روزهای آخرالزمان (18) / اوضاع قرآن در روزهای آخرالزمان
- بهدست: Admin
- دستهبندی: روزهای آخرالزمان
- برچسبها: 18, آخرالزمان, احکام, ارزش, اساس, اسلام, اصل, اعمال, اوضاع, این, بر, به رای, بی ارزش, تغییرات, تفسیر, خواندن, در, در این, روایات, روزگار, روزها, روزهای, روزهای آخرالزمان, زمانه, زینت, سلسله, شاقه, شخصی, ظهور, عصر, غریب, قرآن, متروک, مطالب, مقایسه, نام
روزهای آخرالزمان (18) / اوضاع قرآن در روزهای آخرالزمان
آیا شما هم جزء آن دسته از آدم ها هستید که ترانه و آهنگی خاص، یاد و خاطره ی رویدادی را در ذهن شما زنده می کند و به اصطلاح حس نوستالژی را در درون شما برمی انگیزد؟
اگر چنین خصوصیتی را دارید، لطفاً به این سوال ما پاسخ دهید: سوره ی الرحمن و یا در کل، صوت قرآن شما را یاد مرگ کدام یک از عزیزانتان می اندازد؟ آیا با شنیدن قرآن خاطره ی دیگری غیر از حضور درمراسم ترحیم و یا در گورستان، به ذهنتان خطور می کند؟
در روزهای آخرالزمان دین و کتاب آسمانی قرآن بی ارزش و متروک می شود و به قول رسول خدا(ص)، دین در نزد آنها همانند بقیه خوراکی ها است که در دهان می گردانند و سپس بیرون می ریزند؛ قرآن کریم نیز در قفسه های مساجد و قفسه های منازل خاک می خورد. (1)
و هم چنین می فرمایند: «هنگامی که قرآن را سبک بشمارند، مساجدشان با اذان آباد باشد، ولی دلهایشان از ایمان تهی گردد و مؤمن در میان آنها به هر گونه ذلت و خواری دچار شود.»(2)
و در روایت دیگری آمده:
«بر امت من زمانی پیش می آید که از قرآن جز نقش آن، و از اسلام جز نام آن باقی نباشد، به ظاهر مسلمانان نامیده می شوند در حالی که بیش از همه مردمان از آن دورند…. »(3)
غریب کیست؟
شاید به نظر عجیب بیاید که در کتابی خداوند عالم با بندگانش سخن گفته باشد، اما کمتر بنده ای با عمق به مطالعه ی این کتاب بپردازد و این کتاب غریب و مهجور بماند. غربت قرآن آنجا بیشتر معلوم می گردد که رسول خدا(ص) می فرمایند:
«غریب در دنیا چهار نفر است: قرآن در سینه شخص ستمگر، مسجد در محله ای که نماز نمی خوانند، مصحف شریف در خانه ای که تلاوت نمی شود و مرد صالح در میان قوم ناشایست»(4)
زینتی به نام قرآن
اگر تا به حال سری به نمایشگاه های قرآن زده باشید و یا سفره های عقد را دیده باشید، حتماً نگاهتان به قرآنهای طلاکوب و با جلد هایی از گران ترین پوست های حیوانات و … خورده است. این درست همان وصف این روزهاست:
«قرآن ها تزیین می شود، مسجدها آزین بسته می شود و مناره ها بلند می گردد»(5)
غنا قرین قرآن
روزهایی خواهد آمد که قاریان برای خوش آمد شنوندگان و یا برای هماهنگی با اصول قرائتشان لحن قرآن را عوض می کنند.
«قرآن با نی و با لحن غنا خوانده می شود، بدون اینکه به هنگام تلاوت خوف و خشیت از پروردگار همراه باشد.»(6)
«بعد از من اقوامی می آیند که قرآن را همانند ترجیع غنای مجالس سوک و راهبان، با غنا و ترجیع می خوانند که از حلقومشان تجاوز نمی کند!، دلهایشان با مهر کسانیکه به دلائلی برای آنها اهمیت دارند؛ آکنده شده است.»(7)
خواندن قرآن با اعمال شاقه
آیا تا به حال وقتی در خیابان در حال راه رفتن هستید، به صداهای اطرافتان دقت کرده اید. به طور میانگین از هر ده ماشینی که از کنارتان رد می شود، از چند تای آنها صدای موسیقی به گوشتان می رسد و از چند تا صدای قرآن؟
و یا وقتی در حال تعویض کانال های تلویزیون هستید، چقدر تمایل دارید که شبکه ای که در حال پخش قرآن است را انتخاب کنید؟
«و می بینی که گوش دادن به قرآن برای مردم بسیار سنگین است و گوش دادن به صداهای باطل آسان و فرح بخش شده است.»(8)
«هنگامی که دلها را قساوت بگیرد، دیده ها خشک شود و تلاوت قرآن بر زبان ها سخت باشد.»(9)
تفسیر قرآن به رای شخصی
پیامبر اسلام(ص) در توصیف کتاب خدا در آخرالزمان و تفسیر به رای(10) آن می فرمایند:
«هنگامی که ببینی حق از بین رفته و اهل حق رخت بربسته، قرآن کهنه شده، مطالبی که در قرآن نیست احداث شده و قرآن بر طبق خواسته ها تفسیر و توجیه می گردد.»(11)
«بعد از من زمانی برای شما پیش می آید که … چیزی شایع تر از دروغ بر خدا و پیامبر (ص) یافت نشود و هیچ کالایی کم بهاتر از قرآن با تلاوت صحیح و پُر ارزش تر از آن با تفسیر غلط و توجیهات بی اساس وجود نداشته باشد…»(12)
آنچه باید باشد
به نظر می آید که دیگر نیازی به بیان اثبات حقانیت این کتاب آسمانی و جایگاه بالای آن نباشد و کلام رسول خدا(ص) در حدیث ثقلین که در آن کتاب خدا و سنت دو وزنه ی سنگین و با ارزش معرفی شده است، برای دانستن قدر قرآن کافی باشد.
قرآن در عصر ظهور
درباره شیوه جدید تنظیم قرآن در عصر ظهور، امام صادق (ع) می فرمایند: «چون قائم قیام کند، کتاب خدای تبارک و تعالی را آنچنان که هست تلاوت می کند و قرآنی را که امیرمؤمنان نوشته بیرون می آورد»(13)؛ بد نیست بدانید که هنگامی که امیرالمؤمنین (ع) از نوشتن قرآن فارغ شد، آن را بر مردم عرضه کرد و فرمود: «این کتاب خدای تبارک و تعالی است، آن را از دو لوح، آنچنانکه خدایش بر محمد فرو فرستاده ، گرد آوردم.» مردم گفتند: ما مصحفی داریم که همه آیات قرآن را در بر دارد، دیگر نیازی به قرآن شما نداریم. امیرمؤمنان (ع) فرمودند: «به خدا سوگند دیگر بعد از امروز آن را نخواهید دید. من وظیفه داشتم هنگامی که از نوشتن آن فارغ شدم آن را بر شما عرضه کنم تا شما آن را بخوانید.»(14)
این روایت مشخص می کند که قرآن حضرت علی (ع) در محضر حضرت مهدی (ع) است و آن بر حسب نزول، تنظیم شده و شأن نزول ها را در بر دارد و حضرت حجت (ع) آن را به هنگام ظهور، عرضه می کند و معلمان قرآن در مسجد کوفه آن را آموزش می دهند.
پی نوشت:
1. روزگار رهایی، ص793
2. بحارالانوار جلد 52 صفحه 264، الزام الناصب صفحه 181 و بشاره الاسلام صفحه 23
3. منتخب الاثر صفحه 427، بحارالانوار جلد 52 صفحه 190 و الزام الناصب صفحه 140
4. روزگار رهایی، کامل سلیمان، مهدی پور، ص796
5. الزام الناصب صفحه 64، 182 و 195 و منتخب الاثر صفحه 425
6. بشاره الاسلام صفحه 26
7. منتخب الاثر صفحه 437 و کشکول شیخ بهائی صفحه 580
8. منتخب الاثر صفحه 430، بحارالانوار جلد 52 صفحه 258، الزام الناصب صفحه 183 و بشاره الاسلام صفحه 133
9. الزام الناصب صفحه 183، بحارالانوار جلد 52 صفحه 258 و بشاره الاسلام صفحه 133
10. تفسير به راى يعنى تفسير قرآن بر خلاف موازين علم لغت و ادبيات عرب و فهم اهل زبان و تطبيق دادن آن بر پندارها و خيالات باطل و تمايلات شخصى و گروهى ، يعنى تفسيري كه در آن مفسر آيات قرآن را بر اساس نظر وعقيده خويش تفسير نمايد. نه براساس حقيقت كلام وحى
11. الزام الناصب صفحه 183، منتخب الاثر صفحه 428 و بحارالانوار جلد 52 صحفه 256 و 258
12. ینابیع الموده، جلد 3 صفحه 106 و 203
13. اصول کافی، ج2، ص 633 ؛ به نقل از روزگار رهایی، کامل سلیمان
14. اصول کافی، ج 2، ص 633؛ به نقل از روزگار رهایی، کامل سلیمان
اریحا
این روزها، روزهایی است که می توان بر اساس روایات نام آن را روزهای آخرالزمان گذاشت. روزهای آخرالزمان سلسله مطالبی است در مقام مقایسه آنچه که باید باشد وآنچه که در این روزگار رخ داده است؛ مقایسه احکام اسلام در اصل و تغییرات آن در این زمانه.
بدون دیدگاه