با نمایشگاه حجاب و عفاف، از قافله مد عقب نمانید!
غرفه هایی که کوچک شده اند
سر غرفه دارها حسابی شلوغ است و و اگر بخواهی چند دقیقه ای با آنها همکلام شوی بارها حرفت به خاطر سوال مشتریان قطع می شود و بر می گردی به جایی که فروشنده می گوید: «چه می گفتم؟!» اما از بین حرفهایشان معلوم است که به خاطر جای کوچکی که بهشان داده شده چندان راضی نیستند. یکی از غرفه داران می گوید: «سالهای گذشته که در بخش مجزایی بودیم جای بیشتری برای فعالیت داشتیم اما امسال جایمان خیلی کوچک شده است، اما یک مزیتش این است که سالهای گذشته پیدا کردن جای نمایشگاه حجاب و عفاف برای مخاطبان جدید چندان راحت نبود اما الان به راحتی غرفه را پیدا می کنند و مشتریان بیشتری به اینجا می آیند، ولی همانطور که می بینید خیلی هایشان به علت ازدحام و عدم توانایی فروشندگان در پاسخگویی به همه یا نداشتن قسمتی برای پوشیدن و امتحان کردن چادرها و روسری ها از خرید منصرف می شوند.
یکی دیگر از غرفه داران نیز با بیان مواردی شبیه به فروشنده قبلی می گوید: تعداد غرفه ها نسبت به سالهای قبل کمتر شده است. سالهای قبل حدود 60 غرفه در نمایشگاه دایر بود که امسال به کمتر از 20 غرفه کاهش یافته است و به همین دلیل بسیاری از طراحان نتوانسته اند در نمایشگاه امسال حضور داشته باشند.
جنس های خوب؛ کم پیداست
خانم جوانی که به همراه دخترش برای تهیه چادر آمده است می گوید: شلوغی اینجا که واقعا آدم را سردرگم می کند، طوری که اصلا آدم را منصرف می کند. وی در خصوص اجناس ارائه شده در نمایشگاه می گوید: سالهای قبل چیزهای بیشتری مثل حلقه های روسری و انواع ساق دست و خلاصه ملزومات دیگر حجاب هم در بیشتر غرفه ها وجود داشت اما امسال خیلی کم می توان آنها را پیدا کرد. از طرف دیگر در خصوص جنس چادرهای آماده ارائه شده باید بگویم واقعا افتضاح اند. جنس چادرها چندان جالب نیست و اگر هم جنسشان خوب باشد آنقدر بد برش خورده و دوخته شده اند که توی سر اصلا جالب نیستند و آدم مجبور می شود یک مدل چادر را در تمام غرفه ها تست کند تا بتواند یکی را که دوخت و جنس خوب دارد پیدا کند.
عفاف؟
در قسمتی از بخش حجاب و عفاف، نمایشگاهی از جدیدترین طرح های چادر ارائه شده است که حسابی انسان را متعجب می کند. از گلدوزی و سنگ کاری روی چادر ها در طرح های مختلف گرفته تا مدلهای عجیب و غریبی که هر طور فکر می کنی نمی توانی قبول کنی یک نفر آنرا در خیابان سر کند. همین باعث می شود که چند مدلی را به مشتری ها نشان بدهیم و از آنها بپرسیم حاضرند این نوع چادر را در خیابان امتحان کنند که همگی بعد از خنده یا بروز تعجب با قاطعیت جواب رد می دهند.
همین موضوع این سوال را ایجاد می کند که چادرهایی که هیچ تناسبی با فرهنگ و اجتماع ما ندارند، و در برخی موارد حتی پوشانندگی و معیارهای حجاب هم در آنها به خوبی رعایت نشده است، چرا باید به عنوان نمونه های برگزیده ارائه شوند؟ همین که رنگشان مشکی باشد و از لایه های مختلف و روی هم افتاده تشکیل شده باشند برای اینکه مُهر عفاف به آنها بخورد کافی است؟
سمیه 29 ساله می گوید: راستش من که در این نمایشگاه همه چیز دیدم الا عفاف واقعی. بعد با انگشت روسری ها را نشان می دهد و می گوید: این روسری ها شاید حجابشان کامل باشد اما نگاهی به رنگ و ها و مدلهای آن بیندازید؟ آخر اینها چه نسبتی با جلب توجه نکردن دارند؟ با سر کردن این روسری ها حتی محض کنجکاوی هم که شده نگاه های بیشتری به سمت آدم بر می گردد. روسری های ارائه شده به عنوان طرح های برتر امسال بیشترشان آنقدر پیچیده هستند که برای اینکه بتوانی آنها را سر کنی حتما باید لوح فشرده آموزش آنها را هم تهیه کنی. این نمایشگاه را شاید بتوان اسم حجاب برایش گذاشت اما بعید می دانم اسم عفاف بتوان برایش برگزید.
چادرهای میلیونی
خانم محمودآبادی، 41 ساله است و می گوید: این نمایشگاه در علاقه مند کردن نوجوانان به حجاب شاید خوب باشد اما چندان پاسخگوی نسل میانسال نیست، مگر غرفه های فروش پارچه چادری که با وجود اینکه قیمتشان از بیرون کمی ارزان تر است اما باز هم قیمت هایش بسیار بالاست.
با این حرف خانم محمود آبادی سراغ غرفه های فروش چادر می رویم. قیمت ها متغیر و جنس های مختلفی وجود دارد. حالا بگذریم از اینکه طی این همه سال دیگر عادت کرده ایم که جنس ایرانی برای چادر نبینیم. بیشتر اجناس یا ژاپنی اند یا کره ای و همواره این سوال را ایجاد می کنند که در کشوری مثل کشور ما که جزو بیشترین آمار خرید پارچه چادری هستند چرا به این صنعت توجهی نمی شود؟ در بخشی از نمایشگاه پارچه های چادری با قیمت هایی مناسب ارائه می شود و یک اتفاق جالب دیگر این است که بخشی را نیز برای دوخت رایگان چادر و همچنین آموزش طراح برش و دوخت چادر اختصاص داده اند که با استقبال خوبی هم مواجه شده است. یعنی به راحتی همان جا پارچه تان را بخرید و ظرف حداکثر سه ساعت یک چادر باب میل تحویل بگیرید. البته در برخی از غرفه های فروش پارچه چیزی می بینیم که حسابی متعجبمان می کند، پارچه هایی با قیمت های نجومی که از متری 100 هزار تومان تا بیش از 200 هزار تومان ادامه می یابد و این یعنی برای تهیه یک چادر معمولی با این پارچه ها، مبلغی بیش از یک میلیون تومان باید هزینه کرد! و ما می مانیم و این سوال که تجملات چرا به حجاب که باید بیانگر سادگی باشد تا این حد راه پیدا کند؟
اما در خاتمه یک سوال دیگر نیز باقی می ماند. اینکه آیا نمایشگاه های حجاب و عفاف چیزی که صرفا مختص به بانوان این سرزمین است؟ آیا ظاهر بسیاری از پسران این سرزمین رنگ و بویی از حجاب دارد؟ شلوارهای فاق کوتاهی که احتمالا شما هم بارها نمونه های بی حیایی آن را دیده اید، لباس های چسبانی که می تواند بسیار تحریک کننده باشد، نوع آرایش چهره و موها و … همگی مواردی هستند که در مقوله حجاب و عفاف می گنجند و محدود کردن آن به بانوان را امیدواریم ناشی از ناآگاهی باشد و نه چیز دیگر.
همچنین این موضوع نیز حائز اهمیت است که آیا این بخش باید به چند غرفه عرضه چادر و روسری محدود شود یا لازم است بخش های فرهنگی و جلسه های نقد و بررسی و سخنرانی های مناسبی هم با همین موضوع در این بخش ارائه گردد؟ و امیدواریم که در سالهای آتی نیز به عمق و ارزش نام این نمایشگاه بیش از پیش توجه شود و این حوزه مهم و بدون متولی در کشور، صرفا محلی برای عرضه مد جدید برای اهل حجاب و عقب نماندنشان از قافله مد نباشد.
مریم محبی
