آثار دعا برای فرج (5) / عاق والدین نمی شویم !
آثار دعا برای فرج (5) / عاق والدین نمی شویم!
مثَل ما وقتی که برای سلامتی مولایمان دعا می کنیم و دعای فرج می خوانیم، مَثل وقتی است که با یک دسته گل، برای دیدن پدر و مادرمان می رویم و دستشان را با محبت می بوسیم. آن وقت پدر و مادر دلسوزمان هم، با آنکه از برخی رفتارهای ما ناراحت و دل چرکین اند، امّا با شکیبایی به رویمان نمی آورند و تمام دسته گلهایمان را با آغوش باز می پذیرند.
بیشتر پدر و مادرها، پناهگاه و تکیه گاه فرزندانشان هستند و در هر موقعیتی، از او حمایت می کنند. شاید شما هم مادرهایی را دیده باشید که فرزندشان را همچنان دوست دارند با آنکه می دانند معتاد است و جوانان دیگر را هم معتاد می کند. یا پدرهایی که خطای فرزندشان را ندید می گیرند با اینکه در خودشان هزاران بار خرد می شوند. هر چقدر خوبی و فداکاری و گذشت از پدر و مادر خود دیده اید، هزار برابر کنید تا تنها گوشه ای از محبت پدران امت اسلام به مسلمانان را بفهمید.
پدران امت اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) و حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) هستند. (1) این را بگذارید کنار اینکه امام هر زمان، پدر مردم آن دوران و برای آنها دلسوزتر از مادر است. امام رضا (ع) فرمودند: «امام مانند آب گواراست در حال تشنگى… و پدرى مهربان است … و چونان مادرى دلسوز است براى فرزند خردسال خويش.» (2)
شاید حق عظیمی که پدر و مادر برگردن ما دارند، بدانید. خوب است این را هم به دانسته هایتان اضافه کنید که عظیم تر از آن حق – که خداوند از آن به احسان به والدین یاد کرده است- حقی است که امام عصر (ارواحنا له الفداء) بر گردن ما دارند.
امام حسن عسکری (ع) می فرمایند: «…و البتّه حقّ ما بر شما عظيم تر است از حقّ پدر و مادري که از آن ها متولد شده ايد، که ما – اگر اطاعتمان کنيد – شما را از آتش به سوي خانه آرام و جاويدان نجات مي دهيم…» (3)
حالا موقعیت ما وقتی که دعای فرج می خوانیم اینگونه می شود: برای پدری که به سفری طولانی رفته است از خداوند طلب سلامتی می کنیم و سپس از او می خواهیم چشممان را به دیدارش روشن کند.
ما که آدرسی از آقایمان نداریم تا سری به او بزنیم و برایش گلی ببریم؛ ما که شماره ای از پدر مهربانمان نداریم که زنگ بزنیم و حالشان را بپرسیم؛ ما که دستمان از امام دلسوزمان کوتاه است؛ امّا می توانیم همیشه چشم انتظارش باشیم. چشم انتظار آمدنش، تا به خانه اش برویم، گل ببریم، سلامی کنیم و بعد… خلاصه حق فرزندی به جا بیاوریم، حق پدری را به جا می آورند. (4)
پی نوشت:
1. شرح أصول الكافي (صدر الدین شیرازی)، نشر موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ج2، ص: 562؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور 3/5
2. الحياة / ترجمه احمد آرام، ج5، ص: 280؛ با استفاده از همان نرم افزار
3. با استفاده از کتاب تفسیر منسوب به امام حسن عسکری (ع)؛ به نقل از اصفهانی، محمد تقی، مکیال المکارم، نشر مسجد مقدس جمکران، ج 1، ص 443
4. با استفاده از اصفهانی، همان.
پ.میعاد
بدون دیدگاه