ملیت یاران امام زمان(علیه السلام)
وقتی صحبت از یاران سیصد و سیزده نفری امام زمان(علیه السلام) می شود، نام افرادی که تاریخ ساز هستند به چشم می خورد. اصحاب کهف، يوشع بن نون، مالك اشتر، مقداد، سلمان و ابودجانه انصاری(1) در این زمره قرار دارند. اما آیا تا به حال فکر کرده اید که مابقی این یاران چه کسانی و از کجا هستند؟
بصره، شام، کاشان، طالقان، شیراز، آبادان، کرمان،نیشابور،قزوین،ری،قم، بحرین، کربلا، نجف، مدینه، حلب، انطاکیه، مصر، بیت المقدس،حبش، بلخ، بغداد،موصل، قادسیه، ارمنستان،مرو، عاره( عانه)، لونجه، سیراف، خوفخ، رملیه(رمیله)، بالس، عکه(عکا)، ساده، سنجار، انبار،حلاط، دنیا،بدواغیر، شرخیس و سیلان و ده ها شهر و قومیت دیگر در این حدیث نام برده می شود. از بین ملیت های ذکر شده در این احادیث، در مورد بعضی از شهر ها به طور خاص احادیثی مجزا آمده است.
بصره
رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
“نخستین آن ها(یاران) از بصره و آخرین آن ها از یمانه خواهد بود.”(3)
کوفه
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:
“آنگاه مردی از تبار او( امام زمان(ع)) برمی خیزد و چنین سخن آغاز می کند: ای مردمان! او خواسته و گمشده شماست(که سال ها دنبالش می گشتید) اینک به طرف شما آمده، شما را به سوی آن چه پیامبر اکرم(ص) فرا خوانده، دعوت می کند. برخی از حاضران در صدد کشتن آن حضرت برمی آیند؛ که سیصد و اندی نفری به دفاع از او بر می خیزند و از او حمایت می کنند که پنجاه نفرشان اهل کوفه هستند و بقیه از اطراف و اکناف جهان که همدیگر را نمی شناسند و بدون وعده قبلی گرد آمده اند.”(4)
مصر، شامات و عراق
رسول خدا(ص) می فرمایند:
“نجبا از مصر، مؤمنان از شامات و گروه هایی از عراق بیرون می آیند که رهبان(رهروان) شب و شیران روز هستند. دل هایشان چون فولاد سخت است. در میان رکن و مقام با او بیعت می کنند.”(5)
طالقان
امیرالمؤمنین علی(ع)، امام صادق(ع) و امام محمد باقر(علیه السلام) می فرمایند:
“خوشا به حال طالقان! که برای خدا در آن گنج هایی است؛ ولی نه از طلا و نقره. بلکه مردانی است که خدا را به حق شناخته اند و آن ها یاران حضرت مهدی(عج) در آخرالزمان هستند.”(6)
امام محمدباقر(علیه السلام) می فرمایند:
” امت معدوده، همان اصحاب مهدی در آخرالزمان می باشند که شمارشان به تعداد اصحاب بدر، سیصد و سیزده نفر است. همگی در یک زمان مانند ابرهای پراکنده پاییزی گردهم می آیند.”(7)
****
پی نوشت
1. ابودجانه انصاری یا ابی دجانه (سماک بن خرشه انصاری خزرجی) از یاران پیامبر اسلام(ص) و از یاران امیرالمؤمنین علی(علیه اسلام) که به شجاعت مشهور بود، و در همه جنگها همراه پیامبر شرکت کرد، و در جنگ بر علیه مسیلمه کشته شد.
2.الملاحم و الفتن، ابوالقاسم الحسنی الحسینی، علی بن موسی(ابن طاووس)، چاپ سوم، نجف، الحیدریة، 1383 ه ق، ص 119 به بعد.
3. همان، ص 119. بشارة الاسلام، ص 221.
4. الزام الناصب، ص 226. بحارالانوار، ج 52، ص 306.
5. اختصاص مفید، ص 208. بحارالانوار، ج52، ص 304.
6. بحارالانوار، ج 51، ص 87. منتخب الاثر، ص 484.
7. . القندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص 509
منابع:
تاریخ پس از ظهور، نویسنده: شهید سید محمد صدر، ترجمه حسن سجادی پور، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1389، چاپ سوم، فصل چهارم، ویژگی یاران امام زمان(ع)، ص 225 به بعد.
یاران امام زمان(علیه السلام)؛ مجموعه روایات مهدوی، گروه پژوهش مؤسسه فرهنگی موعود، انتشارات موعود عصر(عج)، تهران سال 1390، چاپ دوم.
ماءمعین
بدون دیدگاه