دلایل دعا برای امام زمان (عج) (28) : نعمتی بالاتر از هر نعمت
می دانم اینکه بگوییم ما غرق در نعمت هاییم و قدرش را نمی دانیم جمله ای است که از زبان خیلی ها شنیده اید! شاید این جمله کلیشه باشد، ولی حقیقت است. چشم ما، عادت کرده است که فقط نعمتهایی را ببیند که از جنس آب و نان و پارچه اند؛ نعمتهای ظاهری. در حالی که اگر در تمام دنیا بگردید، گوهری با ارزش تر، گرانبها تر و بزرگتر از «ولایت اهل بیت (علیهم السلام)» و دوستی با آنان نمی یابید.
یکی از یاران رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مشغول غذا خوردن با آن حضرت بود و از لذیذ بودن غذا به یاد این آیه افتاد: ««ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ» (2) (سپس در آن [روز] درباره ی آن نعمت [ویژه] از آنان سوال می شود)
وقتی آیه را به رسول خدا (ص) گفت، رسول خدا از او پرسیدند: «آیا می دانی نعیم (نعمت خاص و ویژه) چیست؟» عرض کرد: خیر. رسول خدا (ص) به او فرمودند: «نعیم ما هستیم.» (3)
نکته ی کلیدی اینجاست که هر چه نعمت (چه ظاهری و چه باطنی) در آسمان و زمین است در دست ائمه ی اطهار (ع) است. و کلیدی تر از این، آنکه، آن کسی که تمام نعمتهای آسمان و زمین را برای مؤمنین به ارمغان می آورد، آخرین حجت الهی، آقای ماست! کسی که محبت او وجود ما را پر کرده است و هر چند گاه و بیگاه با گناهانمان دل مهربان او را به درد می آوریم، باز هم برایمان دعا می کند و محبتش را دریغ نمی دارد.
آقای ما کسی است که عدل را در جهان می پراکند و در سایه ی آن، امنیت و آرامش و رفاه شکل می گیرد. کسی که از ریز و درشت نعمتهای الهی را برای انسانهای عصر ظهور آشکار می کند. حقیقتی است که نعمت های خداوند، همراه با بزرگترین نعمت یعنی خود حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه)، ظهور می کند. برای آمدن آن باید دعا کنیم.
نکته ی ضروری: به هر کس نعمتی می دهند، در قیامت مورد بازخواست واقع خواهد شد. امام رضا (علیه السلام) در جمع علمای درباری فرمودند: «…نعيم محبّت و ولايت ما اهل البيت است. خداوند بعد از توحيد و نبوّت از آن ميپرسد، زيرا که اگر بنده، حقّ آن را درست ادا کند او را به نعيم بهشت که هميشگي است ميرساند…» (4)
همه ی این حرفها را زدیم، که بگوییم، ما شیعیان و محبان اهل بیت (ع)، نعمتی بزرگ داریم. بدانیم یا ندانیم خداوند از سر لطف و کرامتش به ما بخشیده است. پس چشمهایمان را باز کنیم و خدا را به خاطر چنین نعمت ارزنده ای شکر گذار باشیم و دعا به جان آقایمان کنیم که اگر او نبود، نعمتهای دیگر نصیب ما نمی گشت.
نکند حکایت ما، حکایت مردی باشد که به جنگل رفت و وقتی از او از حال جنگل پرسیدند گفت: آنقدر درخت بود که چشمم به جنگل نیفتاد!
دعای این هفته:
امام کاظم (ع)، در سجده ی شکر خود، برای ظهور حضرت مهدی (عج) دعا می کردند. دعای ایشان را شیخ طوسی نقل کرده است و عبارت آغازین آن چنین است: «اللهم انّی اشهدک و اشهد ملائکتک و انبیائک…» (5)
پی نوشت:
1. تکاثر: 9
2. تفسير البرهان: 503:4؛ به نقل از موسوی اصفهانی، محمد تقی، مکیال المکارم، ج 1، ص
3. بحار الانوار: 272:7؛ به نقل از همان، ص
4. مصباح المتهجد، ص 238؛ به نقل از عرض نیاز به درگاه بی نیاز، موسسه ی موعود عصر، 1388، صص 236-237
پ.میعاد
بدون دیدگاه