ميلاد مسعود امام موسى ‏كاظم علیه السلام – سال 128 هجرى قمرى / 7 صفر

امام کاظم علیه السلام در هفتم صفر سال 128 هجرى قمرى در أبوا (محلى ميان مكه و مدينه) ديده به جهان گشود و با نور خود جهان هستى را روشن كرد.

پدرش امام صادق علیه السلام امام ششم شيعيان، و مادرش حميده ‏بربريه، معروف به حميده ‏مصفاة است. امام موسى‏ بن ‏جعفر علیه السلام ملقب به كاظم، صابر، صالح، امين و عبدصالح است و كنيه شريف او، ابوابراهيم، ابوالحسن و ابوعلى است كه در ميان محدثان به ابوالحسن اول معروف است.(1)

امام كاظم علیه السلام در مكتب علمى و معنوى پدرش امام جعفر صادق علیه السلام پرورش يافت و در ميان علويان كه نخبگان امت اسلام و پاكترين ريشه ‏هاى انسانى بودند، به بزرگى و شرافت نايل آمد. به طورى كه پس از شهادت پدرش امام جعفر صادق علیه السلام در شوال 148 قمرى، به مقام عظماى ولايت و امامت رسيد و اكثر ياران و اصحاب پدرش به امامتش اقرار و اعتراف كردند.

امام كاظم علیه السلام در عصر حكومت مروان ‏بن ‏محمد اموى (معروف به مروان ‏حمار) كه آخرين خليفه امويان بود، به دنيا آمد و در مدت عمر شريف خويش، علاوه بر حكومت مروان ‏بن ‏محمد اموى، حكومت ستمگرانه پنج تن از عباسيان (يعنى: سفاح، منصور، مهدى، هادى و هارون) را تحمل كرد.

آن حضرت چند بار در عصر مهدى، هادى و هارون از مدينه به بغداد فراخوانده شد و مورد آزار و شكنجه ‏هاى حكومتى قرار گرفت.

امام موسى ‏كاظم علیه السلام در 20 سالگى به امامت رسيد. مدت امامت آن حضرت، 35 سال بود و امامت آن حضرت مصادف بود با خلافت و حكومت ‏هاى پى ‏در پى منصور، مهدى، هادى و هارون ‏الرشيد.

آن حضرت جمعاً به مدت 14 سال، به روايتى 7 سال و به روايت ديگر 4 سال از عمر شريف خود را در زندان ‏هاى عباسيان گذرانيد. سرانجام در 55 سالگى، در بيست‏ و پنجم رجب سال 183 قمرى در زندان سندى‏ بن ‏شاهك در بغداد، به دستور هارون مسموم گرديد و بر أثر اين مسموميت به شهادت نايل آمد.

بدن شريف آن حضرت را پس از شهادت، از زندان بيرون آورده و در مقابر قريش در حوالى بغداد، كه هم اكنون معروف به كاظمين است، دفن نمودند.(2)

پی نوشت

(1). بحارالانوار (علامه مجلسي)، ج 48، ص 1؛ زندگانى چهارده معصوم علیهم السلام (ترجمه اعلام ‏الورى)، ص 401 و الارشاد (شيخ مفيد)، ص 559.
(2). همان.

منبع:روز شمار تاريخ اسلام ، جلد دوّم : ماه صفر(با تلخیص)

نویسنده:سيّد تقى واردى