دلایل دعا برای امام زمان (عج) (5) : اضطرار
شاید در زندگی هر کداممان پیش آمده باشد که در شرایطی قرار گرفته باشیم که از ته دل خدا را بخوانیم. شرایطی که جانمان را به لبمان رسانده است و غیر از فریاد زدن و اشک ریختن و پناه خواستن، چیزی در چنته نداریم تا خودمان را از این وضع رهایی بخشیم. لحظه ای که می دانیم، باز کردن گرهش، فقط به دست خداوند محقق می شود؛ بنابراین از ته دل خدا را می خوانیم. به این شرایط می گویند اضطرار.
خداوند در قرآن شرایط اضطرار را این گونه توصیف می کند: «…تا اینكه زمانی كه در كشتیها قرار گرفتید و بادهای ملایم آنها را حركت داد و ایشان به آن خوشحال شوند، [ناگهان] طوفان شدیدی می وزد و موج از هر سو به طرف آنها آید و یق%:8.9:/.,!:/8;:8.9:.7< :.7-!(,pmd`)8(,pmnj;كنند كه در محاصره ی آن قرار گرفتهاند، در این هنگام با اخلاص در دین، خدا را میخوانند كه اگر ما را نجات دهی از سپاسگزاران خواهیم شد، پس چون آنان را رهانید، ناگهان در زمین به ناحق سركشی میكنند.» (1)
احتمالاً شنیده یا دیده اید که پیش از دعا کردن و حاجت خواستن، این آیه را می خوانند: «امّن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء» (2). شاید ندانید که مضطر واقعی، امام عصر (ارواحنا له الفداء) هستند و این آیه درباره ی ایشان نازل شده است.
هیچ کدام از ما، نمی توانیم شرایط اضطرار آقایمان را درک کنیم. ایشان هزار و صد و هفتاد و اندی سال است که در غیبت به سر می برند و علاوه بر ناراحتی از گناهان و ندانم کاری های شیعیان، رنج بسیاری از دشمنان برده اند. بیش از آن، بسیاری از دوستان و همراهانشان در اثر گذشت زمان، پیر شده و رحلت کردند و امام، برای هر کدام آنها، غمگین شده اند. غیر از اینها، شهر به شهر و صحرا به صحرا گشتن امام نیز، در فهرست این رنج ها قرار می گیرد. غیر اینها که می دانیم، بسیاری چیزها هست که درباره ی قلب مهربان و صبور ایشان نمی دانیم.
امام صادق (ع)، درباره ی آیه ی امّن یجیب، فرمودند: «این آیه درباره قائم آل محمد (ع) نازل شده است، آن مضطرّی که هرگاه در مقام [ابراهیم] دو رکعت نماز بگذارد و خداوند را بخواند و دعا کند، خداوند دعای او را اجابت فرماید و او را خلیفه در زمین قرار دهد.» (3)
و در روایت دیگری از امام صادق (ع) چنین آمده است:
«به خدا سوگند گویا من به سوی قائم می نگرم، در حالی كه پشتش را به حجرالاسود زده و خدا را به حقّ خود میخواند… سپس فرمود: به خدا سوگند مضطرّ در كتاب خدا در آیه ی «امّن یجیب المضطرّ…» اوست.» (4)
اگر بدانیم، بهترین دوستمان را مشکلات و سختی ها احاطه کرده است، دعایش نمی کنیم…؟
دعای هفته
دعای قنوت برای ظهور امام:
أَللَّهُمَّ إِلَيْكَ شَخَصَتِ الْأَبْصارُ، وَنُقِلَتِ الْأَقْدامُ، وَرُفِعَتِ الْأَيْدي، وَمُدَّتِالْأَعْناقُ، وَأَنْتَ دُعيتَ بِالْأَلْسُنِ، وَإِلَيْكَ سِرُّهُمْ وَنَجْواهُمْ فِي الْأَعْمالِ، رَبَّنَا افْتَحْبَيْنَنا وَبَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحينَ.
أَللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ غَيْبَةَ نَبِيِّنا وَقِلَّةَ عَدَدِنا، و:/.;:/.):/.;:.78://(:.8':/.;:.7/:/8E عَدُوِّنا، وَتَظاهُرَ الْأَعْداءِعَلَيْنا، وَوُقُوعَ الْفِتَنِ بِنا، فَفَرِّجْ ذلِكَ اللَّهُمَّ بِعَدْلٍ تُظْهِرُهُ، وَإِمامِ حَقٍّ تُعَرِّفُهُ، إِلهَ الْحَقّآمينَ رَبَّ الْعالَمينَ.
(بار خدايا! چشمها به سوى تو است و گامها به سوى تو آمده و دستها برايت برداشته شده و گردنها كشيده شده و تو با زبانها خوانده مى شوى و پنهان و نجواى اعمال بندگان نزد تو است خدايا! ميان ما وقوممان حق را فاتح كن و تو بهترين فاتحانى خدايا! دورى پيامبر و كمى تعدادها و زيادى دشمنان و پيروزى آنهابر ما و روآوردن فتنه ها به سوى ما را تو شكوه مى كنيم پس گشايش برسان با عدلى كه ظاهر مى سازى و پيشواى حقى كه مى شناسى آمين اى خداى جهانيان) (5)
پی نوشت:
1. سوره ی یونس، آیات 22 و 23
2. سوره ی نمل، آیه ی 62
3. تفسیر القمی، ص 497؛ به نقل از موسوی اصفهانی، محمد تقی، مکیال المکارم، ج 1، نشر مسجد مقدس جمکران، 1385، ص 95
4. عروسي حويزي، عبد علي بن جمعه، تفسير نور الثّقلين، ج 4، ص 94؛ به نقل از هادیان شیرازی، عبدالرسول، «فرج بعد شدت»، ماهنامه ی موعود، شماره ی 111
5. بحارالانوار، ج 85، ص 207؛ به نقل از عرض نیاز به درگاه بی نیاز، نشر موعود عصر، 1388، ص 41
پ.میعاد
بدون دیدگاه