الغدیر(نگرشی در معانی مولا و معنی اصلی کلمه مولا )
در لغت برای کلمه مولا 27 معنی ذکر شده است که غیر از معنی {اولی به شئ} تمام مابقی برای قرار گرفتن در حدیث غدیر صلاحیت ندارند و موجب بطلان یا اشتباه در حدیث می شوند و ان معانی از قرار ذیل هستند :
رب,عمو, عموزاده,فرزند پسر,پسر خواهر,بنده,مالک,پیرو,شریک,ولی,سزاوارتر و…. که معنی اول موجب کفر است چون جز خدای تعالی پروردگاری در عالم نیست و هرگز پیامبر نمیفرمایند هر که من پروردگار اویم علی پروردگار اوست و تمام معانی دیگر نیز مانند این معنی برای قرار گرفتن در حدیث جواز ندارند مگر معنی اولی به شئ .بعضی معنی محب و ناصر را اورده اند که میگوییم : محب و وجوب محبت چیزی نا اشنا برای مردم نبود که به تبلیغ نیاز داشته باشد در حالی که وقتی حضرت حدیث غدیر را خواندند اینگونه بود که چیز نو و جدیدی را برای مردم قرائت کردند که به موجب ان مردم تهنیت گفته و بیعت کردند پس نمی توان ان را به معنای محب و یاور بیاوریم چون چیز جدیدی نبوده و بارها این معنی در قران امده و احتیاج به تبلیغ دوباره نداشته و اگر به این معنی می بود بنا به استناد به ایه 71 سوره توبه (المومن والمومنات بعضهم اولیاء بعض) مردان و زنان با ایمان ولی و یارو یاور یکدیگرند, و ایه 10 سوره حجرات قبلا در قران امده بود و دیگر تبلیغ به این معنی کار اضافه و بی معنا بود که از خدا و پیامبر اینچنین کاری سر نمی زند.
نتیجه :اینکه مولی تنها یک مهنی دارد و ان {اولی به شئ} یعنی اولویت داشتن و سزاوارتر بودن از دیگران است.
تا اینجا برای اهل تحقیق چاره ای جز پذیرش معنی اولی برای واژه مولا نیست حال بر فرض که کوتاه امده و بپذیریم که واژه مولی مشترک لفظی است می گوییم در حدیث قرینه های متصل و منفصل بسیار امده که غیر از معنی اولی مابقی را نفی می کند که به تعدادی از این قرائن اشاره میکنیم :
1- آغاز حدیث که پیامبر می فرمایند {الست اولی بکم من انفسکم } ایا من از شما بر خودتان سزاوارتر نیستم؟یعنی ایا من بر شما ولایت مطلقه ندارم؟بعد از تصدیق مردم حضرت می فرمایند من کنت مولاه فعلی مولاه.و این مطلب را بسیاری از علماء شیعه و سنی نقل کرده اند مانند :احمدبن حنبل , نسایی , ترمزی و……….
2- دعایی که فرمودند { اللهم وال من والاه وعاد من عاداه } این دعا به جهت عمومیتی که از حیث اشخاص به خاطر وجود موصول ((من)) و از حیث زمان و حالات به خاطر حذف متعلق دارد بر عصمت امام دلالت میکند چون چکیده معنایش این است که در هر حال و زمان و بر هرکس دوستی و یاوری او واجب و دشمنی با او حرام است و این نشان میدهد که در تمام احوال دارای صفتی است که مانع از صدور معصیت از او میشود چون اگر از او معصیت صادر گردد بر همه واجب است که به خاطر صدور معصیت, از او دست برداشته و دشمنی را با او اشکار کنند.!!
3- کلام پیامبر بعد از بیان ولایت امام علی که فرمودند : (هنّئونی هنّئونی ان الله تعالی خصّنی بالنبوة و خصّ اهل بیتی بالامامة ) یعنی به من تبریک بگویید به من تبریک بگویید چون خدای تعالی مرا به پیامبری و اهل بیتم را به امامت برگزید. و غیر از این 3 قرینه 15 قرینه دیگر وجود دارد که برای اگاهی از ان به کتاب الغدیر مراجعه شود.
منبع : کتاب گزیده الغدیر
