یک کلمه هم نگو! حتی یک کلمه! نمی خواهم بشنوم که «عراقی» ها حق شان است، چون یک روز جوانان ما را کشته اند. هیس! این چه حرفی است که می گویی: «بگذار این فلسطینی های ناصبی را بکشند!» راست و دروغش به کنار، فکر می کنی خیلی انسان شریف و شیعه ی راستینی هستی؟ آقای شیعه ی واقعی که می گویند شمایی؟!

ببین. یک کلام می گویم و تمام. ما مسلمان ها باید هوای همدیگر را داشته باشیم. مسلمانی شان به کنار، آدم که هستند. انسان هم نیستی؟ اگر این است جواب قانع کننده ات، پس وای به حال ما! انسانیتت کجا رفته؟ به جان من غر نزن که کاری از دست ما برنمی آید. بخیل نباش، دعا می کنیم؛ دست خدا که بسته نیست.

«اما حق همه ی مسلمانان بر تو آن است که در دل نسبت به آنان کدورتی نداشته باشی و بالهای مهربانی و لطفت را بر سر خطاکاران ایشان بیفشانی و به جهت اصلاح و ایجاد الفت بین آنها و خود بکوشی و شکر و سپاست را از نیکوکاران آنها دریغ نداری؛ کسانی که احسان و نیکی آنها برای خودشان و برای تست؛ زیرا که احسان آنها به خودشان، احسان به تو نیز هست وقتی که آزاری به تو نرسانند و تو را گرفتار دفع آن آزار نکنند و خود را از آسیب رساندن به تو دور نگه دارند. پس برای همه ی مسلمانان دعا کن و به یاری همه ی آنها بشتاب و همه را در مراتبی که دارند مورد عنایت و تکریم قرار ده.» رساله ی حقوق امام سجاد (علیه السلام)

پ.میعاد