عالمی که آیتالله سیستانی دست او را بوسید +عکس
لحظهای نبود که در هنگام خواندن دعای کمیل اشک از چشمان بیسوی پیرمرد قطع شود.
توفیقی بود تا شب جمعهای را در کنار این عالم ربّانی در مسجد ملاحیدر باشیم. لحظهای نبود که در هنگام خواندن دعای کمیل اشک از چشمان بیسوی پیرمرد قطع شود.
آنچه در ادامه میخوانید قسمتهایی از زندگی حضرت آیت الله مروارید(رحمةالله علیه) میباشد(1).
آیت الله مروارید در آخرین سفر زیارت عتبات عالیات در سال 1377 شمسی به همراه چند تن از نزدیکانشان برای دیدار با حضرت آیت الله سیستانی به منزل ایشان رفتند. با ورود آیت الله مروارید، آیت الله سیستانی برای استقبال به صحن حیاط آمدند و بعد از عرض سلام، دست ایشان را بوسیدند و خودشان به جای یکی از جوانها، زیر بغل ایشان را گرفتند. آیت الله مروارید در آن ایام که دیگر چشمشان نمیدید پرسیدند: کیست؟ آیت الله سیستانی خود پاسخ دادند: منم علی!
شخصی ار ایشان پرسید:شما این همه مدت در جوار حضرت رضا(ع) بودهاید، کرامتی هم از ایشان دیدهاید که برای ما نقل کنید؟ آیت الله مروارید بلافاصله فرمودند : “چه کرامتی از این بالاتر که من هر چه دارم، از حضرت رضا(ع) دارم”.
چاخان