برخی از مظاهر عدم تناسب جامعۀ کنونی با سیرۀ حضرت زهرا «سلامالله علیها»
مفاسد اجتماعی حاکم بر جامعۀ کنونی، حاکی از آن است که این جامعه، شیعۀ واقعی نیست. اگر محبّت حقیقی به زهرا سلام الله علیها داشتیم، وضعیّت اخلاقی جامعه به این صورت نبود، فساد اخلاقی بر دختران و پسران حاکم نبود، دبیرستانها و دانشگاههای ما چنین وضعی نداشتند و دولت و ملت ما چنین نبودند.
این فساد اخلاقی هیچ تناسبی با حضرت زهرا سلام الله علیها ندارد. در روز قیامت همین خانم هایی که رعایت حجاب و عفاف خویش را نمیکنند، با وضعیّتی که در دنیا داشتهاند به صف محشر میآورند. تجسّم عمل اقتضا میکند که وضعیّت اسفناک دنیا را در آخرت داشته باشند. کسی که در دنیا بدحجاب یا بی حجاب بوده، در آخرت نمیتواند در ردیف افراد با حجاب باشد و به چادر حضرت زهراسلام الله علیها تمسّک جوید و به بهشت برود.
ما نباید خودمان را فریب بدهیم و تصوّر کنیم که در وضعیّت مطلوبی قرار داریم. یکی از مصائب بزرگ این است که شیطان گاهی آدمیان را از راه دین گمراه و جهنّمی میکند. اینکه انسان تصوّر کند با این همه گناه، در قیامت حضرت زهرا سلام الله علیها به فریاد او میرسد، از کید و نیرنگ شیطان سرچشمه میگیرد. اینکه برخی میگویند: غرق گناهیم و یک حسین(ع) داریم که به فریاد ما برسد، دروغ است. باید عمل ما متناسب با عمل امام حسین سلام الله علیه و شبیه به او باشد تا شفاعت ما را بکند. بعضی اوقات جهل انسان او را به جایی میرساند که عزاداری و سینهزنی را مقدّم و برتر از اقامۀ نماز میداند.
یکی از علما میگفت: در شهری دیدم حسینیه را خیلی تزیین کرده بودند و کسی که عامل این کار بود، گفت: چند روز است فرصت کندن کفشهایم را پیدا نکردهام. آن عالم میگفت، از او پرسیدم پس چگونه وضو گرفتی؟ عصبانی شد و گفت: آن اباالفضلی که نتواند جواب نماز من را بدهد را قبول ندارم. در واقع صحیح گفته است. زیرا حضرت اباالفضل سلام الله علیه نیز او را قبول ندارد.
ما باید باور کنیم که فساد اخلاقی داریم. اگر نمیدانستیم که بسیاری از امور رایج اجتماع، فساد اخلاقی است، بدبختی ما به این میزان نبود. مثل برخی از غربیها که نمیدانند باید حجاب داشته باشند. اما ما میدانیم که مفاسد اخلاقی و اجتماعی فراوانی داریم.
چه کسی نمیداند باید ساده زیست باشد؟ چه کسی نمی داند که باید مراعات حجاب و عفاف را بکند؟ چه کسی نمی داند که باید به اندازۀ توانش ار دیگران دستگیری کند؟ چه کسی نمی داند نماز واجب است؟ چه کسی نمیداند که باید از گناه و معصیت اجتناب کند؟
مرحوم آقای حصّهای که یکی از واعظان با تقوا، عاقل و مشهور قدیم اصفهان بود، روی منبر میگفت: ای مردم! اگر امام زمان ارواحنافداه فردا ظهور کنند، چه کسی میتواند ایشان را به خانۀ خود ببرد؟ یعنی چه کسی میتواند ادعا کند که گناه در خانه و زندگی او نیست. یعنی چه کسی میتواند مدّعی باشد که مال حرام و حقّالنّاس در زندگی او نیست؟ چه کسی میتواند بگوید: بدحجاب و بی حجاب در خانۀ او وجود ندارد؟
آیا با این فساد اخلاقی حاکم بر جامعه و با این وضعیّت حجاب و عفاف، امام زمان ارواحنافداه ظهور خواهند کرد؟ ظهور آن حضرت نیاز به زمینهسازی توسط شیعیان دارد. آیا شیعیان زمینههای لازم جهت ظهور امام خویش را فراهم آوردهاند؟
ظهور و رضایت حضرت ولیّعصر و نیز خشنودی امّالأئمّه حضرت صدیقۀ طاهره سلام الله علیها، در سایۀ پیروی از اهل بیت سلام الله علیهم حاصل میشود. قرآن کریم میفرماید:
«لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ»[1]
اگر کسی خدا و بهشت و رستگاری روز قیامت و شفاعت میخواهد، باید از معصومین سرمشق بگیرد و سرمشق گرفتن از اهل بیت سلام الله علیهم یعنی رعایت تقوای الهی.
پینوشتها:
1. احزاب / 21
ابنا
بدون دیدگاه