پيدايش تشيع
در مورد پيدايش تاريخي شيعه و ظهور آن نظرات گوناگوني از سوي مورّخين ارائه شده که به عمده آنها اشاره ميکنيم:
ظهور تشيع در عصر پيامبر
شيعه اماميه معتقد است که بذر اوليّه تشيّع را خداوند در قرآن کريم نشانده و پيامبر اکرمصلي الله عليه وآله در طول دوران رسالتش آن را آبياري کرده است. بنابراين شجره طيبه تشيّع در زمان حضور نبيّ گرامي اسلام به ثمر نشسته و به همين جهت عدّهاي در زمان پيامبرصلي الله عليه وآله به اين عنوان معروف بودهاند؛ مثل: سلمان فارسي، ابوذر غفاري، مقداد بن اسود و غيره. اين قول و نظريه را – ان شاء اللَّه – اثبات خواهيم کرد.
ظهور تشيع در سقيفه
بعضي از تاريخ نگارانِ اهل سنّت معتقدند: هنگامي که در سقيفه عدّهاي – به تبع نص – به دنبال حضرت عليعليه السلام رفتند، تشيّع به وجود آمد. ابن خلدون،[1] دکتر حسن ابراهيم حسن،[2] احمد امين مصري[3] و محمّد عبداللَّه عنّان[4] از نويسندگان اهل سنت و جولد تسهير[5] (شرقشناس معروف) اين نظريه را پذيرفتهاند.
ظهور تشيع هنگام قتل عثمان
گروهي نيز عقيده دارند که هنگام حمله مردم به خانه عثمان و کشتن او، تشيّع ظهور پيدا کرده است. از ميان اهل سنت، ابن حزم اندلسي[6] و دکتر علي سامي النشار[7] و از بين شرقشناسان، فلهاوزن چنين نگرشي دارند.[8] .
ظهور تشيع پس از شهادت حسين بن علي
دکتر کامل مصطفي شبيبي معتقد است که تشيّع و شيعه پس از شهادت امام حسينعليه السلام ظاهر گشته است.[9] .
تأثر تشيع از افکار فارسيان
برخي معتقدند که فکر و ايده تشيّع برخاسته از افکار ايراني است که به پايتخت اسلام نفوذ کرده است. از ميان شرقشناسان، دوزي،[10] فان فلوتن،[11] براون،[12] و از ميان اهل سنت، احمد امين مصري[13] و احمد عطية اللَّه[14] چنين نظريهاي را ابراز کردهاند.
تشيع متأثر از افکار ابن سبأ
عدهاي معتقدند که تشيّع متأثّر از افکار عبداللَّه بن سبأ ميباشند که در عصر عثمان، مسلمان شد. برخي از اين افراد عبارتند از: دکتر علي سامي النشار،[15] سيد محمد رشيد رضا،[16] شيخ محمّد ابوزهره[17] و ابوالحسن ملطي.[18] .
در اين بحث نظريه اوّل را به اثبات خواهيم رساند که در نتيجه، آراي ديگر خود به خود ابطال خواهند شد؛ اگرچه در رسالهاي مستقلّ هم راجع به عبداللَّه بن سبأ بحث نمودهايم.
منابع
[1] تاریخ ابن خلدون , ج3 , ص 364
[2] تاریخ السلام , ج1 , ص 371
[3] فجر السلام , 266
[4] تاریخ الجمعیات السریه , ص 26
[5] العقیده و الشریعه فی الاسلام , ص 174
[6] الفصل , ج2 , ص 78
[7] نشأة الفکر الفلسفی فی الاسلام , ج2 , ص78
[8] الخوارج والشیعه , ص 146
[9] الصله بین التصوف و التشیع , ص23
[10] تاریخ المذاهب الاسلامیه , ج1 , ص41
[11] همان
[12] فجرالاسلام , ص111 ,
[13] همان
[14] القاموس الاسلامی الاسلامی ,ج3 , ص222
[15] نشأة الفکر الفلسفی فی الاسلام , ج2 , ص18
[16] السنه و الشیعه , ص 4-6
[17] المذاهب الاسلامی , ص64
[18] التنبیه و الرد علی اهل الاهواء البدع , ص25