آیا آگاهی یک نفر در این جامعه، زمینه ای برای ظهور فراهم میاورد؟ اگر امام زمان برای یک نفر بود و قرار بود فقط زندگی خانواده ای را درست بکند، پاسخ این سوال «آری» بود. ولی حضرت حجت (ارواحنا له الفداء) نه برای یک نفر بلکه اصلاح جهان می آید.

هدف از ذکر این مقدمات بیان یکی دیگر از وظایف منتظران بود. این وظیفه که بر دوش تک تک منتظران قرار می گیرد: «محبوب ساختن حضرت صاحب الزمان (ع) در میان جامعه» است. (1)

خوب است در اینجا توضیحی درباره ی محبوب ساختن بدهیم. مطمئناً ایجاد علاقه و محبت از طریق اعمال زور و اجبار ممکن نیست. انسانهای متعارف با آگاهی پیدا کردن از فضایل و اعمال امام زمان خود و حقی که امام بر گردن آنان دارد، کم کم حبّ و علقه ای نسبت به امام پیدا می کنند.

بنابراین کار اصلی منتظران در محبوب سازی، گستراندن سفره ی یاد و ذکر امام است و بیان ویژگی ها و خصائل امام. که از این طریق مردم کم کم به سمت امام زمان خود گرایش پیدا کنند. باید در نظر داشته باشیم که محبتی که در دل انسانها ایجاد می شود و ناشی از محبت اهل بیت (علیهم السلام) است، با علاقه های معمولی متفاوت است و خود اهل بیت (ع) دلیل این امر هستند.

در هر حال در جامعه ای که اکثر افراد جامعه به پیشوای خود علاقه مند باشند و به آمدن او امید داشته باشند احتمال اینکه ظهور اتفاق بیفتد بیشتر است.

امام صادق (علیه السلام) به یکی از یاران خود به نام فضیل فرمود:

«آیا می نشینید و با یکدیگر گفت وگو می کنید؟»

فضیل عرضه داشت: آری فدایت شوم.

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

«همانا من آن مجالس را دوست می دارم؛ پس امر ما را احیا کنید. ای فضیل، خداوند رحمت کند کسی که امر ما را احیا نماید.»

امام رضا (ع) نیز فرمود:

«هر کس در مجلسی بنشیند که در آن مجلس امر ما زنده می گردد، روزی که دل ها می میرد، دلش نخواهد مرد.» (2)

پی نوشت:
1.در اثر شریف محمد تقی موسوی اصفهانی، مکیال المکارم پس از ذکر محبت به حضرت صاحب الامر (ع)، محبوب ساختن را یکی از وظایف منتظران می داند.

2.به نقل از سایت پایگاه حوزه، ذیل مطلب در انتظار خورشید

پ.میعاد