کربلا صحرا نبود ، جلگه بود!

کربلا صحرا نبود ، جلگه بود! 

(پاسخ اول)

کربلا صحرا نبود ، جلگه بود … هوا گرم نبود ، سرد بود !
دهم عاشورای سال 61 هجری …قمری برابر با 21 مهرماه سال 59 هجری شمسی است….بله عاشورا در فصل پاییز بود !!!
ابتدا لطفا به این سوال جواب بده: در چه منبعی نوشته در کربلا هوا گرم بود؟
ما در کربلا ادعا نداریم گرم بود یا سرد بود؛ اصلا فرض کن هوا بهاری بود این مطلب از عمق حادثه وبزرگی ان چیزی کم می کند؟ مگر ما برای گرمای هوا عزاداری می‌کنیم؟ مگر انقلاب و حرکت امام حسین در زمستان یا پائیز حرام است؟ مگر امام حسین برای امر به معروف و نهی از منکر نبود؟ حال شما یک دلیل بیاور که امر به معروف و نهی از منکر در فصل های دیگر سال مشکل شرعی دارد؟

در این ماه از سال هوا رو به سردی میگذارد لازم به توضیح است که در زمانی که زمین اینقدر آلوده نبوده، هوا از نیمه دوم شهریور ماه رو بسردی گذاشته و در مهرماه کاملا خنک بوده است. عراق سرزمینی جلگه ای و حاصلخیز میباشد و یافتن کویری خشک و بی آب و علف ( آنگونه که شیعیان میگویند )در آن سخت است.
این صحرایی که می‌فرمائید، جلوی خانه ما یکیش هست، آن وقت در کشور پهناور عراق وجود ندارد؟ مگر وقت می گویند «دشت کربلا» منظور صحرای آفریقاست؟ شما اطراف 70 درصد از شهرهای ایران می توانی دشت مشابه را پیدا کنی! اصلا می دانی گرم ترین نقطه کره زمین جایی در کویر لوت است نه صحرای آفریفا یا امثال ان؟ و اما عراق مگر دشت ندارد؟ نکند توصیفات شعری را به عنوان اطلاعات جغرافیایی گرفته ایی؟ ببخشید دیوان شعر کربلا که کتاب جغرافیا نیست.
خوزستان (که من بچه اونجام)؛ جلگه‌ایی حاصلخیزتر از عراق است ولی صحراهای رملی دارد که من با چشم خودم دیده‌ام. ما در صد متری رودخانه بهمنشیر زمین بیابانی داریم که در عرف مردم عرب زبان به آن صَبَخْ گفته می شود.
حال از کجا فهمیده ایی یافتن دشت در عراق غیر ممکن است؟
و چه کسی از کویر بی آب و علف سخن گفت؟
ما از زمینی به نام کربلا سخن می گوئیم در همان جایی که امروز روی نقشه می بینی؛ نه بیشتر نه کمتر. نکند می خواهی وجود شهری به نام کربلا را هم انکار کنی؟ پس انکار کن، حال که شیوه شما انکار خورشید در آسمان است؛ پس ما عاجزیم و تو برنده ایی ای برنده!

کربلا دقیقا در کنار رود فرات و تقریبا در مدار جغرافیایی شهر اصفهان قرار دارد و خشک بودن و بیابانی بودن آن در سال 680میلادی کمی نامحتمل است!
نخلستان در جایی رشد می کند که گرم و بیابانی باشد. شما هیچ نخلی در مناطق کوهستانی نمی یابی. پس درخت نخل درختی گرمسیری است. حال بگو در کربلا سرما شدید وجود داشته است. ضمنا اگر کربلا شبیه اصفهانه چرا در اصفهان نخلستان نیست؟
ضمن اینکه گاهی در ایام پائیز لحظاتی را می بینی که همچون تابستان گرم هستند. من در زمستان 1389 در مشهد امام رضا بودم. و در زمستان خبری از برف و باران و سرما آنطور که معمول مشهد است نبود. وقتی این اتفاق برای مشهد که شهر سرماست اتفاق می افتد چرا در کربلای گرمسیر اتفاق نیفتد؟
نکند تعبیر مشهور «سوز عطش» شما را فریفته و آن را گرمای هوا فرض کرده اید!
«موقعیت جغرافیایی کربلا رو در گوگل ارث ببینید.32 درجه شمالی و 44 درجه شرقی و موقعیت جغرافیایی اصفهان رو در گوگل ارث میبینید.32 درجه شمالی و 51 درجه شرقی. پس میبینید که چندان هم در مدار اصفهان نیست بلکه چیزی حدود 7 درچه پایینتر هست که میتونه توی آب و هوا و تفاوتش موثر باشه».
« تازه بحث ارتفاع از سطح دریا هم توی دما موثره.
کجای کربلا جلگه هست؟اتفاقا اگه تشریف برده باشید مکانی کاملا باز و لم یزرع هست که فقط محدوده مسکونی اش آباد شده.
کشف تاریخ شمسی عاشورا شق القمر نیست ولی همونطور که میدونید الان نسبت به 60 سال گذشته زمین یک درجه بنا به دلایلی گرم شده
پس نمیشه گفت اونموقع سال در سال 61 هجری مهرماه کربلا سرد بوده یا نه.اتفاقا امسال دوستانی که در سالگرد شمسی عاشورا کربلا بودند میگند که نسبت به ایران گرمتره.» (http://www.azad-andishan.com/thread32555.html)

رودخانه فرات یکی از پرآب ترین رودخانه های منطقه است که عرض آن در بعضی از نقاط به چند کیلومتر هم می رسد ، پس چگونه ادعا می شود که این رود را سپاه یزید بر سپاه امام حسین بسته است ؟
می شود بفرمائی این رود خانه در کدام نقاط عرض بیش از یک کیلومتر دارد؟ برای تکمیل اطلاعات ناقص شما می گویم؛ پس خوب بخوان: رودخانه اروند از به هم پیوستن آب رودخانه های دجله، فرات و کارون شکل می گیرد اما این رودخانه در هیچ نقطه عرض بیش از 800 متر ندارد. آن وقت چطور ممکن است رودخانه فرات چند کیلومتر عرض داشته باشد؟ ممکن است این رودخانه پهن و لاغر شود اما آیا کربلا در قسمت پهن فرات واقع شده یا در قسمت لاغر؟ جواب هیچکدام است! جنگ کربلا کنار یک نهر( که از شط فرات منشعب شده است) رخ داده است.
و اینکه فکر می کردی بستن یک نهر ممکن نیست؛ سخت اشتباه است. چون بستن یک نهر با سی هزار سرباز ممکن است. که حضرت عباس علیه السلام فرزند حیدر کرار علیه السلام به تنهایی این حصار را شکست.

در جلگه حاصلخیز کربلا با کندن 4 الی 5 متر می توان به آب رسید. آیا آن 72 تن توانایی کندن زمین را نداشتند ؟
در خرمشهر می توانی با کندن یک متر زمین به اب برسی و نیازی به چهار متر کندن زمین نبوده است. اما آبی که خارج می شود خصوصا در جغرافیای کربلا؛ تلخ و شور است و به همین خاطر غیر قابل شرب است.
ضمنا شما که کربلا را شبیه اصفهان می دانید بروید اصفهان و 15 متر زمین را بکنید و ببینید به اب می رسید یا نه؟

سپاه حسین بن علی که با کاروانی از شتر ها به آنجا آمده بودند ، آیا نمی توانستند با شیر شتر هایشان از عطش خود و فرزندانشان بکاهند ؟؟؟
شما که این احتمال ضعیف را برای کوبیدن حقیقت به این بزرگی به عنوان دلیل پذیرفته ایی چند درصد هم احتمال نمی دهی شیر شترها تمام شده باشد؟ به هرحال شیر شتر است چاه آب که نیست. کوهان شتر است تانکر آب که نیست. آب همینهاست که در روزهای قبل عاشورا استفاده شده و به انتها رسیده بود.
«اصلا شما از کجا میدونید در اون فصل شترها شیر میدادند یانه؟ یا اصلا شتر ماده هم همراه کاروان امام بوده یا نه؟» http://www.azad-andishan.com/thread32555.html

حال که تا اینجا از مقاله را خوانده ایی لطفا ای چند خط آخر را هم بخوان:
ارتفاع این شهر بین 20 الی 45 متر از سطح دریا بوده و مرتفع ترین قسمت آن مربوط به فضای اطراف حرمین مطهر و پست ترین قسمت آن قسمت شرقی شهر یعنی جاده کربلا- طویریج که نزدیک به رودخانه فرات هست می باشد. البته با حرکت شهر به سمت جنوب غربی شهر نیز ارتفاع تا 50 متر از سطح دریا نیز ادامه خواهد داشت.
کربلا در 75 کیلومتری شمال غربی نجف و 80 کیلومتری جنوب غربی بغداد قرار گرفته است. فاصله آن تا شهر کاظمین 110 و تا شهر سامرا 220 کیلومتر می باشد ، نزدیکترین شهر مهم عراق به کربلا شهر حله مرکز استان بابل است که در 35 کیلومتری شرق شهر کربلا قرار دارد، در 35 کیلومتری شمال شرقی شهر کربلا شهر مسیب قرار دارد که رودخانه فرات از آن رد می شود و مرقد مطهر طفلان مسلم در آن قرار دارد.
در داخل شهر کربلا شاخه ای از رودخانه فرات به نام نهر حسینیه قرار دارد که سبب آبادانی و وجود نخلستان های متعدد در قسمت شمالی شهر کربلا گشته است ، کربلا از جنوب و غرب به بیابان های عراق می رسد و در شمال غربی آن دریاچه نمک الزازه قرار دارد.

حال ای دوست عزیز(!) من شما را دوست دارم!
اگر جواب سوالات ضعیفت را نگرفته ایی در عقلت شک کن! ولی اگر جواب سوالات دیگرت را که ننوشته ایی نگرفته ایی؛ برما خرده نگیر و گرنه پاسخ سوالاتت همه روشن است. پس با پرسش های دیگرت که من انها را نمی دانم با جواب های روشن مخالفت نکن که از گمراهان خواهی شد!

(پاسخ دوم)

هر ساله با نزدیک شدن به ایام محرم از طرف وهابیان شبهاتی در مورد مباحث عاشورا مطرح می شود. یکی از معروفترین شبهات مسأله آب است که هر ساله با ادبیاتی خاص مطرح می کنند. خلاصه آنکه می گویند کربلا نزدیک فرات است و معنی ندارد اصحاب تشنه بمانند. آنها می توانستند با حفر چاهی به سادگی به آب دسترسی پیدا کنند و خلاصه تشنگی یاران امام حسین ع کلا دروغ است. جوابهای مختلفی به این شبهه داده شده است. یک متنی که امسال زیاد دارد دست به دست می شود از این  شبهه به دست من نیز رسید که عین شبهه را برای نهاد رهبری فرستادم و آنها نیز به من جواب دادند. در اینجا متن شبهه و جواب محققین نهاد را اینجا می نویسم:
سلام
لطفا به شبهه زیر هر جه سریعتر جواب دهد. خیلی فوری است:
کربلا صحرا نبود ، جلگه بود … هوا گرم نبود ، سرد بود !
دهم عاشورای سال 61 هجری قمری برابر با 21 مهرماه سال 59 هجری شمسی است….بله عاشورا در فصل پاییز بود !!!
در این ماه از سال هوا رو به سردی میگذارد لازم به توضیح است که در زمانی که زمین اینقدر آلوده نبوده ، هوا از نیمه دوم شهریور ماه رو بسردی گذاشته و در مهرماه کاملا خنک بوده است . عراق سرزمینی جلگه ای و حاصلخیز میباشد و یافتن کویری خشک و بی آب و علف ( آنگونه که شیعیان میگویند )در آن سخت است.
کربلا دقیقا در کنار رود فرات و تقریبا در مدار جغرافیایی شهر اصفهان قرار دارد و خشک بودن و بیابانی بودن آن در سال 680میلادی کمی نامحتمل است !
رودخانه فرات یکی از پرآب ترین رودخانه های منطقه است که عرض آن در بعضی از نقاط به چند کیلومتر هم می رسد ، پس چگونه ادعا می شود که این رود را سپاه یزید بر سپاه امام حسین بسته است ؟؟؟
در جلگه حاصلخیز کربلا با کندن 4 الی 5 متر می توان به آب رسید. آیا آن 72 تن توانایی کندن زمین را نداشتند ؟؟؟
سپاه حسین بن علی که با کاروانی از شتر ها به آنجا آمده بودند ، آیا نمی توانستند با شیر شتر هایشان از عطش خود و فرزندانشان بکاهند ؟؟؟
پاسخ :
1ـ دو نفر اسب سوار داشتند بر سر اینکه اسب، چند دندان دارد با هم بحث و جدل می کردند؛ فرد سومی گفت: خوب این همه بحث و جدل برای چیست؟ از اسب بیایید پایین و دندان اسب را بشمارید.
کربلا که گم نشده، الحمد لله راه هم که باز است؛ البته اگر بابا بزرگ و مامان بزرگ طرّاحان این شبهه، یعنی آمریکا و وهّابی ها ترورتان نکنند. الآن هم که اواخر پاییز است؛ یعنی از مهرماه خیلی گذشته؛ ولی مهمّ نیست، بروید زیاد نه، فقط سه، چهار روزی بدون آب، در اطراف کربلا ساکن شوید تا بفهمید که یک من ماست چقدر کره می دهد؟! به خودتان بیل و کلنگ هم ببرید؛ اگر توانستید از بیابانهای کربلا آب دربیاوید، کشور عراق حتماً به شما جایزه هم می دهد.

2ـ این شخص گفته است: « عراق سرزمینی جلگه ای و حاصلخیز میباشد و یافتن کویری خشک و بی آب و علف ( آنگونه که شیعیان میگویند )در آن سخت است.»
اگر کسی کور نباشد، می بیند که اطراف کربلا، سراسر ماسه زار است نه منطقه ی جلگه ای؛ بلی داخل شهر، مقداری آباد است؛ امّا به زور بشر نه به صورت طبیعی. شهر یزد خودمان یا شهر قم هم آباد هستند؛ امّا وقتی از شهر فاصله می گیرید، چیزی جز کویر نمی بینید. اگر مسیر تهران قم را طیّ نموده باشید، می فهمید چه می گویم. تازه قم، خیلی از اصفهان بالاتر است؛ و به قطب نزدیکتر می باشد. اطراف یزد که نگو و نپرس.
به نظرتان این همه گرد و غبار که چند سالی است کشورمان را در بر می گیرد، از کجا می آید؟ از همین کشور عراق که، طرّاح شبهه آن را سرزمینی جلگه ای و حاصلخیز معرّفی کرده است. بلی مناطقی از عراق، حاصلخیز است؛ امّا نه کربلا. مگر هر جا روردخانه است، بناست که خوش آب و هوا باشد؟ وقتی کوهی نباشد، بخار آب رودخانه سریعاً پراکنده می شود و نمی گذارد که هوای منطقه مرطوب شود. در همین شهر قم، رودخانه ی قمرود جریان داشته و دارد. امّا اطراف آن اثری از سر سبزی نیست، مگر آنجا که بشر، با زور پمپ آب رودخانه را به زمینها رسانده است.
آنها که کربلا رفته اند می دانند که استان کربلا، استانی کاملا خشک است؛ نه به خاطر نبود آب، بلکه به خاطر ماسه ای بودن آن؛ و به خاطر نبود کوه های بلند در اطرافش.
جالب است بدانید که در کشور عراق، دو صحرای بزرگ وجود دارد؛ یکی صحرای سوریّه و دیگری صحرای الحجاره نام دارد؛ و کربلا در انتهای این دو صحرا جا گرفته است.
برای مشاهده ی اطّلاعات دقیقتر به آدرس مقابل مراجعه فرمایید. http://www.jasjoo.com/books/countries/%d8%b9%d8%b1%d8%a7%d9%82
در این آدرس، در مورد کشور عراق چنین آمده است. « بیابان جنوب غربی، تقریباً نصف مساحت عراق را پوشانده است ؛ … آب و هوا‌ : تابستانهای با دمای بیش از 40 درجه‌ی سانتیگراد، خشک و بسیار گرم است.»
عراق، از مرز ترکیه گرفته تا مرز سوریّه و اردن و عربستان، کلّاً منطقه ای است بیابانی. اگر به نقشه ای که در آدرس فوق آمده نظر فرمایید، می بینید که بیش از نصف کشور عراق، بیابان است. آنگاه این طرّاح شبهه ی کذّاب ادّعا می کند که: « یافتن کویری خشک و بی آب و علف ( آنگونه که شیعیان میگویند )در آن سخت است.»

3ـ امّا دمای هوای کربلا
در تاریخ 28 آبان سال 90، ساعت هفت شب. دمای کربلا، 15 درجه ی سانتیگراد بالای صفر بود. دقیقاً در همان زمان، اصفهان 11 درجه و شهر یزد، 17 درجه بود.
متأسفانه هوای مهرماه کربلا را نتوانستم دقیقاً به دست بیاورم؛ امّا دوستی می گفت: « نیمه های مهرماه، کربلا بودم؛ آب و هوای مهرماه کربلا، تقریباً مثل آب و هوای مرداد ماه تهران بود.»

4ـ جغرافی دانان قدیم چه گفته اند؟
یاقوت حموی ـ از جغرافی دانان قدیم ـ ذیل واژه کربلا می‌نویسد:
« اما مبدأ اشتقاق این کلمه (کربلا) یا کربله به معنای «سستی پاها» است، بدین جهت که سرزمین کربلاست و شن‌زار است یا از «کربلت الحنطه» یعنی «گندم از کاه و کثافات پاک کردم»، می باشد؛ بدین مناسبت که آن زمین از ریگ‌های درشت و درخت پاک بوده است.» (معجم البلدان، شهاب الدین ابو عبد الله یاقوت بن عبد الله الحموى ،ج4، ص445، بیروت، دار صادر، ط الثانیة، 1995)

5ـ آیا می دانید صحرای گبی کجاست؟
صحرای گبی، پنجمین بیابان بزرگ جهان است. محدوده ی گستردگی این بیابان، دو کشور است؛ و بخش‌های شمالی و شمال غربی چین و جنوبی مغولستان را پوشش می دهد.»
حال می دانید شمال و شمال غرب چین و جنوب مغولستان کجای زمین است؟
در زیر کشور روسیه، و فقط مقدار کمی پایینتر از سیبری.
این بیابان، در مدار عرضی، 48 درجه ی شمالی است؛ یعنی 16 درجه از کربلا بالاتر؛ یعنی 16 درجه از کربلا، به قطب شمال نزدیکتر و به همان اندازه از خطّ استوا دورتر.
اگر به صرف، بالا بودن مدار شمالی، منطقه ای از بیابانی بودن، خارج می شد، صحرای گبی باید بیابانی نمی بود؛ امّا برخلاف انتظار، پنجمین بیابان بزرگ دنیاست.

6ـ عرض جغرافیایی اصفهان و یزد، تقریباً یکسان است. صحرای طبس، در استان یزد، یک صحرای خشک و بی آب و علف است، و دقیقاً روی همان عرض جغرافیایی اصفهان می باشد. امّا آب و هوای اصفحان کجا و آب هوای صحرای سوزان طبس کجا؟
ویکی پدیا در در مورد طبس چنین نوشته است: « شهر طَبَس، مرکز شهرستان طبس، شهری کویری است در شمال شرقی استان یزد ایران. این شهر پیشتر، جزئی از استان خراسان بود.این شهر در مدار ۳۳ درجه و ۳۵ دقیقه شمالی و نصف‌النهار ۵۶ درجه و ۵۵ دقیقه شرقی، در منطقه‌ای با آب و هوای بیابانی واقع شده‌است. ارتفاع شهر طبس از سطح دریا حدود ۶۹۰ متر است. … دور بودن شهر طبس از شهرهای حاصل‌خیز و سختی راه کویر، جابه‌جایی هرگونه کالای فاسدشدنی به طبس را ناممکن می‌نمود و بنابر این مردم طبس میوه و سبزی خود را در محل تولید می‌کردند. »
طبس در مدار عرضی تقریباً 33 درجه ی شمالی قرار گرفته است. و شهر کربلا در مدار عرضی تقریباً 32 درجه ی شمالی؛ یعنی طبس حتی از کربلا هم نسبت به خطّ استوا دور تر است؛ امّا این گونه خشک و بیابانی و سوزان می باشد.

7ـ آیا مقایسه ی کربلا و اصفهان درست است؟
ویکی پدیا در مورد اصفهان چنین گفته است: « اقلیم شهر اصفهان در شمال و شرق از منطقه کویری تاثیر گرفته و در جنوب به جهت وجود کوه صفه از هوای خنک تری بهره مند است. آب و هوای اصفهان به طور کلی معتدل و خشک است و مقدار بارش باران و برف به نسبت کمی دارد. حداکثر درجه حرارت در تابستان ۴۰ درجه سانتی گراد است که تابستانهایی گرم و خشک را می سازد.»
البته اصفهان، کمتر به 40 درجه می رسد؛ در حالی که کربلا، در تابستان، اصلاً 40 درجه پایین نمی آید و دمای آن تا 48 درجه هم می رسد.
البته خود اصفهان هم نیمه کویری است.
ویکی پدیا گفته است: « اصفهان در ۴۲۵ کیلومتری تهران و در جنوب این شهر قرار دارد. شهر اصفهان دارای طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۳۹دقیقه و ۴۰ ثانیه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۲ درجه و ۳۸ دقیقه و ۳۰ ثانیه شمالی می باشد. محدوده شهری آن به چهارده منطقه شهری تقسیم می شود و در خارج از محدوده شهری نیز از غرب به سمت خمینی شهر و نجف آباد، از جنوب کوه صفه و سپاهان شهر، از سمت شمال به شاهین شهر و از شرق نیز به منطقه بیابانی منتهی می شود.»
باز گفته است: « این شهر در منطقه‌ای نیمه ‌کویری در مرکز ایران و در کنار رودخانهٔ زاینده‌رود قرار گرفته، و از مراکز گردشگری، فرهنگی و اقتصادی ایران محسوب می شود.»
ویکی پدیا، میانگین دمای سالانه کربلا را 30 درجه گفته است؛ در حالی که میانگین دمای سالانه ی اصفهان را 16 درجه ثبت نموده است.

8ـ این کذّاب گفته است: « چگونه ادعا می شود که این رود را سپاه یزید بر سپاه امام حسین بسته است ؟؟؟ »
شیعه کجا گفته که سپاه یزید، رودخانه را بسته بود؟ سپاه چند هزار نفری یزید، اوّلاً خود سپاه کمتر از صد نفری امام حسین(ع) را محاصره نمود بود. ثانیاً در کنار شریعه سارباز گماشته بود. و شریعه جایی از روردخانه است که حالت شیب دارد و می توان از آن قسمت، وارد رودخانه شد. از جاهای دیگر رودخانه، به علّت اینکه حالت پرتگاه مانند دارد، نمی توان به راحتی واردش شد.
یاران امام حسین(ع) برای آوردن آب، باید ابتدا حلقه ی محاصره را می شکستند تا بتوانند به رودخانه برسند؛ آنگاه باید با سربازانی که شریعه را بسته بودند جنگ می کردند تا بتوانند وارد رودخانه شده آب بردارند.
حالا کجای این جریان، غیر معقول است؟ طرّاح شبهه جوری سخن گفته که انگار، سپاه یزید اطراف کلّ رودخانه سرباز گذاشته اند. ابتدا تصویری غلط از ادّعای شیعه ارائه می کند، و آنگاه آن تصویر قلّابی را می کوبد.

9ـ گفته است: « در جلگه حاصلخیز کربلا با کندن 4 الی 5 متر می توان به آب رسید. »
اگر طرّاح شبهه مرد است، بیاید برویم در بیابانهای اطراف کربلا، بیل و کلنگ هم به او می دهیم؛ به جای سه روز، ده روز هم به او مهلت می دهیم؛ هر چند نفر هم که می خواهد با خودش بیاورد، تا زمین را بکنند، اگر به آب رسیدند، ما از مذهبمان دست بر می داریم؛ و اگر نرسیدند، همانجا از بی آبی تلف شوند.
فرات، از کربلا می گذرد، از کربلا نمی جوشد. این رودخانه از کوههای ترکیه جاری می شود و از کربلا عبور می کند. لذا پر آب بودن آن، ربطی به زمین کربلا ندارد.

10ـ گفته است: «سپاه حسین بن علی که با کاروانی از شتر ها به آنجا آمده بودند ، آیا نمی توانستند با شیر شتر هایشان از عطش خود و فرزندانشان بکاهند ؟؟؟»
اوّلاً از کجا دانستی که با شتر آمده بودند؟
ثانیاً مگر هر شتری شیر می دهد؟ برای مسافرت، اغلب از شتر نر یا شتر ماده ای که بچّه ندارد استفاده می کنند. چون شتری که بچّه دارد، اگر بچّه اش را نیاورند، نافرمانی می کند؛ و اگر بچّه اش را بیاورند، خود آن بچّه شتر، وبال گردن است.
ثالثاً به فرض هم که برخی شترها شیر می داده اند، اوّلاً شیر چند تا شتر، کفاف نزدیک صد نفر مرد و بیش از این تعداد زن و بچّه را نمی دهد. ثانیاً مگر شیر، آب است؟ شیر، غذاست نه آب. لذا جلوی تشنگی را هم نمی گیرد.

سخن آخر:
جریان عاشورا در بسیاری از کتب تاریخی که مورّخان اهل سنّت نوشته اند، مطابق با آنچه شیعه نوشته، ثبت شده است. لذا انکار این واقعه، صرفاً انکار شیعه نیست، بلکه انکار اکثر کتب تاریخی اهل سنّت نیز هست.
بلکه انکار عاشورا، مستلزم انکار درصد بالایی از تاریخ گذشته ی بشری است. چون در تاریخ، کمتر حادثه ای است که نزد مورّخان، به اندازه ی حادثه ی عاشورا، روشن و مسلّم باشد. پس اگر بتوان در وقوع عاشورا و ویژگی های آن، تردید نمود، باید در کلّ تاریخ بتوان تردید کرد.

همچنین دکتر اصغر فروغی در مجله تاریخ در آئینه پژوهش پیش شماره 4 مقاله ای دارند تحت عنوان مسأله آب در کربلا که از لینک زیر می توانید بخوانید: http://tarikh.nashriyat.ir/node/359

مطلب(پاسخ دوم) از محمد پهلوانی زاده