حنان از پدرش سدیر شنید که می گفت:
روزی امام صادق علیه السلام فرمود: «سدیر! آیا هر روز قبر حسین(ع) را زیارت می کنی!؟»
گفتم «فدایت شوم؛ نه.»
فرمود «چقدر شما جفاکارید! پس حتماً هر جمعه زیارت می کنید!» گفتم «نه.»
فرمود «پس حتماً هر ماه زیارت می کنید!»
گفتم «نه.»
فرمود «پس حتماً هر سال زیارت می کنید!»
گفتم «معمولاً اینطور است.»
فرمود «چقدر شما در حق حسین(ع) جفا کارید!
آیا نمی دانی که خداوند دوهزار هزار ملکِ تشنه و غبارآلود دارد که دائم مشغول گریه و زیارت قبر حسین(ع) اند!؟
آن وقت تو ای سدیر! چه شده که هر جمعه پنج بار، و هر روز یکبار او را زیارت نمی کنی!؟»
گفتم «فدایت شوم؛ فاصله بسیار زیادی میان ما و قبر اوست.»
فرمود «بر پشت بام رو! به راست و چپ روی کن؛ سپس روی به آسمان کن؛ و بعد روی به سوی قبر او کن و بگو «السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا أَبَاعَبْدِاللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ». با این کار، اجرِ زیارت قبر او برای تو مکتوب خواهد شد. و اجر هر زیارت، معادل یک حج و یک عمره است.»
الكافی، جلد ۴، صفحه ۵۸۹
بدون دیدگاه