قال ابوعماره المنشد :
ــ قال ابوعبدالله عليه السلام لي : يا ابا عماره انشدني في الحسين عليه السلام . قال فأنشدته فبكي . قال ثم انشدته فبكي . قال : فو الله ما زلت انشده و يبكي حتي سمعت البكاء من الدار . فقال لي : يا ابا عماره من انشد في الحسين بن علي عليهما السلام شعراً فأبكي خمسين فله الجنه . و من انشد في الحسين عليه السلام شعرا فأبكي اربعين فله الجنه و من انشد في الحسين عليه السلام شعرا فأبكي ثلاثين فله الجنه و من انشد في الحسين عليه السلام شعرا فأبكي عشرين فله الجنه . و من انشد في الحسين عليه السلام شعراً فأبكي عشره فله الجنه . . من انشد في الحسن عليه السلام شعراً فأبكي واحد فله الجنه . و من انشد في الحسين عليه السلام شعرا فبكي فله الجنه و من انشد في الحسن عليه السلام شعراً فتباكي فله الجنه . [13]

ــ امام صادق عليه السلام مرا گفت : اي ابوعماره ، درباره حسين عليه السلام شعري برايم بخوان . ابوعماره گفت : من خواندم و ايشان گريست . باز خواندم و باز گريست . سوگند به الله كه مي خواندم و مي گريست تا آنكه صداري گريه را از خانه نيز شنيدم . آن حضرت فرمود : اي عماره ، هر كه درباره حسين بن علي عليه السلام شعري خواند و پنجاه كس را بگرياند او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و چهل کس را بگرياند او را بهشت باشد و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و سي كس را بگرياند ، او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و بيست كس را بگرياند ، او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خوانده و ده كس ر بگرياند ، او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و يك نفر را بگرياند او را بهشت باشد . و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواند و خود بگريد او را بهشت باشد. و هر كه درباره حسين عليه السلام شعري خواندو ( به قصد گريستن ) حالت گريه بر خود گيرد ، او را بهشت باشد .

قال الرضا عليه السلام :
 ــ يابن شبيب ! ان كنت باكياً لشيء فابك للحسين بن علي بن ابي طالب عليهم السلام . فانه ذبح كما يذبح الكبش و قتل معه من اهل بيته ثمانيه عشر رجلاً ما لهم في الارض شبيهون . و لقد بكت السموات السبع و الارضون لقتله . [14]
ــ اي پس شبيب ! اگر خواستي بر چيزي گريه كني ، بر حسين بن علي ابي طالب گريه كن . زيرا كه او سر بريده شده ، آن گونه كه گسفند سربريده شود ، و با او هيجده كس از اهل بيتش كشته شدند كه آنان را در زمين همانند نبود . . براي كشته شدنش هفت آسمان و زمينها گريستند .

قال المهدي عليه السلام :
ــ فلئن اخرتني الدهور و عاقني عن نصرك المقدور و لم اكن لمن حاربك محارباً و لمن نصب لك العداوه مناصباً فلاندبنك صباحاً و مساء علي مادهاك . تلهفاً حتي اموت بلوعه المصاب و غصه الاكتياب . [15]
ــ پس اگر روزگاران آمدنم را به تأخير انداخت و مقدرات مرا از ياريت بازداشت و با آنان كه با تو جنگ مي كردند نجنگيدم ، و با كساني كه با تو به عداوت پرداختند دشمني نكردم ، پس همانا صبح و شام برايت ناله و ندبه كنم و به جاي اشك برايت خون بگريم ـ از سر حسرت بر تو و تأسف بر آنچه تو را گرفتار ساخت و از روي دريغ و اندوه ـ تا آنكه به سبب سوز اين مصيبت و غصه اين محنت بميرم .

قال ابوعماره المنشد :
ــ ما ذكر الحسين عليه السلام عند ابي عبدالله عليه السلام في يوم قط فرئي ابوعبدالله عليه السلام متبسماً في ذلك اليوم الي الليل . و كان عليه السلام يقول : الحسين عليه السلام عبره كل مؤمن . [16]
ــ روزي نشد كه در محضر امام صادق عليه السلام يادي از حسين عليه السلام به ميان آيد و حضرتش در آن روز تا به شب خندان ديده شوند . آن حضرت مي فرمود : حسين عليه السلام اشك هر مؤمني است .

قال الحسين عليه السلام :
ــ انا قتيل العبره . لايذکرني مؤمن الا استعبر .[17]
ــ من كشته اشكم . هيچ مؤمني مرا ياد نكند جز آنكه اشك بريزد .

قال الرضا عليه السلام :
ــ ان يوم الحسين اقرح جفوننا و اسبل دموعنا و اذل عزيزنا بأرض كرب و بلاء اورثتنا الكرب و البلاء الي يوم الانقضاء . فعلي مثل الحسين فليبك الباكون . فان البكاء عليه يحط الذنوب العظام . [18]
ــ براستي روز حسين پلك ديدگان ما را به خون نشاند و اشك ما را سرازير ساخت و عزيز ما را در زمين كرب و بلا ذليل ساخت ، پس بر مثل حسين گريه کنندگان بگريند چه گريستن برآن زميني كه ما را اندوه و سختي تا روز قيامت به ارث گذاشت گناهان بزرگ را فرو ريزد .

قال الصادق عليه السلام :
ــ ان زياره الحسين عليه السلام من افضل ما يكون من الاعمال .[19]
ــ براستي زيارت امام حسين عليه السلام از برترين اعمال به شمار است .

قال الباقر عليه السلام :
ــ من احب ان يكون مسكنه الجنه و ماواه الجنه فلايدع زياره المظلوم . قلت : و من هو ؟ قال : الحسين بن علي صاحب كربلا ……[20]
ــ هر كس دوست دارد مسكن و مأوايش بهشت باشد زيارت مظلوم را ترك نكند . گفتن : او كيست ؟ فرمود : حسين بن علي صاحب كربلا …..

قال الصادق عليه السلام :
ــ زوروا الحسين عليه السلام و لا تجفوه . فانه سيد شباب اهل اجنه من الخلق و سيد الشهداء.[21]
ــ حسين عليه السلام را زيارت كنيد و در اين امر كوتاهي مكنيد . زيرا كه آن حضرت سيد جوانان اهل بهشت از خلق و سيد شهيدان باشد .

قال الصادق عليه السلام :
ــ من اراد الله به الخير ، قذف في قلبه حب الحسين عليه السلام و حب زيارته .[22]
ــ هر كه الله خير او خواهد دوستي حسين عليه السلام و علاقه به زيارت او را در دلش اندازد .

قال الصادق عليه السلام :
ــ يا سدير ، و ما عليك ان تزور قبر الحسين عليه السلام في كل جمعه خمس مرات و في كل يوم مره ؟ قلت : جعلت فداك ان بيننا و بينه فراسخ كثيره . فقال : تصعد فوق سطحك ثم تلتفت يمنه و يسره . ثم ترفع راسك الي السماء . ثم تتحري نحوه قبر الحسين عليه السلام . ثم تقوق : (( السلام عليك يا ابا عبدالله السلام عليك و رحمه الله و بركاته ! )) يكتب لك زوره و الزوره حجه و عمره . قال سدير : فربما فعلته في النهار اكثر من عشرين مره . [23]
ــ اي سدير ، از چه روي قبر حسين عليه السلام را در همه هفته پنج مرتبه يا در هر روز يك مرتبه زيارت نمي كني ؟ گفتم : فدايت شوم ، بين ما و او فرسخ هاي زيادي فاصله باشد . آن حضرت فرمود : بالاي بامت مي روي ، آنگاه به طرف راست متوجه مي شوي و پس از آن به طرف چپ . سپس سرت سوي آسمان بالا مي گيري و رو به قبر حسين عليه السلام مي كني و مي گويي : (( السلام عليك يا أبا عبدالله ! السلام عليك و رحمه الله و بركاته ! )) اگر چنين كني ، زوره اي در نامه اعمالت نوشته آيد . و زوره يك حج و يك عمره باشد . سدير گفت : بسا در هر روز بيشتر از بيست مرتبه اين كار مي كنم .

 قال الصادق عليه السلام :
ــ اقرووا سوره الفجر في فرائضكم و نوافلكم . فانها سوره الحسين بن علي . و ارغبوا فيها رحمكم الله .
فقال له ابوأسامه ـ و كان حاضرا المجلس ـ : كيف صارت هذه السوره للحسين خاصه ؟
فقال : الا تسمع الي قومه تعالي : (( يا ايتها النفس المطمئنه ارجعي الي ربك راضيه مرضيه . فادخلي في عبادي . وادخلي جنتي )) ؟ ! انما يعني الحسين بن علي صلوات الله عليهما . فهو ذوالنفس المطمئنه الراضيه المرضيه . و اصحابه من آل محمد صلوات الله عليهم الراضون عن الله يوم القيامه و هو راض عنهم .
هذه السوره في الحسين بن علي و شيعته و شيعه آل محمد خاصه . من أدمن قراءه (( الفجر )) كان مع الحسين في درجته في الجنه . ان الله عزيز حكيم . [24]
ــ سوره فجر را در نمازهاي واجب و مستحبتان بخوانيد . زيرا كه آن سوره حسين بن علي است . و در آن رغبت كنيد خداي شما را رحمت كناد .
ابواسامه كه در مجلس حضور داشت پرسيد : از چه روي اين سوره خاص حسين باشد ؟
فرمود : آيه(( يا ايتها النفس المطئنه . ارجعي الي ربك راضيه مرضيه . فادخلي في عبادي و ادخلي جنتي)) را نشنيده اي ؟ ! جز اين نيست كه حسين بن علي صلوات الله عليهما را اراده كرده است . او صاحب نفس آرميده ، خوشنود و پسنديده است . و اصحابش از آل محمد محمد صلوات الله عليهم خوشنود شوندگان از خداي در روز قيامتند ، و او نيز از آنان راضي است .
اين سوره خاص حسين بن علي و شيعيانش و شيعيان آل محمد آمده است . هر كس در قرائت سوره فجر مداومت و رزد با حسين در درجه اش در بهشت خواهد بود . همانا خداوند عزير و حكيم است .

قلت لابی عبدالله ـ عليه السلام ـ : جعلت فداک انی اذکر الحسين بن علی ـ عليهما السلام ـ فای شیء اقول اذا ذکرته؟ فقال : قل : صلی الله عليک يا ابا عبدالله ! تکررها ثلاثا[25]
ــ به امام صادق عليه السلام گفتم : فدايت شوم ، من حسين بن علي عليهما السلام را ياد مي كنم . پس آن هنگام چه بگويم ؟
فرمود : بگو (( صلي الله عليك يا ابا عبدالله )) اين عبارت را سه بار تكرار كن .

_______________________________________________________________________
[11] امالی صدوق / 113
[12] عيون اخبار الرضا ج 1 ص 294
[13] ثواب الاعمال ص 109 و 110
[14] عيون اخبار الرضا ج 1 ص 299
[15] بحار الانوار ج 101 ص 320
[16] کامل الزيارات ص 108
[17] کامل الزيارات ص 108
[18] امالی صدوق ص 111
[19] کامل الزيارات ص 147
[20] کامل الزيارات ص 141
[21] کامل الزيارات ص 109
[22] کامل الزيارات ص 142
[23] من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 599
[24] تاويل الآيات ج 2 ص 796
[25]