القاب امام زمان (ع) / ماء معین
در سوره ی ملک، آیه ی 30 آمده است:
«قل أرَأیتُم اِن أصبَح مأواکُم غوراً فَمَن یأتیکم بُماءٍ مَعین»
بگو اگر آبهای سرزمین شما فرو رفت، چه کسی برای شما آب روان می آورد؟
از امام رضا (ع) درباره ی این آیه پرسیدند، فرمود:
« مأواکم یعنی ابوابکم، که مراد از آن امامان هستند که هر کدام ابواب الهی بین او و خلق اویند. اگر هر کدام از این درهای رحمت الهی بسته شود، سرچشمه ی حیات معنوی انسان بسته می شود.»
امام باقر (ع) نیز درباره ی این آیه فرمودند:
«این آیه درباره ی قائم نازل شده است. اگر امامتان از شما غایب گردد و ندانید کجاست چه کسی برای شما امام می فرستد که اخبار زمین و آسمان و حلال و حرام خداوند را برای شما بیاورد؟ سوگند به خدا، تاویل این آیه نیامده و سرانجام خواهد آمد.»
از این دو حدیث برمی آید که «ماء معین» که معنای آب گوارا و جاری در زمین است یکی از القاب امامان و به نقل از امام باقر(ع) یکی از القاب امام عصر (ع) است.
از پیامبر (صلوات الله علیه) پرسیدند:
مهدی کیست؟
حضرت فرمودند:
«خداوند تبارک و تعالی با من پیمان بسته که از صلب حسین، نه امام بیرون آورد و نهمین آنها از مردم پنهان می شود.»
سپس همین آیه را تلاوت کردند و فرمودند:
«غیبتی طولانی دارد، به گونه ای که گروهی از عقیده شان برمی گردند و گروه دیگر ثابت قدم می مانند. پس وقتی آخر الزمان شود، خروج کند و دنیا را پر از قسط و عدل می کند، همان طور که از ظلم و جور پر شده است.»
بنابراین ظاهراً این آیه مربوط به آب جاری است که مایه ی جبات موجودات است و باطن آیه مربوط به امام عدالت گستر و عالم است.
وجه تسمیه به آب (ماء) شاید این باشد که آب رحمت الهی است و مایه ی حیات مادی انسانهاست. و بدون آب نمی توان زندگی کرد، امامان معصوم نیز رحمت خداوند و وسیله ای برای وجود حیات روحانی انسانها و سلامت جامعه اند.
آب وسیله ای برای زدودن پلیدی های درونی و شرک و جهل و گناه.
آب با فرو رفتن به زمین ذخیره می شود تا در هنگام نیاز موجودات زنده ازآن بهره مند شوند و برای دست یافتن به این آب نیاز به تلاش و کوشش و جستجوست.
منابع:
1. نجم الثاقب، طبرسی نوری
2. موعود نامه، مجتبی تونه ای
پ.میعاد
