پاداش استغفار برای اموات و زنده ها
- · عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقُ علیه السلام: مَنْ قَالَ کُلَّ یَوْمٍ خَمْساً وَ عِشْرِینَ مَرَّةً «اللَّهُمَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ، وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ» ، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِعَدَدِ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَضَى وَ بِعَدَدِ کُلِّ مُؤْمِنٍ بَقِیَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ حَسَنَةً ، وَ مَحَا عَنْهُ سَیِّئَةً ، وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً.[1]
حضرت صادق علیه السلام فرمود: هرکس هر روز 25 مرتبه بگوید: «اللَّهُمَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ، وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ» ، خداوند به تعداد مؤمنینی که از دنیا رفته ، و به تعداد مؤمنینی که تا روز قیامت می آیند ، برای وی حسنه نوشته ، از پرونده اعمالش سیّئه ای را پاک می کند ، و مقامش را یک درجه بالاتر می برد.
- · عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ أَوْ مُؤْمِنَةٍ مَضَى مِنْ أَوَّلِ الدَّهْرِ أَوْ هُوَ آتٍ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُمْ شُفَعَاءُ لِمَنْ یَقُولُ فِی دُعَائِهِ: «اللَّهُمَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ». وَ إِنَّ الْعَبْدَ لَیُؤْمَرُ بِهِ إِلَى النَّارِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَیُسْحَبُ فَیَقُولُ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ: یَا رَبَّنَا، هَذَا الَّذِی کَانَ یَدْعُو لَنَا ، فَشَفِّعْنَا فِیهِ ، فَیُشَفِّعُهُمُ اللَّهُ فِیهِ ، فَیَنْجُو.[2]
حضرت صادق علیه السلام از پدران گرامی خویش علیهم السلام نقل می کند که رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: هیچ مرد و زن مؤمن از اول روزگار تا روز قیامت نمی باشد جر آنکه شفیع آن کسى می باشد که در میان دعایش چنین بگوید: «اللَّهُمَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ». روز قیامت دستور داده می شود که بنده ای را به آتش ببرند ، و لذا او را به سوى دوزخ می کشند. در این هنگام، همه مردها و زن های مؤمن می گویند: پروردگارا ، این فرد برای ما دعا می کرد ، شفاعت ما را در مورد او بپذیر. پس خداوند شفاعت آنها را می پذیرد ، و آن فرد نجات می یابد.
- · عَنْ زَکَرِیَّا صَاحِبِ السَّابِرِیِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا قَالَ الرَّجُلُ: «اللَّهُمَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ، وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ ، الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ جَمِیعِ الْأَمْوَاتِ» ، رَدَّ اللَّهُ عَلَیْهِ بِعَدَدِ مَنْ مَضَى وَ مَنْ بَقِیَ مِنْ کُلِّ إِنْسَانٍ دَعْوَة.[3]
حضرت صادق علیه السلام فرمود: هرکس چنین دعا کند: «اللَّهُمَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ، وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ ، الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ جَمِیعِ الْأَمْوَاتِ» ، خداوند به تعداد همه انسان هاى گذشته و آینده، دعایی براى او می فرستد.
[1] – امالی صدوق ، ص379
[2] – امالی صدوق ، ص456
[3] – فلاح السائل ، ص43
