الغدیر(عید غدیر در اسلام)

از جمله چیزهایی که حدیث غدیر را جاودانه و منتشر ساخته عبارت است از :

عید قرار دادن روز غدیر ، برپایی جشن ، عبادت در ان شب ، انجام کارهای خیر ، دستگیری از ضعفاء وپوشیدن البسه نو .

تا هر زمان که جامعه دینی به این حالات توجه کند طبعا به پرس و جوی اسباب ان و پرس و جو از شئون ان می پردازد ، پیرامون راویان ان تفحص می کند و دست کم در اثر شرکت در مراسم عید به طور اتفاقی بر راویان و ناقلان این حادثه عظیم اطلاع می یابد.در نتیجه تجدید این امر هر سال موجب می گردد که توجه خاص به ان شده و اسناد واقعه به هم پیوسته و طرق نقل ان حفظ و اخبار ان تکرار شود. آنچه برای کاوشگر این عید اشکار می شود دو مطلب است :

اول : این عید اختصاص به شیعیان ندارد بلکه دیگر فرقه ها نیز ان را عید دانسته اند.

1- ابو ریحان بیرونی در کتاب الاثار الباقیه عن القرون الخالیه ان را از اعیاد اسلام شمرده است.

2- ابن طلحه شافعی در کتاب مطالب السئول می نویسد: امیر المومنین علیه السلام در شعر خوداز روز غدیر یاد کرده و این روز روز گردهمایی و عید گردیده است چون در این روز پیامبر امیرالمومنین را به این جایگاه بلند اختصاص داده نه دیگران را.

3- مسعودی بعد از ذکر حدیث غدیر می گوید: اولاد علی و شیعیان او این روز را بزرگ می دارند { التنبیه والاشراف ص 221 }

یکی از دلایل عید بودن غدیر اینکه ابوبکر و عمر و زنان پیامبر به دستور ایشان ان را به امیرالمومنین تبریک گفتند و تبریک گفتن از ویژگیهای اعیاد و شادیهاست.

دوم : تاریخ برگذاری این عید از زمان پیامبر تاکنون و اغاز ان روز غدیر در حجه الوداع است. چه روزی بزرگتر از این روز؟!! روزی که راه واضح سنتها اشکار شد و راه هموار بر همگان روشن گشت ، دین کامل گردید و نعمت تمام شد و قران با صدای بلند این مطلب را ذکر کرده تا بر کسی پوشیده نماند.

منبع : کتاب گزیده الغدیر