دلایل دعا برای امام زمان (عج) (4) : شادي آور

دلایل دعا برای امام زمان (عج) (4) : شادي آور

در اين مقاله به چند نمونه از مواردي كه باعث شادي حضرت محمد (ص) و آل ايشان (ع) مي شود اشاره مي كنيم.

1. زنده کردن دين خدا
يكي از شادي هايي كه تنها به دست حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه) محقق مي شود، احياي دين اسلام است. اينكه در اقصي نقاط جهان، پيام رسول گرامي اسلام (صلوات الله عليه و آله) جاري شود و فرامين خداوند، به دست همه ي بندگان او اجرا مي شود.

در دعاي ندبه آمده است: «أَيْنَ مُحْيِي مَعالِمِ الدِّينِ وَأَهْلِهِ» (1)؛ (کجاست آن‏که نشانه‏ها و آثار دين و اهل دين را زنده کند؟)

در حديث لوح آمده است: «و دينم را به وسيله او اجرا و بر همه برنامه‏ها چيره خواهم کرد.» (2) همچنين  در تفسير آيه «لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ کُلِّهِ»؛ (3) (تا تو را بر همه [مجموعه‏هاي] دين پيروز گرداند.) آمده است: با ظهور حضرت قائم (‏عليه السلام) اين کار انجام خواهد شد.

امام باقر (ع) فرمودند: «…سپس به سوي کوفه باز خواهد گشت. آن‏گاه سيصد نفر را به تمامي جاها مي‏فرستد؛ بين شانه و سينه‏هايشان دست مي‏کشد؛ پس در هيچ قضاوتي در نمي‏مانند، و هيچ سرزميني نماند مگر اين‏که در آن بانگ شهادت به لا إله إلاّ اللَّه وحده لا شريک له وأنّ محمّداً رسول اللَّه بلند شود.» (4)

2. انتقام آن حضرت از دشمنان خدا
همزمان با ظهور حضرت مهدي (عج)، عده اي دوستان و عده اي از دشمنان خداوند رجعت مي كنند.

دوستان خدا براي آن بازمي گردند كه شاهد نعمات الهي باشند و دشمنان خدا براي اجراي عدالت بازخواهند گشت. از جمله كساني كه بازمي گردند، «حميراء» است. زني كه به حضرت خديجه (سلام الله عليها) و دامن پاك ايشان، تهمت ناپاكدامني زد.

امام باقر (ع) فرمودند: «هرگاه قائم ما بپاخيزد، حميرا به سوي او بازگردانده شود تا حدّ تازيانه به او بزند تا انتقام فاطمه دخت محمد (ص) را از او بگيرد.» گفتم: فدايت شوم، چرا حدّ تازيانه به او مي‏زند؟ فرمود: «به خاطر تهمتي که بر مادر ابراهيم زد.» گفتم: پس چطور شد که اين کار (حد زدن) را خداوند براي زمان حضرت قائم تأخير انداخت؟ فرمود: «به تحقيق خداوند – تبارک و تعالي – محمد (ص) را براي رحمت فرستاد، ولي قائم‏ (ع) را به منظور نقمت و کيفردهي برمي‏انگيزد. (5)

امام صادق (ع) نيز فرمودند: «هرگاه قائم ما بپاخيزد براي خدا و رسول او و همه ما خاندان پيغمبر انتقام خواهد گرفت.» (6) و: «و دست بني شيبه را مي‏بُرد و بر در کعبه مي‏آويزد و بر آن مي‏نويسد: اين‏ها دزدان کعبه هستند.» (7)

رسول خدا (ص) در خطبه ي غدير فرمودند:«توجّه کنيد! خاتم امامان از ما مهدي (عج) مي‏باشد. آگاه باشيد! اوست چيره شونده بر همه دين، اوست انتقام گيرنده از ظالمين، اوست فاتح و منهدم کننده دژها، اوست که تمام قبائل اهل شرک را نابود مي‏سازد…» (8)

و در قسمت ديگري از اين خطبه آمده است:«اي گروه‏هاي مردم! نور مخصوص خداوند – عزّوجلّ – در وجود من است، سپس در وجود علي تجلّي خواهد کرد و سپس در نسل او تا قائم مهدي که حقّ خداوند و هر حقّي را که براي ما هست، مي‏گيرد.» (9)

3. اقامه و برپا کردن حدود الهي
تا امروز، به دلايل مختلف، احكام الهي به طور كامل پياده نشده است. به همين خاطر امكان برقراري عدالت واقعي وجود نداشته. امّا در دوران عيد حقيقي ظهور، تمامي احكام به دست حضرت مهدي (عج)، اقامه مي شود و عدالت واقعي حكم فرما خواهد شد؛ آن طور كه خدا مي خواهد.

در دعايي که به وسيله عمروي، نايب اول امام زمان (عج)، از خود آن حضرت روايت شده چنين آمده است: «وَأَقِمْ بِهِ الحُدُودَ المُعَطَّلَةَ وَالأَحْکامَ المُهْمَلَةَ»؛ و به وسيله او حدود تعطيل شده و احکام کنار مانده را برپا کن.

از امام صادق‏ (ع) روايت شده که: «دو خون در اسلام از سوي خداوند مباح و روا است، اما هيچ کس درباره اين دو خون به آنچه خداوند دستور فرموده حکم و داوري نمي‏کند تا اين‏که خداوند قائم اهل البيت (‏عليهم السلام) را برانگيزد، پس در آن‏ها به حکم الهي حکم خواهد فرمود و در آن بيّنه و شاهد نخواهد خواست؛ يکي، زناکار محصن که سنگسارش مي‏کند؛ و ديگري منع کننده زکات که گردنش را مي‏زند. (10)

4. تعليم و آموختن قرآني که اميرالمؤمنين جمع کرده بود
در بحار به نقل از نعماني از امير مؤمنان علي‏عليه السلام آمده که فرمود: گويا مي‏بينم شيعيان ما در مسجد کوفه خيمه‏ها زده‏اند و قرآن را به همان گونه که نازل شده به مردم مي‏آموزند. (11)

از حضرت امام باقر (ع) روايت است که فرمود: «چون قائم (عج) بپاخيزد، خيمه‏هايي نصب مي‏شود براي کساني که قرآن را به همان‏گونه که خداوند جلّ جلاله آن را نازل فرموده، به مردم بياموزند. پس دشوارترين چيزي که خواهد بود براي کساني است که آن را حفظ کرده‏اند، زيرا با اين تأليف اختلاف دارد. (12)

5. انتقام از خون امام حسين (ع)
در تفسير آيه: «وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي القَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً»؛ (13) (و هر آن‏که مظلوم کشته شود، البته ما براي وليّ او تسلط و حکومت قرار داده‏ايم، پس در کشتن اسراف نکند که او ياري شده است.) از امام باقر (ع) آمده است: «او، حسين بن علي‏ (ع) است که مظلوم کشته شده و ما اولياي او هستيم، هنگامي که قائم ما بپاخيزد به خونخواهي حسين‏ (ع) مي‏پردازد…» (14)

از حضرت صادق‏ (ع) روايت است که فرمود: «وقتي حسين‏عليه السلام کشته شد، آسمان‏ها و زمين و آنچه در آن‏ها است ناله کردند و گفتند: پروردگارا! به ما اجازه بده که خلايق را نابود سازيم و بار ديگر زمين تجديد گردد که حرمت تو را حلال دانسته و برگزيده ات را به قتل رسانيده‏اند. پس خداوند به آن‏ها وحي فرمود که: اي فرشتگان؛ و اي آسمان‏هاي من؛ و اي زمين من! آرام گيريد. سپس يکي از حجاب‏ها را برداشت، به ناگاه پشت آن محمدصلي الله عليه وآله و دوازده وصيّ او مشاهده شدند و دست فلاني، قائم از آن‏ها را گرفت و فرمود: اي فرشتگانم؛ و اي آسمان‏هايم؛ و اي زمين من! با اين ياري خواهم جست. سه مرتبه اين خطاب را فرمود.» (15)

پي نوشت:
    قمي، عباس، مفاتيح الجنان، فرازي از دعاي ندبه
    صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و اتمام النّعمه، ج 1، ص 569؛ به نقل از وحید خراسانی، حسین، حدیث لوح، نشر موعود عصر (عج)، 1388، ص 51
    سوره ي فتح، آيه ي 38
    بحارالانوار، ج 52، ص 345؛ به نقل از موسوي اصفهاني، محمد تقي، مكيال المكارم، ج 1، ص 109
    بحار الانوار، ج 314، ص52؛ و علل الشرایع، ج 2، ص 267؛ به نقل از همان كتاب، ص 111
    بحار الانوار، ج 52، ص 376؛ به نقل از همان منبع
    همان، ص 338؛ به نقل از همان.
    الاحتجاج طبرسي، ج 1، ص 80؛ به نقل از همان منبع، ص 112
    همان
    بحارالانوار، ج 52، ص 325؛ به نقل از همان منبع، ص 113
    رجال النجاشی، ص 297
    بحارالانوار، همان، ص 339؛ به نقل از همان منبع، ص 123
    سوره ي اسرا، آيه ي 33
    تفسير عياشي، ج 2، ص 290؛ به نقل از همان منبع، ص 128
    كافي، ج 1، ص 534؛ به نقل از همان منبع، ص 129

پ.ميعاد