد، اگر اهل كتاب ايمان می ‏داشتند برايشان بهتر بود ، برخى از آنان مؤمنند و بيشترشان نافرمانند. (و چون مؤمنين را به اتّفاق و با هم بودن امر و از تفرقه و جدايى نهى نموده اكنون متّفقين از ايشان را كه در ارشاد و راهنمايى سعى و كوشش دارند ستوده ميفرمايد:) شما بهترين امت و گروهى (ائمه و پيشوايانى) هستيد كه براى مردم آشكار شده ‏ايد، به معروف و پسنديده (طاعات) امر و از منكر و ناشايسته (معاصى) نهى ميكنيد، و به (توحيد و عدل و دين) خدا ايمان داريد، و اگر كتاب داران (يهود و نصارى مانند شما بوحدانيّت و يگانگى خدا و برسالت و پيغمبرى رسول خدا و بدين اسلام) ايمان آورند هر آينه (از كفر و نگرويدن) بر ايشان بهتر بود (در دنيا و آخرت نيكبخت مي شدند در دنيا از قتل و خونريزى و زد و خورد و گرفتارى و در آخرت از عذاب جاودان رهايى مييافتند) برخى از آنان (مانند عبد اللَّه ابن سلام از يهود و نجاشى از نصارى) ايمان آورده (مسلمان شده) و بيشترشان از راه حقّ بيرون رفته و گناهكاراند (مولى محسن فيض كاشانى (رحمة اللَّه) در تفسير صافى از تفسير علىّ ابن ابراهيم قمىّ «عليه الرحمة» نقل كرده كسى نزد حضرت صادق (عليه السّلام) قرائت نمود: كنتم خير امة حضرت فرمود: بهترين امت امير المؤمنين و حسن و حسين و فرزندان علىّ «صلوات اللَّه و سلامه عليهم» را ميكشند؟! قارى و خواننده آيه گفت: فداء تو گردم چگونه فرود آمده؟ فرمود: خير ائمة اخرجت للنّاس، آيا نمی ‏بينى خدا آنها را ستوده به اينكه امر بمعروف و نهى از منكر ميكنيد و بخدا ايمان داريد. و از تفسير محمّد ابن مسعود عياشى (رحمة اللَّه) روايت نموده: از حضرت صادق (عليه السّلام) رسيده كه اين آيه بر محمّد صلّى اللَّه عليه و آله درباره آن بزرگوار و خصوص اوصياء فرود آمده پس فرمود: انتم خير ائمة اخرجت للناس تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنكر بخدا قسم جبرئيل اين چنين آن را فرود آورده، و جز محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و اوصياء او (عليهم السّلام) را قصد نكرده و نخواسته است. ناگفته نماند: مقصود از اين روايت و مانند آن آنست كه جبرئيل هنگامى كه اين آيه را فرود آورده خير امة را به خير ائمة تفسير و بيان نموده نه آنكه تحريف و تغييرى در آن شده باشد يعنى جبرئيل خير ائمة آورده و مردم خير امة ميخوانند).

آل عمران آیه113 و 114 : { لَيْسُواْ سَوَاءً مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائمَةٌ يَتْلُونَ ءَايَاتِ اللَّهِ ءَانَاءَ الَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ(113)يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الاَْخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يُسَارِعُونَ فىِ الْخَيرَْاتِ وَ أُوْلَئكَ مِنَ الصَّالِحِينَ(114) } اهل كتاب همه يكسان نيستند. گروهى به طاعت خدا ايستاده‏ اند و آيات خدا را در دل شب تلاوت می ‏كنند و سجده به جاى می ‏آورند. (113)و به خدا و روز رستاخيز ايمان دارند و امر به معروف و نهى از منكر می ‏كنند و در كارهاى نيك شتاب می ‏ورزند و از جمله صالحانند. (114).

سوره اعراف آیه 157 : { الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبىِ‏َّ الْأُمِّىَّ الَّذِى يجَِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فىِ التَّوْرَئةِ وَ الْانجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنهَْئهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يحُِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَ يحَُرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَئثَ وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلَالَ الَّتىِ كاَنَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ ءَامَنُواْ بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِى أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏ } 157. «آنهايى كه از پيامبر امّىِ خداوند پيروى می ‏كنند، پيامبرى كه اوصاف و مشخّصات او را در تورات و انجيل كه كتاب دينى آنها و در اختيارشان است می ‏خوانند، [خواهند ديد كه‏] اين پيامبر، مردم را به عمل نيكو فرمان می ‏دهد و از بدى باز می ‏دارد {  آنانرا امر بمعروف و نهى از منكر ميكند. }، چيزهاى پاكيزه را بر آنها حلال و ناپاكها را بر آنها حرام اعلام می ‏كند و بارهاى سنگين قيود و تكاليف [خرافى گذشته‏] را از دوش آنها برمی ‏دارد، پس كسانى كه به او ايمان آورند و احترامش را پاس دارند و او را در راه دين خدا يارى كنند و از نورى كه بر او نازل شده پيروى نمايند، آنها مسلّماً از رستگارانند.»

سوره توبه آیه 67 : { الْمُنَافِقُونَ وَ الْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَ يَنهَْوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ يَقْبِضُونَ أَيْدِيهَُمْ نَسُواْ اللَّهَ فَنَسِيهَُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَسِقُون‏ } مردان منافق و زنان منافق، همه همانند يكديگرند. به كارهاى زشت فرمان می ‏دهند و از كارهاى نيك جلو می ‏گيرند و دست خود را (از انفاق در راه خدا) می‏بندند و چون خدا را فراموش كردند خدا نيز آنها را فراموش كرد (يعنى به خود واگذاشت تا از هر سعادت محروم شوند)، در حقيقت منافقان بدترين زشتكاران عالمند.

سوره حج آیه 41 و 42 , 43 , 44 : { الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فىِ الْأَرْضِ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّكَوةَ وَ أَمَرُواْ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْاْ عَنِ الْمُنكَرِ وَ لِلَّهِ عَقِبَةُ الْأُمُورِ(41)
وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ ثَمُودُ(42)وَ قَوْمُ إِبْرَاهِيمَ وَ قَوْمُ لُوطٍ(43)وَ أَصْحَابُ مَدْيَنَ وَ كُذِّبَ مُوسىَ‏ فَأَمْلَيْتُ لِلْكَفِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ(44) }   41 آنها كسانى هستند كه اگر در زمين قدرتشان دهيم ، نماز را برپا میدارند و زكات می دهند و امر به معروف و نهى از منكر مینمايند و (از هيچ كس جز خدا نمی ‏ترسند چون می دانند كه) عاقبت كارها به دست خداست.42 اگر تو را تكذيب می ‏كنند، پيش از آنها نيز قوم نوح و عاد و ثمود پيامبرانشان را تكذيب كردند.43 همچنين قوم ابراهيم و قوم لوط، پيامبران خود را تكذيب نمودند.44 و نيز اصحاب مدين و موسى تكذيب شدند. به كافران مهلت دادم، آن گاه مجازاتشان كردم و ديدى كه چگونه مجازات سختى نمودم‏.

سوره لقمان آیه 17 : { يَابُنىَ‏َّ أَقِمِ الصَّلَوةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ اصْبرِْ عَلىَ‏ مَا أَصَابَكَ إِنَّ ذَالِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُور }  [لقمان به پسرش نصيحت كرد:] پسرم! نماز را برپا دار و مردم را به كار پسنديده وادار و از كار زشت بازدار { امر به معروف و نهى از منكر كن } و بر آنچه [از مشكلات و سختی ‏ها] به تو می ‏رسد شكيبايى كن، كه اينها از امورى است كه ملازمت بر آن از واجبات است. (17)

سوره نحل آیه 90 : { إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْاحْسَنِ وَ إِيتَاى ذِى الْقُرْبىَ‏ وَ يَنْهَى‏ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنكَرِ وَ الْبَغْىِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُون‏ } 90- خدا به عدالت و نيكى و احسان به خويشان فرمان می ‏دهد و از فحشاء و ناپسند و تجاوز نهى می ‏كند، شما را موعظه می ‏كند تا پند گيريد.

سوره توبه آیه 71 : { وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَ يُطِيعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُوْلَئكَ سَيرَْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيم‏ } مردان مؤمن و زنان مؤمن دوستان يكديگرند. امر به معروف و نهى از منكر می ‏كنند، و نماز را برپا می ‏دارند و زكات می ‏دهند و از خدا و پيامبرش فرمانبردارى می ‏كنند. خدا اينان را رحمت خواهد كرد، خدا پيروزمند و حكيم است. (71)

سوره مائده آیه 32 : { مِنْ أَجْلِ ذَالِكَ كَتَبْنَا عَلىَ‏ بَنىِ إِسرَْ ءِيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسَا بِغَيرِْ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فىِ الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَ مَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا وَ لَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَالِكَ فىِ الْأَرْضِ لَمُسرِْفُون‏ } به همين جهت بر بنى اسرائيل مقرّر داشتيم كه هر كس انسانى را بدون ارتكاب قتل يا فساد در روى زمين بكشد،(يا از اسلام به كفر درآورد و گمراهش کند) چنان است كه گويى همه انسانها را كشته و هر كس انسانى را از مرگ رهايى بخشد (و از انحراف نجات دهد) چنان است كه گويى همه مردم را زنده كرده است، و رسولان ما با دلايل روشن به سوى بنى اسرائيل آمدند اما بسيارى از آنها، تعدّى و اسراف، در روى زمين كردند. (32)

سوره مائده آیه 62 و 63 : { وَ تَرَى‏ كَثِيرًا مِّنهُْمْ يُسَارِعُونَ فىِ الْاثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ(62)لَوْ لَا يَنْهَئهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبَارُ عَن قَوْلهِِمُ الْاثْمَ وَ أَكلِْهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كاَنُواْ يَصْنَعُونَ(63) } 62- و بسيارى از آنها را ميبينى (يا محمّد) كه در ارتكاب گناه و تعدّى و تجاوز به حقوق ديگران و خوردن رشوه و مال حرام بر يكديگر پيشى ميگيرند و شتاب ميكنند و چه بدكارى ميكنند (و چه بد عملى انجام ميدهند).63- چرا علماى دين و فقهاى ربّانى (أهل انجيل) و روحانيان (أهل توراة) اين بدكاران را از ارتكاب گناه و گفتار بد (از نفاق ورزى و دروغگوئى و تحريف كتب آسمانى) و خوردن رشوه و مال حرام منع و جلوگيرى نميكنند و چه بد ميكنند (و چه بد رفتارى انجام ميدهند كه از امر بمعروف و نهى از منكر خوددارى مينمايند).

سوره طه آیه 44 : { اذْهَبَا إِلىَ‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ‏(43) فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يخَْشی ‏ ‏(44) قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نخََافُ أَن يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن يَطْغَى‏(45)قَالَ لَا تخََافَا إِنَّنىِ مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَ أَرَى ‏(46) } برويد بسوى فرعون كه او نافرمانى را از حد گذرانيده (43)اما به نرمى با او سخن بگوييد شايد متذكّر شود، يا (از خدا) بترسد! (44)
(موسى و هارون) گفتند: «پروردگارا! از اين می ‏ترسيم كه بر ما پيشى گيرد (و قبل از بيان حق، ما را آزار دهد) يا طغيان كند (و نپذيرد)!» (45)فرمود: «نترسيد! من با شما هستم (همه چيز را) می ‏شنوم و می ‏بينم! (46)