القاب امام زمان (عج) /  اصل

اصل یکی از اسامی حضرت صاحب الامر (ارواحنا له الفداء ) است که به معنی اساس و بنیان می باشد.
در نجم الثاقب توقیعی1 شرح داده شده و در آن امام زمان (ع) اصل نامیده شده است. هر چند تمام امامان اصل هستند چرا که اصل خیر و برکت و فیض اند. یعنی هر حقی نیست مگر آنکه به آنان منتهی شود و هر نعمتی از سوی خدا به طرف مردم از طریق آنان و به فیض آنان و به واسطه ی آنان می رسد.

در کتب رجالیه آمده است که مراد از اصل امام است، یعنی مقصود اصلی خلقت همه ی عوالم عالی و سفلی ( غیر مادی و مادی) هستند.
مثلا در حدیث قدسی خطاب به پیغمبر عظیم الشان اسلام (صلی الله علیه و آله) داریم:
«لولاک ما خلقتُ الافلاک»
( اگر تو نبودی آسمانها ( جهان) را خلق نمی کردم )
و در همین مضمون نسبت به امیرالمومنین و حضرت صدیقه ی کبری (علیهم السلام) نیز دارریم. حضرت مهدی (عج) نیز که خلف صالح این امامان هستند و میراث دار علم و صفات و خصال جمسع انبیاء و اوصیاء می باشند از این قائله مستثنی نیستند.
شاید به تعبیری دیگر مراد از اصل بودن این باشد که در روز قیامت ترازوی به حق سنجش اعمال هستند و اعمال ریز و درشت مردم با مقایسه و ترازوی آنان رقم می خورد.
 
پی نوشت:
 1. توقیع نامه های امام زمان در زمان های مختلف است که غالباً در زمان غیبت نوشته شده است.

منبع:
نجم الثاقب اثر مرحوم طبرسی نوری

پ.میعاد