خلاصه ای از واقعه غدیر
ده سال از هجرت میگذشت که رسول خدا عزم سفر حج فرمودند. اسامی این حج عبارتند از:
حجه السلام ،حجه البلاغ ، حجه الکمال ، حجه التمام
در این حج حضرت با تمام اهل بیت و مهاجرین و انصار و بسیاری از قبایل عرب و دیگر اقشار مردم همراه شدند.
شیوع بیماری آبله وحصبه باعث شدخیلی از مردم به این حج نروند ولی با این حال عده زیادی رفتندکه شمار انان را بیش از 90 هزار نفر ذکر کرده اند.
مناسک حج را به پایان برده و با همان جمعیت انبوه راهی مدینه می شوند.در میانه راه منطقه ای به نام جحفه وجود دارد و برکه ای به نام غدیر خم در نزدیک ان میباشد. 18 ذی الحجه وقتی به این برکه میرسند جبرئیل از جانب پروردگاربه حضرت رسول نازل و این آیه را می اورد: (یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک …)
یعنی ای پیامبر انچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شد را کامل به مردم برسان .خداوند دستور میدهد که باید وجوب اطاعت از علی ابن ابی طالب را بعد از خودت به مردم ابلاغ کنی.
در این مرحله حضرت رسول دستور به توقف میدهندو میگویند انان که رفته اند باز گردند و برای عقب ماندگان منتظر شوند. حال وقت نماز شده ، حضرت نماز را میخوانند و بعد از نماز برمنبری از زینهای شتران رفته خطبه شان را با صدای بلند به گوش همگان میرسانند.
حضرت خطبه را با حمد وستایش خدا شروع میکنند بعد میفرمایند : خدا به من خبر داده که نزدیک است که من دعوت حق را اجابت کنم و از میان شما بروم.من مسئولیتی دارم و شما هم به نوبه خود مسئولیتی دارید .چه میگویید؟ مردم گفتند ما شهادت میدهیم که شما ابلاغ دین نموده و نصیحتمان کردی و در این راه تلاش وافر نمودی و خدا پاداش خیر به تو دهد.
پیامبر فرمودند: آیا شهادت به خدا و به رسول و به حق بودن بهشت و جهنم و مرگ و قیامت میدهید؟ همه گفتند بله شهادت میدهیم.
حضرت فرمودند: ای مردم ایا میشنوید؟گفتند میشنویم. حضرت فرمودند : من زود تر از شما به بهشت و به کنار حوض کوثر میروم وشما نیز بعدا در کنار همان حوض بر من وارد خواهید شد. مراقب باشید که بعد از من با ان دو وجود گرانقدر چگونه رفتار میکنید! کسی سوال کردکه ان دو وجود گرانقدر کدامند؟ حضرت فرمودند: ثقل اکبر که کتاب خداست و ثقل اصغر که اهل بیت و عترت من هستند. { بر ان دو پیشی نگیرید که هلاک میشوید واز انها دست بر ندارید که باز هم هلاک خواهید شد}.
در این هنگام دست علی علیه السلام را گرفتند و تا انجا بالا اوردند که سفیدی زیر بغل هر دو نمایان شد و فرمودند: ای مردم چه کسی بر مومنان از خودشان سزاوار تر است؟ همه گفتند خداوند و رسولش بهتر میدانند. سپس فرمودند:خداوند مولای من ومن مولای مومنان هستم و بر ایشان از خودشان سزاوار ترم پس هر که من مولای اویم علی هم مولای اوست و این جمله را سه مرتبه تکرار کردند.بعد در حق حضرت علی دعا کردند :خدایا هر که او را دوست دارد دوستش بدار و هر که او را دشمن دارد دشمنش بدار.
هنوز جمعیت پراکنده نشده بودند که این آیه نازل شد 🙁الیوم اکملت لکم دینکم واتممت علیکم نعمتی )
انگاه مردم شروع به تبریک گفتن به حضرت علی کردند.از جمله ابوبکر و عمر زود تر از دیگر صحابه تبریک گفتند و این جمله تاریخی را بیان کردند:بخ بخ لک یابن ابی طالب …. یعنی افرین بر تو ای پسر ابی طالب برای همیشه مولای من و هر زن و مرد مسلمان شدی.
منبع: کتاب گزیده الغدیر
