کمیت قصیده ای سروده که معروف به هاشمیات شده است.این قصیده از بهترین قصاید کمیت است.چنانچه نگارنده کتاب الحدائق الوردیه تصریح کرده که این قصیده به 587 بیت می رسد ولی دست انتشار که امین بر امانتهای علم است در چاپ ان کوتاهی کرده و بسیاری از ابیات ان را حذف کرده استکه حتی بعضی ان را به 458 بیت رسانده اند.

این قصیده از قصایدی با نامهای گوناگون تشکیل شده است  که از جمله انهاست قصیده : عینیه , میمیه, بائیه و لامیه که برای هر یک توضیح مختصری خواهیم داد.

قصیده عینیه از هاشمیات:شیخ مفید در رساله خود که در معنای مولا نگاشته می گوید : کمیت از کسانی است که به شعر او در قران استشهاد شده و اهل علم بر فصاحت و شناخت لغت و سر امد بودن وی در شعر و بزرگی او در زبان اوری اتفاق نظر دارند. وی در قصیده خود می گوید :

و یوم الدوح دوح غدیر خم                          ابن له الولایه لو اطیعا

یعنی :در روز بزرگ غدیر خم ولایت را برای او ظاهر کرد البته اگر اطاعت شود.

شیخ می گوید با روایت غدیر امامت را برای ان حضرت ثابت و به خاطر واژه مولا او را رئیس توصیف می کند و بر کمیت با جلالتی که در لغت و علوم عربی دارد روا نیست لفظی را برای معنایی بیاورد بدون اینکه برای ان لغت ان معنا وضع شده باشد!

از کمیت نقل شده که گفته : امیرالمومنین علیه السلام را در خواب دیدم و به من فرمودند قصیده عینیه را بخوان و وقتی خواندم حضرت فرمودند راست گفتی و بعد چنین سرودند :

و لم ار مثل ذاک الیوم یوما                   ولم ار مثل حقّا اضیعا

یعنی :و من مثل ان روز روزی ندیدم و حقی مانند ان ندیدم که ضایع شده باشد.

فرزند کمیت هم نقل کرده که: پیامبر را در خواب دیده که فرمودند قصیده عینیه پدرت را برایم بخوان پس چون به این بیت رسید : و یوم الدوح دوح غدیر خم…….    ان حضرت سخت گریستند و فرمودند : خداوند پدرت را رحمت کند او راست گفت اری به خدا سوگند حقی مثل این را ندیدم که ضایع شده باشد.

منبع : کتاب گزیده الغدیر