سوم از ایاتی که در مورد روز غدیر و ولایت امیرالمومنین علیه السلام نازل شده ایات 1 الی 3 سوره معارج است :

( سال سائل بعذاب واقع * للکافرین لیس له دافع * من الله ذی المعارج )

یعنی : تقاضا کننده ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد ! این عذاب مخصوص کافران است و کسی نمیتواند ان را دفع کند از سوی خدا صاحب فضائل و مواهب است.

شیعه به نزول این ایات برای حقانیت امیرالمومنین اعتقاد دارد و گروه زیادی از اهل تسنن هم ان را قبول دارند.علامه امینی 29 مورد از این علماء اهل سنت را بر شمرده که از جمله انهاست حافظ ابو عبید هروی که در تفسیر خود {غریب القران} روایت کرده که : بعد از تبلیغ پیامبر در روز غدیر جابر بن نضر نزد حضرت امد و گفت : از جانب خدا ما را بر شهادت بر وحدانیت خدا و رسالت خود و انجام نماز و روزه و حج و زکات فرمان دادی و ما پذیرفتیم و تو به این مقدار بسنده نکرده تا اینکه بازوی پسر عمویت را گرفته و وی را بر ما برتری دادی و گفتی من کنت مولا فعلی مولا. ایا این گفته از توست یا از جانب خدا؟ پیامبر فرمودند : سوگند به خداوند که از جانب اوست. انگاه جابر به سمت مرکب خود رفت و با خود میگفت خدایا اگر انچه محمد میگوید حق است پس بر ما از اسمان سنگ ببار !! هنوز به مرکب خود نرسیده بود که سنگی از اسمان بر سرش فرود امد و از ماتحتش خارج شد و به هلاکت رسید.

دوست ودشمن به این حدیث ایرادی نگرفته اند مگر ابن تیمیه که در نوشتار بعدی به چند شبهه او می پردازیم. انشاءالله

منبع : کتاب گزیده الغدیر