پرسش: ايران در هنگام ظهور چگونه خواهد بود؟
پاسخ: با توجه به روايات مي توان شرايط ايران را تا حدودي اين گونه ترسيم كرد: دانش و معارف دين اسلام و مكتب تشيع، از ايران و قم، به جهانيان صادر مي شود. لذا موقعيت علمي ايران ممتاز است و اصلي ترين مركز دين اهل بيت علیهم السلام خواهد بود.
در روايتي از وجود مقدس امام صادق علیه السلام نقل شده است: بزودي، كوفه، از مؤمنان خالي مي گردد و دانش مانند ماري كه در سوراخش پنهان مي شود، از آن شهر رخت برمي بندد؛ سپس علم ظاهر مي شود در شهري به نام قم؛ آن شهر معدن علم و فضل مي گردد (و از آن جا به ساير شهر‌ها پخش مي شود) به گونه‌اي كه باقي نمي ماند در زمين جاهلي نسبت به دين، حتي زنان در خانه ها. اين قضيه نزديك ظهور قائم علیه السلام واقع مي شود…
علم، از قم به ساير شهر‌ها در شرق و غرب پخش مي شود و حجت بر جهانيان تمام مي شود به گونه‌اي كه در تمام زمين، فردي پيدا نمي شود كه دين و علم به او نرسيده باشد. بعد از آن قائم، قيام مي كند و سبب انتقام خدا و غضب او بر بندگان (ظالم و معاند) مي شود؛ زيرا، خداوند انتقام (و عذاب) بر بندگان روانمي دارد، مگر وقتي كه حجت را انكار كنند. (بحارالانوار، ج 57 و 60، ص 213)
خيزش و جنبشي بزرگ براي دعوت مردم به طرف دين، در ايران روي مي دهد. از امام كاظم علیه السلام نقل شده است: مردي از اهل قم، مردم را به سوي حق دعوت مي كند. گروهي، دور او اجتماع مي كنند كه مانند پاره‌هاي آهن اند و باد‌هاي تند (حوادث) نمي تواند آن ها را از جاي بركند. از جنگ خسته نمي شوند و كناره‌گيري نمي كنند و بر خدا توكل مي كنند. سرانجام، پيروزي براي متقين و پرهيزكاران است. (بحار، ج 60، ص 216، ح 37)
گويا اين حركت، همان حركتي است كه از امام باقر علیه السلام نقل شده است: گويا مي بينم گروهي از مشرق زمين خروج مي كنند و طالب حق هستند، اما به آنان پاسخ داده نمي شود. مجدداً بر خواسته‌ي خود تاكيد مي كنند ولي جواب نمي شنوند. پس چون چنين ديدند، شمشير‌ها را به دوش مي كشند، در مقابل دشمن مي ايستند تا حق به آن ها داده مي شود، اما اين بار قبول نمي كنند بلكه قيام مي كنند و نمي دهند آن را (پرچم قيام را) مگر به صاحب شما (امام زمان علیه السلام). (بحارالانوار، ج 52، ص 243، ح 116)
خروج سيد حسني و خراساني كه در روايات به آن ها اشاره شده است را مي توان در اين باره دانست. بنابراين، موقعيت اجتماعي آن روز ايران حركت به سوي حق طلبي و دعوت به آمادگي براي ظهور است.
در بستر اين جامعه نيز ياران حضرت شكل مي گيرند. در حديثي از امام صادق علیه السلام نقل شده است: قم را قم ناميدند، چون اهل او، اجتماع مي كنند با قائم آل محمد صلی الله علیه و آله و با او قيام مي كنند و او را ياري مي كنند. (بحارالانوار، ج 57 و 60، ص 216، ح 38)
رواياتي كه به نام ياران و شهر‌ها اشاره دارد، شهر‌هاي متعددي از ايران ذكر شده است. خلاصه آن كه ايران، مركز صدور دين و معارف اهل بيت است و زمينه سازي براي ظهور مي كند. در برخي از روايات اهل بيت علیهم السلام به حضور فعال عجم در سپاه و ارتش مخصوص امام مهدي علیه السلام اشاره شده است. البته مقصود از عجم ملت هاي غيرعرب است، ولي به احتمال زياد بيشترين مصداق آن در عصر ظهور، ايرانيان خواهند بود به ويژه كه مركز شيعه در ايران است.
مجموعه روايات وارده در مورد ايرانيان نشان مي دهد كه اين گروه، زمينه سازان حكومت حضرت مهدي علیه السلام در جهان هستند و بيشترين تأثير را در روند استقرار حكومت آن خورشيد عالم تاب دارند، و در حقيقت حضرت مهدي علیه السلام به همراه ياران از جمله ايرانيان با دشمنان به مبارزه برمي خيزد.
منبع: نشريه مبلغان، شماره 46.
بدون دیدگاه