عثمان از دیدگاه امیرالمومنین علیه السلام

امیرالمومنین علیه السلام در قسمتی از خطبه شقشقیه راجع به عثمان می فرمایند:
“…تا اینکه سومی یعنی عثمان بن عفان به خلافت برخاست، در حالی که شکم و دو پهلویش باد کرده بود و جز خالی کردن و خوردن کاری نداشت. افراد قبیله و پسران پدرش با او همدست شدند، به جان بیت‏المال مسلمین افتادند مانند شتری که گیاهان تر و تازه بهاری را می‏خورد. آری مال خدا را با حرص و ولع و با تمام دهان می‏خوردند تا زمانی که رشته کار از دست خلیفه به در رفت و داستان به کشته شدنش انجامید و شکمبارگی و غرور او وی را بر زمین زد….”

همچنین امیرالمومنین علیه السلام در بخش پايانى خطبه ى دوّم نهج البلاغه راجع به ابوبکر , عمر و عثمان مى فرمايد:

زرعوا الفجور، وسقوه بالغرور، وحصدوا الثبور

تخم گناه كاشتند، و با آب تكبّر و غرور آبيارى اش كردند، و عذاب و هلاكت درو كردند.

و نيز بلاذری این سخن مولا علی عليه السلام درباره عثمان را آورده‏ است: ” ای عثمان حق، سنگین و شفا بخش است، و ناحق سبک (و تحمل پذیر) ولی مایه رنج و بلا است. تو چنانی ‏که اگر بتو راست بگویند بخشم میائی وهر گاه دروغ بگویند خشنود میشوی “. (الانساب بلاذری 5/44)