نگاهى به دوران پس از ظهور

نگاهى به دوران پس از ظهور

دوران پس از ظهور حضرت مهدى (عليه السلام)، بدون شك، والاترين، شكوفاترين وارجمندترين فصل تاريخ انسانيّت است. دورانى كه وعده هاى خداوند در خلافت مؤمنان وامامت مستضعفان وراثت صالحان عملى مى گردد وجهان با قدرت الهى آخرين پرچمدار عدالت وتوحيد، صحنه شكوهمندترين جلوه هاى عبادت پروردگار مى شود.

در احاديث مختلفه، گوشه هايى از عظمت آن دوران به تصوير كشيده شده است

حاكميت اسلام در سراسر هستى

امام باقر (عليه السلام) در تفسير اين آيه از قرآن كريم: (وقاتلوهم حتى لا تكون فتنة ويكون الدّين للّه)(7) مى فرمايد:

(تأويل اين آيه هنوز نيامده است. پس زمانى كه تأويل آن فرا رسد، آنقدر از مشركين كشته مى شوند تا بقيّه، خداى عزّ وجلّ را به آيين توحيد پرستش نمايند وهيچ آثارى از شرك باقى نماند، واين امر در قيام قائم ما، تحقق خواهد يافت).

امام صادق (عليه السلام) نيز فرمود: (اذا قام القائم لا يبقى أرض اِلاّ نودى فيها شهادة أن لا اِله اِلاّ اللّه وأنّ محمداً رسول اللّه).(8)

(زمانى كه حضرت قائم قيام كند، هيچ سرزمينى نمى ماند مگر اينكه نداى شهادتين ـ لا اِله اِلاّ اللّه ومحمد رسول اللّه ـ در آن طنين اندازد).

اقامه كامل حدود الهى

امام كاظم (عليه السلام) در تفسير آيه شريفه (يحيى الأرض بعد موتها)(9) با اشاره به قيام حضرت مهدى (عليه السلام) فرمود:

(مراد اين نيست كه خداوند زمين را با باران زنده مى كند، بلكه خداوند مردانى را بر مى انگيزد كه زمين را با احياى عدالت واقامه حدود الهى زنده مى سازند).(10)

احياى قرآن ومعارف قرآنى

امير المؤمنين (عليه السلام) با اشاره به قيام حضرت مهدى (عليه السلام) فرمودند:

(كأنّى أنظر إلى شيعتنا بمسجد الكوفة. وقد ضربوا الفساطيط يعلّمون النّاس القرآن كما أنزل).(11)

(گويا شيعيان ما اهلبيت را مى بينم كه در مسجد كوفه گرد آمده وخيمه هايى زده اند ودر آنها قرآن را آنچنانكه نازل شده است به مردم مى آموزند).

مولا على (عليه السلام) در خطبه اى ديگر، در باره عمل كَردِ حضرت مهدى (عليه السلام) پس از ظهور فرمودند:

(يعطف الهوى على الهدى اذا عطفوا الهدى على الهوى ويعطف الرأى على القرآن اذا عطفوا القرآن على الرأى).(12)

(آن هنگام كه مردم هدايت را تابع هواى خويش قرار داده باشند، او مى آيد وخواسته هاى نفسانى را به تبعيّت از هدايت مى كشاند.

وآن زمان كه مردم قرآن را مطابق نظر ورأى خود توجيه كرده باشند، او مى آيد ورأى وانديشه را به خدمت قرآن مى گيرد وآن را در مطابقت با قرآن شكل مى بخشد).(13)

گسترش عدالت ورفع ستم

رسول اللّه (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: (المهدى من ولدى، تكون له غيبة. ادا ظهر يملأ الأرض قسطاً وعدلا كما ملئت ظلماً وجوراً).(14)

(مهدى (عليه السلام) از فرزندان من است. او را غيبتى هست. زمانى كه ظهور كند، زمين را از قسط وعدل پر سازد چنانكه از ظلم وجور پر شده باشد).

اين حديث ونظاير آن، در كتب شيعه وسنى، از شهرت وتواتر فوق العاده اى برخودار است. ودر اغلب آنها عناوين قسط وعدل در كنارهم آمده است كه يقيناً فرق هايى با يكديگر دارند. مانند اينكه گفته اند: عدل اعم از قسط است. قسط فقط رعايت حق ديگران است وعدل، رعايت حق همه چيز وهمه كس; قسط فقط در مورد ديگران بكار مى رود وعدل در مورد رابطه انسان باخود، باخدا وبا ديگران; قسط ضد جور است وعدل ضد ظلم.

تجديد اسلام

امام صادق (عليه السلام) فرمود: (اذا قام القائم (عليه السلام) دعا الناس إلى الاسلام جديداً).(15)

(زمانى كه حضرت قائم (عليه السلام) قيام مى كند مردم را مجدّداً به اسلام فرا مى خواند).

دوران پر فراز ونشيب پس از رحلت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) وروى كار آمدن اسلام خلافت، موجبات تحريف وتوجيه مبانى اسلامى ومعارف دينى را فراهم كرد. ودور ماندن مردم از اهلبيت (عليهم السلام) كه پاسداران حريم اسلام ناب محمّدى بودند، خصوصاً در دوران غيبت طولانى امام زمان (عليه السلام)، چنان فكر وانديشه مسلمين را با حقايق وحى بيگانه كرد كه امام صادق (عليه السلام) به دنبال همان فرمايش فوق مى فرمايد:

(او دو باره مردم را به اسلام دعوت مى كند وبه امرى هدايت مى كند كه از ميان رفته است ومردم، از مسير آن گمراه شده اند. همانا حضرت قائم (عليه السلام)، (مهدى) ناميده شده است به خاطر آنكه به امرى گم شده هدايت مى كند و(قائم) ناميده شد از آن رو كه به (حق) قيام مى كند).(16)

امام باقر (عليه السلام) در باره سيره حضرت مهدى (عليه السلام) فرمود:

(آنچه را پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) انجام داد او نيز انجام مى دهد، بنيانهاى پيشين را در هم مى شكند، چنانكه رسول اللّه (صلى الله عليه وآله وسلم) امر جاهليت را در هم شكست، واو اسلام را دو باره از سر مى گيرد. (ويستأنف الاسلام جديداً).(17)

كمال دانش ومعرفت

امام صادق (عليه السلام) فرمود: (علم بيست وهفت حرف است ـ بيست وهفت قسمت دارد ـ همه معارفى كه پيامبران صلوات اللّه عليهم آورده اند، دو حرف است. پس مردم تا امروز بيش از اين دو حرف را نشناخته اند. (فاذا قام قائمنا أخرج الخمسة والعشرين حرفاً فبثَّها فى النّاس وضممّ اليها الحرفين) پس زمانى كه قائم ما قيام كند بيست وپنج حرف ديگر را ظاهر ساخته وبا آن دو حرف قبلى ضميمه ساخته ودر بين مردم منتشر گرداند).(18)

ابزار دانش اندوزى آنچنان گسترش مى يابد وفراگيرى معارف آنقدر آسان مى شود كه همگان در همه جا به زينت علم ومعرفت دست مى يابند واز دانش يكديگر بى نياز مى شوند.

امام باقر (عليه السلام) فرمود:

(تؤتون الحكمة فى زمانه، حتّى أنّ المرأة لتقضى فى بيتها بكتاب اللّه تعالى وسنّة رسول اللّه (صلى الله عليه وآله وسلم)).(19)

(در زمان حضرت مهدى (عليه السلام)، به دانش وحكمت دست مى يابيد تا آنجا كه زن در خانه اش، بر اساس كتاب خداى تعالى وسنّت رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) قضاوت مى كند).

وامير المؤمنين (عليه السلام) در باره دوران پس از ظهور مهدى (عليه السلام) فرمود:

(يُقذف فى قلوبهم العلم، فلا يحتاج مؤمن إلى ما عند اخيه من علم).(20)

(دانش در دلهاى مؤمنين انداخته مى شود، در آن زمان مؤمن، نيازى به دانش برادر ايمانى خويش پيدا نمى كند)

رشد عقلى

امام باقر (عليه السلام) فرمود: (اذا قام قائمنا وضع اللّه يده على رؤوس العباد فجمع بها عقولهم وكملت به احلامهم).(1)

(آن زمان كه قائم ما (عليه السلام) قيام كند، خداوند دستش را بر سر بندگان گذارد وبدين وسيله عقول آنان را جمع كند وسامان بخشد وفكر وانديشه آنان را كامل گرداند).

اگر پذيرفته باشيم كه (همه خوبى ها را به عقل مى توان دريافت).(2)

و(دين انسان به عقل اوست وهر كه عقل ندارد دين ندارد).(3)

و(عقل راهنماى انسان مؤمن است).(4)

و(دين شخص، استقامت نيابد مگر آنكه عقل وى استقامت يابد).(5)

ودين شخص را بايد به ميزان عقل او سنجيد كه (نبايد اسلام كسى شما را به شگفت آورد، مگر زمانى كه كنه وعمق عقل او را در يابيد).(6)

وارزش عمل خير را بايد به مقدار عقل شخص دريافت كه (مردم كارهاى شايسته مى كنند، امّا پاداش خويش را روز قيامت به قدر عقولشان دريافت مى دارند).(7)

اگر كلام پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) را ـ در آنچه نسبت به اهميت عقل ونقش حياتى آن ذكر شد ـ باور داشته باشيم، بهترين ره آورد ظهور حضرت مهدى (عليه السلام) را در همين ويژگى جستجو مى كنيم. از آن رو كه ريشه همه مشكلات ما ـ در نفس ابتلاى به غيبت ودر خسارتهايى كه به دنبال غيبت مولايمان دامنگيرمان شده ـ در كم سويى نور عقل، وتيرگى آيينه انديشه صحيح است.

امنيّت وآسايش

در زمان او (گوسفند وگرگ) و(گاو وشير) و(انسان ومار) به امنيت مى رسند(8) از صحف ادريس (عليه السلام) نقل شده:

(در زمان خروج قائم آل محمد (صلى الله عليه وآله وسلم) امنيت به زمين بخشيده مى شود، ضرر رسانيدن وترس از يكديگر از بين مى رود. درندگان وحيوانات اهلى بين مردم زندگى مى كنند وبرخى از آنان برخى ديگر را آزار نمى رسانند).(9)

امير المؤمنين (عليه السلام) فرمود: (تمشى المرأة بين العراق والشام لا تضع قدميها اِلاّ على النبات وعلى رأسها زينتها. لا يهيجها سبع ولا تخافه).(10)

(در دولت حضرت مهدى (عليه السلام) زنى بين عراق وشام راه مى پيمايد در حالى كه گامش را ـ از كثرت آبادانى زمين ـ جز بر سبزه وگياه نمى نهد. وبا اينكه زينت وزيور خويش را بر سر وچهره دارد هيچ درنده اى به او حمله نمى كند وآن زن ـ در اثر اطمينان به امنيّت موجود ـ ترسى به دل راه نمى دهد).

يگانى واتحاد ومحبّت

امير المؤمنين (عليه السلام) از رسول اللّه (صلى الله عليه وآله وسلم) مى پرسد: آيا مهدى (عليه السلام) از بين ما، خاندان محمد (صلى الله عليه وآله وسلم) است يا از غير ماست؟ رسولخدا مى فرمايد:

(نه; بلكه از بين ماست. خداوند دين را به او خاتمه مى بخشد چنانكه به ما آغاز فرمود. ومردم به وسيله او از فتنه ها رهايى مى يابند چنانكه به وسيله ما از شرك نجات يافتند. وخداوند به وسيله او بعد از دشمنى وفتنه، الفت برادرانه ايجاد مى كند چنانكه بوسيله ما بعد از دشمنى شرك، الفت در دين ايجاد فرمود).(11)

وامير المؤمنين (عليه السلام) فرمود: (ويؤلّف به بين القلوب المختلفه).(12)

(وخداوند به وسيله حضرت مهدى (عليه السلام) بين دلهاى مخالف، الفت ودوستى ايجاد مى كند).

ودر حديثى ديگر فرمود: (لو قد قام قائمنا، لأنزلت السماء قطرها ولأخرجت الأرض نباتها واذهبت الشحناء من قلوب العباد).(13)

(اگر قائم ما قيام نمايد، آسمان، بارانش را نازل كند وزمين، گياهانش را بروياند وكينه ودشمنى وستيزه جويى از دلهاى بندگان برود).

تطهير زمين از گناه

امام صادق (عليه السلام) در بيان حال مردم پس از ظهور مهدى (عليه السلام) فرمود:

(ولا يعصون اللّه عزّ وجلّ فى ارضه).(14) در زمين به نافرمانى خدا نمى پردازند.

پی نوشت :