القاب امام زمان (عج) /  تالی

در زیارت آل یس آمده است:
«السلام علیک یا تالی کتاب الله و ترجمانه…» (1)
(سلام بر تو ای خواننده ی قرآن و مفسر آن)

تالی اسم فاعل است از تلاوت و به معنای خواننده و تلاوت کننده است. از جهت دیگر اگر این کلمه از ریشه ی تِلو گرفته شده باشد، به معنی همراه چیزی بودن است. (2)

اگر معنی اول مراد باشد، این حقیقت را می فهماند که تنها تالی قرآن اوست و اوست که باید قرآن بخواند. قرآن از زبان او شنیدن دارد. به تعبیر سید مجتبی بحرینی لسان الله باید کتاب الله را بخواند وکتاب صامت را کتاب ناطق باید تلاوت کند..

در مورد صدای تلاوت قرآن علی بن الحسین ( علیه السلام) خدمت امام کاظم ( علیه السلام) سخن به میان آمد، سخن از پیامبر شد؛ سائل  از امام پرسید:

«مگر رسول خدا ( صلی الله علیه و آله) در هنگام نماز صدای خود را به خواندن قرآن بلند نمی کرد؟»
حضرت فرمودند:

«آن حضرت به مقدار تاب و توان جمعی که پشت سرش بودند رفتار می نمود.» (3)

امام زمان ( علیه السلام) که وارث آن سلسله ی نورانی است، تالی قرآن است؛ قاری قرآن خداست … تلاوتی می کند که دل از دست فرزانگانی چون علامه بحرالعلوم، مهدی طباطبایی می برد.

مولی زین العابدین سلماسی می گوید:

«روزی سید جلیل بحر العلوم (4) وارد حرم امیرالمومنین ( علیه السلام) شد و پیوسته این را می خواند:

چه خوش است صوت قرآن زتو دلریا شنیدن/ به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن

وقتی از ایشان علت خواندن این شعر را پرسیدند گفتند:

«در آن لحظه که وارد حرم مطهر شدم، دیدم حضرت حجت ( عجل الله تعالی فرجه) بالای سر مرقد امیرالمومنین ( علیه السلام) نشسته اند و با صدای بلند قرآن می خوانند. چون استماع صوت تلاوت قرآن حضرتش را نمودم، دل از دست دادم و به خواندن این شعر پرداختم. » (5)

اگر معنی دوم تالی ( یعنی همراه) مد نظر باشد، یادآور حدیث ثقلین است و بازگو کننده ی آن است که آن حضرت همراه و همگام با قرآن است. امیرالمومنین ( علیه السلام) می فرماید:

«هر کدام از دو ثقل ( قرآن و عترت) ملازم با دیگری است و از او جدا نمی شود تا بر خدا وارد نشوند. آنگاه او میان آنها و بندگانش حکم می نماید» (6)

پی نوشت:

1.قمی، عباس، مفاتیح الجنان، زیارت آل یس
2.المنجد، ماده ی تلا
3.اصول کافی، ج2، ص 615
4.علامه بحرالعلوم  از سیدان بزرگی بودند که به قدری امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه) را دیده بودند که ایشان را در میان جمع مردم می شناختند و صدای ایشان را تشخیص می دادند.
5.جنّة المأوی، حکایت 54
6.بشارة المصطفی ، ص 30

منبع: سلام بر پرچم برافراشته، سید مجتبی بحرینی، صص 75- 81

پ.میعاد