تربت امام حسین علیه السلام دوای هر درد و امان از هر خوف
در احادیث متعددی بر این نکته تأکید شده است و بزرگان دین هم بسیار سفارش کرده اند که برای دوای دردهایتان از تربت امام حسین علیه السلام کمک بگیرید و در طول تاریخ بودند افرادی که به محضر ائمه معصومین صلوات الله می رسیدند و دردی لاعلاج داشتند امام معصوم علیه السلام مقداری از تربت حضرت علیه السلام به مریض می دادند و مریض شفاء می گرفت و دردش تسکین می یافت و سفارش می کردند که تربت امام حسین علیه السلام شفای هر دردی است.
1- عن جابربن یزید الجعفی قال سمعت ابا جعفر محمدبن علی علیه السلام یقول: طین قبر الحسین علیه السلام شفاء من کل داء و أمان من کل خوف و هولمن أخذله .(54)
از امام باقر علیه السلام روایت شده که می فرمودند: خاک قبر امام حسین علیه السلام شفاء از هر دردی است و امان از هر خوف و ترسی است البته برای کسی که با این نیت و عقیده آن را بگیرد.
2- شکا رجل الی ابی عبداللّه علیه السلام البرص فأمر علیه السلام ان یأخذ طین قبر الحسین علیه السلام بماء السماء ففعل ذلک فبرء .(55)
مردی به امام صادق علیه السلام از مرض برص (پیسی) شکایت کرد. حضرت امر کردند که از خاک قبر امام حسین با آب باران مقداری گل درست کند پس اینکار را انجام داد و استفاده کرد و خوب شد.
3- عن احمدبن ابی عبداللّه البرقی عن ابیه باسناده عن بعض اصحابنا قال دفعت الی امرأة غزلاً و قالت لی ادفعه بمکة لیخاط به کسوة الکعبه فکرهت ان ادفع الی الحجبه و انا اعرفهم فلما صرت الی المدینة دخلت علی ابی جعفر علیه السلام فقلت جعلت فداک ان امرأة اعطتنی غزلا و امرتنی ان ادفعه بمکه لیخاط به کسوة الکعبه فکرهت ان ادفعه الی الحجبه فقال اشتر به عسلاً و زعفرانا و خذ طین قبر ابی عبدالله علیه السلام و اعجنه بماء السماء و اجعل فیه شیئا من العسل و الزعفران و فرقه علی الشیعه لیداو و ابه مرضاهم .(56)
راوی می گوید زنی پارچه دوخته شده ای را به من داد و گفت که آن را به مکه ببر تا اینکه پرده کعبه با آن دوخته شود راوی می گوید کراهت داشتم که آن را به مأموران کعبه بدهم چون می شناختم آنها را، وقتی که به مدینه آمدم به امام باقر علیه السلام عرض کردم فدایتان شوم زنی پارچه ای به من داد که به کعبه ببرم اما کراهت داشتم که آن را به مأموران آنجا بدهم حضرت فرمودند: با آن پارچه مقداری عسل و زعفران بخرد و خاک قبر امام حسین علیه السلام و آن را با آب باران مخلوط کند و سپس مقداری عسل و زعفران به آن اضافه کند و بین شیعیان تقسیم کند تا مرض های خودشان را با آن مداوا کنند.
4- عن ابی عبداللّه علیه السلام قال أن طین قبرالحسین علیه السلام مسکة مبارکة من اکله من شیعتنا کانت له شفاء من کل داءٍ و من اکله من عدونا ذاب کما یذوب الالیة .(57)
امام صادق علیه السلام می فرمایند خاک قبر امام حسین علیه السلام مثل مشک خوشبو و مبارک است. هر کسی که تناول کند آن را برای او شفاء است از کل درد والم اگر کسی از دشمنان ما بخورد تربت امام حسین علیه السلام را به خاطر عداوت و دشمنی با ما اهل بیت ذوب می شود و از بین می رود. در توضیح روایت این نکته قابل ذکر است که کلمه (عدوّنا) دارد پس اگر کسی از غیر شیعه مثل عده ای از مسیحیان و بقیه ادیان اگر به حسب اعتقادی که به دستگاه ابی عبدالله علیه السلام دارند که این افراد کم هم نیستند بخورند ممکن است برای آنان هم شفاء باشد. اینکه می فرمایند ذوب می شوند مراد دشمنان اهل بیت هستند که واقعا دشمنی و عداوت می کنند.
5- عن ابوبکر الحضرمی عن ابی عبداللّه علیه السلام قال لو انّ مریضا من المؤمنین یعرف حق ابی عبداللّه علیه السلام و حرمته اخذ له من طین قبر الحسین علیه السلام مثل رأس الأنملة کان له دواء و شفاء .(58)
امام صادق علیه السلام می فرمایند اگر مریضی مقام و منزلت امام حسین علیه السلام را بداند و اعتقاد داشته باشد از خاک و گل قبر امام بگیرد به اندازه سر انگشت این خاک شفاء است برای او و دوای درد است.
6- سئل عن الصادق علیه السلام یأخذ الأنسان من طین قبر الحسین علیه السلام فینتفع به و یأخذه غیره و لاینتفع به قال و اللّه الذی لا اله الاّ هو ما أخذه احد و هو یری ان اللّه عزوجل ینفعه به الاّ ینفعه .(59)
از امام صادق علیه السلام پرسیده شد که چگونه است که انسانی از خاک قبر امام حسین علیه السلام استفاده می کند و نتیجه می گیرد و شخصی دیگری از خاک استفاده می کند ولی نتیجه نمی گیرد حضرت فرمودند قسم به خدائی که غیر از او کسی نیست هیچ کس از تربت امام حسین علیه السلام استفاده نکرده در حالی که عقیده داشته که خدا به وسیله آن نفع می دهد مگر اینکه نتیجه گرفته.
7- وروی ان رجلا ممن یخدم الخلیفه قد مرض مرضه شدیدة و لم ینفع فیه الدواء فقالت امة تناول من تربة الحسین علیه السلام فلعل اللّه تعالی یشفیک ببرکته علیه السلام فقد روینا انه شفاء من کل داء و انت تؤمن بهم و بما قالوا فتناولت من تربته علیه السلام فعوفیت.
روایت شده مردی که خادم خلیفه بود به مرض شدیدی مبتلا شد و هیچ دوائی در او اثر نگذاشت پس کنیز او گفت از تربت امام حسین علیه السلام استفاده کن شاید که خداوند به برکت او تو را شفاء دهد چون به ما رسیده که آن تربت شفاء از هر مرضی هست و تو هم به آنها و به آنچه گفته اند ایمان داری پس آن مرد از تربت استفاده کرد و خوب شد.
8- عن سعد بن صالح الحسن عن بعض اصحابنا قال قلت لأبی عبدالله علیه السلام انی رجل کثیر العلل و الأمراض و ترکت دواء إلاّ تداویت به فقال لی و این انت عین طین قبر الحسین علیه السلام فانّ فیه الشفاء من کل دواء و الأمن من کل خوف .(60)
راوی به امام صادق علیه السلام می گوید که من مردی هستم که زیاد به درد و رنج و مرض مبتلا می شوم و هیچ دوائی را ترک نکردم الا اینکه با آن خود را مداوا نمودم حضرت به او فرمودند: کجائی تو از گل (خاک) قبر امام حسین علیه السلام (یعنی چرا از آن استفاده نمی کنی) پس همانا در آن تربت شفاء از هر مرض و امن و امان از هر امر ترسناک می باشد.
9- سئل عن الصادق علیه السلام تربة قبر الحسین علیه السلام شفاء من کل داء فهل هی أمان من کل خوف؟ فقال نعم اذا اراد احدکم ان یکون آمنا من کل خوف فلیأخذ المسبحة تربته و یدعو بدعاء المبیت عن الفراش ثلاث مرات ثم یقبلها و یضعها علی عینیه و یقول «اللهم انی اسألک بحق هذه التربة و بحق صاحبها و بحق جده و بحق ابیه و بحق امه و أخیه و بحق ولده الطاهرین اجعلها شفاء من کل داء و امانا من کل خوف و حفظا من کل سوء ثم یضعها فی جیبه فان جعل ذلک فی الغداة فلا یزال فی أمان اللّه حتی العشاء و ان فعل ذلک فی العشاء یزال فی أمان اللّه حتی الغداة.
از امام صادق علیه السلام سوال شد آیا تربت امام حسین علیه السلام شفاء هر دردی است. و امان از هر ترسی است. فرمودند بلی اگر کسی خواست در امان باشد پس تسبیح تربت را بگیردو ببوسد و بر چشم بگذارد و سه مرتبه دعا کند و بگوید خدایا از تو درخواست می کنم بحق این تربت و بحق صاحب این تربت وجدش و پدر و مادرش و برادرش و بحق فرزندان از نسل او این تربت را برایم شفا از کل درد و امان از کل
خوف قرار بده و مرا از کل بدی حفظ کن پس آن را در جیب و یا اگر در گردن است در گریبان قرار دهد و اگر این عمل را در صبح انجام دهد تا شب در امان خداست و اگر شب انجام دهد در امان خدا است تا صبح.
10- عن محمدبن عیسی من رجل قال بعث الی ابوالحسن الرضا علیه السلام من خراسان ثیاب رزم و کان بین ذلک طین فقلت للرسول ما هذا؟ قال طین قبر الحسین علیه السلام ما کان یوجد شی ء من الثیاب و غیره الاّ و یجعل فیه الطین و کان یقول: هو امان باذن اللّه عزوجل .(61)
محمدبن عیسی از مردی نقل می کند که امام رضا علیه السلام لباس نظامی برایم فرستادند از خراسان در بین آن لباس خاکی را دیدم از فرستاده امام که لباس را آورده بود پرسیدم این چیست گفت از خاک قبر امام حسین علیه السلام است و می فرماید این خاک را در میان لباس های دیگرم گذاشتم و می گوید از امام رضا شنیدم که می فرمودند این خاک امان است با خواست خداوند تبارک و تعالی.
اینک با دقت و تدبر در این احادیث انسان پی به این مسئله مهم می برد که یکی از مهمترین برنامه هایی که انسان را از گرفتاری و مریضی نجات می دهد مسئله استمداد جُستن از تربت حضرت سیدالشهداء است.
در احوالات بزرگان دین هم نقل شده است که وقتی مریضی می آمد به او توصیه استفاده از تربت حضرت سیدالشهداء علیه السلام را می کردند.
شفای مریض به برکت تربت امام حسین علیه السلام
مرحوم آیة اللّه دستغیب رحمة اللّه علیه نقل می کند که محمدبن مسلم می گوید مریض بودم در مدینه امام باقر علیه السلام مقداری آشامیدنی برایم فرستادند که ظاهرا شربتی بوده است دیدم بوی خوش داشت غلام گفت امام باقر علیه السلام فرمودند: وقتی شربت را خوردی به خدمت ما بیا تعجب کردم که نمی توانم بروی پای خودم بایستم چطور به محضر امام بروم آن شربت را خوردم گویا از بندها رها شده بودم بلند شدم رفتم منزل امام باقر علیه السلام هنوز بر امام وارد نشده بودم که حضرت فرمودند بدنت سالم شد گریه کنان داخل اتاق شدم و سلام کردم و دست امام را بوسیدم امام فرمودند چرا گریه می کنی گفتم از دوری شما گریه می کنم حضرت فرمودند آن شربت را چگونه یافتی گفتم گواهی می دهم که شما اهل بیت رحمتید وقتی غلام شربت را آورد طاقت ایستادن را نداشتم اما وقتی شربت را خوردم کانّه از بند آزاد شده بودم حضرت فرمودند ای محمد آن شربت را که خوردی از خاک قبر جدّم امام حسین علیه السلام بود و بهترین چیزی است که من به آن استشفاء می نمایم و هیچ چیزی را بر آن برابری مکن که ما به اطفال و زنان خود می خورانیم و از آن خیر بسیار می بینیم. (62)
از حبیب بن زهر نقل شده که گفت حضرت موسی بن جعفر علیه السلام بعد از مسموم شدن فرمودند از تربت من چیزی نگیرید برای تبرک چون هر تربتی از ما حرام است مگر تربت جدم حسین علیه السلام که خدای عزوجل او را شفا مقرّر فرموده برای شیعیان و دوستان ما،
قال علیه السلام : لاتأخذوا من تربتی شیئا لتبرّکوا به فانّ کل تربة لنا مُحرمة إلاّ تربة جدی الحسین بن علی علیه السلام فان الله عزوجل جعلها شفاء لشیعتنا و أولیائنا .(63)
(54) – کافی: ج 6، ص 378- تهذیب الاحکام: ج 9، ص 89، وسائل الشیعه، ج 10، ص 411 المزار: ص 149.
(55) – مکارم الاخلاق: ص 384 – بحارالانوار: ج 95، ص 80، ح 5.
(56) – کافی: ج 4، ص 243- وسائل الشیعة. ج 17، ص 75- بحارالانوار: ج 99، ص 68، علل الشرایع: ج 2، ص 410.
(57) – مکارم الاخلاق: ص 166 – وسائل الشیعة: ج 16، ص 397، بحارالانوار: ج 101، ص 132.
(58) – کامل الزیارات: ص 465، ح 8، مصباح المتهجد: ص 732.
(59) – مکارم الاخلاق: ص 167.
(60) – تهذیب الاحکام: ج 6، ص 74- بحارالانوار: ج 101، ص 118، ح 2، بشارة المصطفی: ص 214.
(61) – کامل الزیارات: ص 278- بحارالانوار: ج 101، ص 124، ح 23.
(62) – گناهان کبیرة: ج 2، ص 565، نقلا عن کامل الزیارات: ص 276 اختصاص مفید: ص 52.
(63) – جامع الاحادیث الشیعه: ج 12، ص 533
