در حالی كه مسئولان كشور با هشدارهای مكرر و تند نسبت به عواقب پخش سریالها و فیلم های سینمایی هالیوودی بر اخلاق جامعه ابراز نگرانی می كنند، پخش سریال های ماه مبارك سیمای جمهوری اسلامی نشان داد كه برخی از این برنامه ها كه با خیال راحت پخش می شود، به رغم تفاوتهای ظاهری، از نظر مضمون تفاوت چندانی با آن سریالها ندارد.

 سریالهای امسال ماه مبارك رمضان در شبكه های اول، دوم و سوم سیما از نظر موضوع و خط داستان تفاوت چندانی با اغلب آثار هالیوودی كه از نظر ما موجب انحراف جامعه می گردد، ندارد.

موضوع سریال سقوط یك فرشته كه از شبكه اول سیما پخش می شود، وسوسه یك دختر مذهبی و چادری از خانواده ای اصیل توسط یك پسر خوش تیپ و خوش پوش با بهترین اتومبیل و امكانات رفاهی است كه موجب لغزش دختر، اختلاط با پسر و عدم پایبندی وی به حریم خانواده می گردد.

به این پلانها توجه كنید‌: ۲ دختر به یك پسر غریبه اجازه ورود به خانه می دهند، دختر با پسر خرید می‌روند، دختر با پسر سوار ماشین می‌شوند، پسر حرف احساسی به دختر بزند، به هم لبخند بزنند، با هم قرار بگذارند، شماره رد و بدل كنند و زنگ بزنند و … حال به نظر شما كار دیگری هم مانده سیمای ایران به دختر و پسرها یاد بدهد ؟ آیا این سریالها بدتر از سریالهای ماهواره نیستند ؟

تاكنون كه ده قسمت از این سریال پخش شده، روابط میان این دختر و پسر با جذابترین شكل و زیباترین وسایل و لباسها به تصویر كشیده شده و در واقع به پخش یك تصویر رویایی از عبور از مرزهای اخلاقی خانواده پرداخته است.

جالب اینجاست كه دختری كه مخالف این اختلاط است، از زیبایی كمتری نسبت به دختری كه عاشق پسر همسایه شده است، برخوردار می باشد.

احتمالا در چند قسمت بعد كه زمان دادن پیامهای اخلاقی سریال می رسد، دختر از كرده خود نادم شده و متوجه می شود سرانجام این رابطه غیر اخلاقی بد است.

اما ظاهرا برنامه سازان سیما متوجه نیستند كه در یك مجموعه دهها قسمتی، ممكن است بسیاری از بینندگان تمامی قسمتها را ندیده و احتمالا به دلیل پرداخت ناشیانه و مستقیم بخشهای اخلاقی و پیام دار سریال، از ادامه تماشای آن صرف نظر كنند و صرف اینكه سرانجام داستان یك سریال دارای پیام اخلاقی است، دلیلی بر این گونه پرداختن جذاب به مسایل غیراخلاقی، آن هم در ساعات پربیننده خانواده ها وجود ندارد.

از سوی دیگر در سریال تلویزیونی شبكه دوم سیما “سی امین روز “نیز شاهد وجود مثلها و مربعهای عشقی هستیم.

پسری كه عاشق دختری بود و بعد در یك نزاع، شوهر دختر به قتل رسیده و اكنون برادر شوهر دختر، عاشق اوست؛ اما دختر از عشق قدیمی پسر به خود آگاه شده است.

همزمان دخترعمو و نامزد سابق این پسر نیز برای به دست آوردن او رقابت می كنند.

در سریال 5 كیلومتر تا بهشت از شبكه سوم نیز اختلاط نادرست دختر و پسر، به بهانه روح  بودن آنها به تصویر كشیده شده و صرف از نظر از ساختار بسیار ضعیف و سراسر تناقض فیلمنامه، دختر یك كشاورز ساده كه 20 سال است با مرگ مغزی نگه داشته شده به ارتباط و سینما رفتن با قهرمان سریال می پردازد و حتی رفتن به اتاق خواب دختر هم سوژه سریال می شود!

این نوع سوژه ها را در بسیاری از فیلمهای هالیوودی و بالیوودی می توان یافت و جالب اینكه در اكثر قریب به اتفاق این آثار هم پیام اخلاقی وجود دارد.

یعنی با وجود پرداخت صحنه های غیراخلاقی، پیام اكثر این آثار این است كه خانواده محكم ترین جا برای روابط زناشویی و عشقی است و خیانت و روابط نامشروع فرجام نامطلوبی خواهد داشت و كمتر فیلمی است كه در میان صدها آثار تولیدشده هالیوودی سرانجام خیانت را خوش نشان دهد.

اگر بناست كه تنها به دلیل پیام اخلاقی آثار تولیدی خودمان آنها را پخش كنیم، به جای تولید پرهزینه این اثار كه دقیقه ای چندصدهزار تومان هزینه دارد، تولیدات هالیوودی را به صورت فله ای خریداری و سپس با استفاده از فن آوری تغییر پوشش و سانسور صحنه های اخلاقی انها را پخش كنیم.

اتفاقا تجربه پخش سریال سالهای دور از خانه (اوشین) نشان داد مدیر دوبلاژهای ایرانی مهارت بیشتری از كارگردانان ما در اخلاقی كردن سریال ها دارند و با تغییر داستان و سانسور می توانند آثار بسیار مفیدی ارائه كنند.

این در حالی است كه تجربه سالهای قبل سیما در ارائه آثار موفقی چون “صاحبدلان”، “اغما” و “میوه ممنوعه” نشان دادند كه اگر تولید سریالهای مناسبتی  به جای تولیدهای شتابزده و غیر كارشناسی، به كارگردانان و نویسندگان توانمند سپرده شود، آثار فاخری پیدید می آید.

یا در ژانر مجموعه های طنز نیز آثار كارگردانانی نظیر رضا عطاران با “متهم گریخت” یا سهیلی زاده با “رانت خوار كوچك” به مراتب بهتر از سریال طنزی است كه در رمضان از شبكه پنجم سیما پخش شده است.