شرط قبول اعمال ( تنها راه )
.
آن هنگام که خدا ابليس را به سجده آدم امر کرد،

ابليس تکبر نموده از خدا خواست که او را از اين فرمان معاف داشته

در عوض، عبادتي کند که هيچ کس خدا را آن گونه عبادت نکرده باشد!
خداوند در پاسخ او فرمود:

عبادت آن است که من فرمان مي دهم نه آن که تو مي خواهي [1]
.
يعني عبادت، اطاعت فرمان خدا است،

و تنها به سجده رفتن و تضرع نمودن عبادت نيست. نماز

و دعا به شرطي عبادت است که در اطاعت از فرمان خدا باشد.
امام صادق عليه السلام فرمودند: به خدا قسم

اگر ابليس پس از نافرماني و تکبر از اطاعت دستور خدا،

به مقدار عمر دنيا بر خدا سجده مي کرد،

براي او سودي نمي داشت و خدا از او نمي پذيرفت،

مگر اينکه او طبق فرمان خدا بر آدم سجده مي کرد.
.
وضعيت اين امتي که بعد از پيامبرش صلي الله عليه و آله و سلم

نافرماني کرده گمراه شده است نيز چنين است.
.
بعد از ترک گفتن پيشوايي که پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم

براي آنها منصوب کرد، خداوند هرگز عملي از آنها را نمي پذيرد

و نيکيهاي آنها را بالا نمي برد،

مگر اينکه از آن جهتي که خدا امر کرده است بيايند

و امامي را که خدا به ولايتش امر کرده اطاعت کنند

و از بابي که خدا و رسول براي آنها گشوده اند وارد شوند. [2]
.
امام باقر يا امام صادق عليهم السلام فرمودند:
.
خانداني در بني اسرائيل بودند که در پي چهل روز عبادت،

هر چه از خدا طلب مي کردند، خداوند به آنها مرحمت مي فرمود.

يکي از آنان به عبادتي چهل روزه پرداخت ولي دعاي او پذيرفته نشد.

به نزد حضرت عيسي شکايت کرد.

حضرت عيسي عليه السلام تطهير نموده نماز خواند.

آن گاه به درگاه حق دعا کرد. وحي آمد:
.
يا عيسي ان عبدي اتاني من غير الباب الذي اوتي منه،

انه دعاني و في قلبه شک منک فلو دعاني حتي ينقطع عنقه

و تنتثر انامله ما استجبت له.
.
اي عيسي او از غير دري که بايد بيايد به نزد من آمد. او مرا خواند.

اما در دلش نسبت به تو ترديد داشت.

پس اگر (با اين حال، آن قدر) مرا بخواند که گردنش قطع شده انگشتانش جدا شود،

دعايش را اجابت نخواهم کرد.
.
حضرت عيسي از او پرسيد: آيا تو به نبوت من شک داري؟

او اعتراف کرد و از حضرت عيسي تقاضا کرد که براي او دعا کند

تا خدا ترديد قلبي او را برطرف سازد،

عيسي عليه السلام دعا نموده، خدا توبه او را پذيرفت و دعاي او مستجاب شد. [3]
.
.
رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم نيز در خطبه غديريه فرمودند:
.
اي مردم، خداي بزرگ دينش را با امامت علي کامل کرد،

پس کساني که امامت او و جانشينان او از فرزندان من که تا قيامت

و حضور در برابر حق مي آيند را نپذيرند،

اعمالشان در دنيا و آخرت نابود شده در آتش جاودانه خواهند بود. [4]
..
اين مطلب، تعجبي ندارد،

زيرا خداوند، قبول زحمات بيست و سه ساله پيامبر در ايام نبوت را

نيز به ابلاغ ولايت اميرالمومنين عليه السلام مشروط کرده فرمود:
و ان لم تفعل فما بلغت رسالته [5]

اگر وظيفه خود در ابلاغ ولايت علي را انجام ندهي، رسالت خود را انجام نداده اي!
.
.
و در جاي ديگر مي فرمايد:
.
مثل الذين کفروا بربهم اعمالهم کرماد اشتدت به الريح في يوم عاصف

لا يقدرون مما کسبوا علي شي‏ء .
.
اعمال کساني که به خدا کافر شدند.

به خاکستري مي ماند که در روز طوفاني با تندبادي شديد، از بين رفته،

از کوشش خويش بهره اي نبرند. [6]
..
در روايت حضرت باقر عليه السلام،

منکرين ولايت اهل بيت عليهم السلام مصداق اين آيه معرفي شده اند. [7].
.
.
لذا امام صادق عليه السلام فرمودند:

براي دشمن ما اهل بيت تفاوتي ندارد،

چه روزه گرفته نماز بخواند و يا زنا کرده دزدي کند،

او در آتش خواهد بود، او در آتش خواهد بود.
[8]
..
در عصر حاضر نيز، آن بابي که هيچ عبادتي جز از طريق ولايت او پذيرفته نيست،

وجود مقدس امام زمان عليه السلام است.

در زيارت جامعه، خطاب به اين بزرگواران مي گوييم:
..
و بموالاتکم تقبل الطاعه المفترضه

. با ولايت شما است که خداوند عبادات واجب را مي پذيرد.
.
پس کسي که خدا را از غير اين باب، بندگي کند، خدا از او نخواهد پذيرفت.

امام صادق عليه السلام در نامه اي به مفضل بن عمر مرقوم فرمودند:
.
کسي که نماز خوانده، زکات بدهد، حج و عمره بجا آورد

ولي معرفت آن کس که خدا اطاعت او را واجب ساخته است نداشته باشد،

نه نماز خوانده، نه روزه گرفته، نه زکات داده، نه حج و عمره بجا آورده،

نه از جنابت غسل کرده و تطهير نموده، و نه حرامي را رها کرده

و نه حلالي را حلال داشته است. براي او نماز نيست هر چند که رکوع و سجود کند،

و براي او زکات و حجي نخواهد بود.

تمام اين اعمال با شناخت آن فردي انجام مي شود

که خداوند بزرگ با امر به اطاعت او بر مردم منت نهاده است. [9]
.
.
مضمون روايات فوق در مجاميع حديثي شيعه آن قدر زياد است

که فقهاء شيعه در آغاز کتب فقهي خويش،

بابي تحت عنوان ابطال العباده بدون ولايه الائمه عليهم السلام و اعتقاد امامتهم گشوده اند.
.
يعني هر عبادتي که بدون ولايت ائمه و اعتقاد به امامت آنها انجام شده باشد باطل است.
..
.
محدث بزرگ شيعه، مرحوم شيخ حر عاملي

باب 29 جلد اول از کتاب وسائل الشيعه خويش را به اين مطلب اختصاص داده

و در آن 19 حديث نقل نموده و محدث نوري در مستدرک الوسائل،

66 حديث ديگر به اين مجموعه در اين موضوع افزوده است.

اين قبيل روايات، در کتب اهل سنت نيز نقل شده است.
.
جابر بن عبدالله انصاري از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم نقل نموده که فرمودند:

يا علي لو ان امتي صاموا حتي يکونوا کالحنايا

و صلوا حتي يکونوا کالاوتار و بغضوک لاکبهم الله في النار.
.
اي علي اگر امت من آن قدر روزه بگيرند که همچون کمان (گوژ پشت) شده

و آن قدر نماز بخوانند که چون زه (لاغر) شوند

ولي تو را دشمن بدارند، خداوند آنان را در آتش جهنم مي افکند. [10]

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1)     مضمون فوق در روايتي از امام صادق عليه السلام آمده است ، بحار 63 / 250
(2)     وسائل / ج1/ باب 29/ح5
(3)     كافي / ج2 / ص200/ ح9
(4)     احتجاج / ج1 / ص76
(5)     مائده / 67
(6)     ابراهيم / 18
(7)     كافي / ج1/ص184/ح8
(8)     عقاب الاعمال / 251/ ح18
(9)     بحار/ ج27 /ص 176و175
(10)     مناقب ابن مغازلي شافعي / 297/ح340

منبع : نشر اعتقادات