انکار خلود عذاب درکتاب استاد حسن زاده آملی + تصویرکتاب

انکار خلود عذاب درکتاب استاد حسن زاده آملی + تصویرکتاب

یکی از مبانی مهم در مذهب شیعه خلود کفار ودشمنان اهل بیت می باشد اما فلسفه وعرفان به زیرکی با این مبنای عقلانی  تشیع مبارزه کرده است اما  چرا در بین شیعه وکتبی که در شیعه نوشته می شود وچاپ می شود این مطالب منحرف چاپ می شود؟!!

برخی آیات وروایات دال برخلود

آیات

وَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُون‌ »(بقره ۳۹)
و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند اهل دوزخند و همیشه در آن خواهند بود.
« یُرِیدُونَ أَنْ یَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَ ما هُمْ بِخارِجِینَ مِنْها وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِیمٌ » (مائده ۳۷)
آنها پیوسته می‌خواهند از آتش خارج شوند ولی نمی‌توانند خارج شوند و برای آنها مجازات پایداری است.
« وَ نادَوْا یا مالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنا رَبُّکَ قالَ إِنَّکُمْ ماکِثُون‌ » (زخرف ۷۷)
آنها فریاد می‌کشند ای مالک دوزخ آرزو داریم پروردگارت ما را بمیراند (تا آسوده شویم) می‌گوید: شما در اینجا ماندنی هستید.
« ثُمَّ قِیلَ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذابَ الْخُلْدِ ‌» (یونس ۵۲)
سپس به ظالمان گفته می‌شود بچشید عذاب خلد و همیشگی را.

برخی روایات

دلیل دیگر طرفداران خلود، وجود روایاتی است که مساله خلود را به روشنی بیان می‌کنند که دو نمونه از آنها را ذکر می‌کنیم:
۱. امام باقر(ع) فرمودند:« إِذَا دَخَلَ أَهْلُ الْجَنَّةِ الْجَنَّةَ وَ أَهْلُ النَّارِ النَّارَ جِی‌ءَ بِالْمَوْتِ فَیُذْبَحُ ثُمَّ یُقَالُ خُلُودٌ فَلَا مَوْتَ أَبَداً » «زمانی که جهنمیان وارد جهنم و بهشتیان وارد بهشت شدند مرگ را پیش آنها آورده و ذبح می‌کنند و به آنها گفته می‌شود شما برای همیشه در اینجا هستید و مرگی برای شما نیست.»تفسیرقمی ج۲
۲. امام رضا(ع) به مامون نوشتند:« إِنَّ اللَّهَ لَا یُدْخِلُ النَّارَ مُؤْمِناً وَ قَدْ وَعَدَهُ الْجَنَّةَ وَ لَا یُخْرِجُ مِنَ النَّارِ کَافِراً وَ قَدْ أَوْعَدَهُ النَّارَ وَ الْخُلُودَ فِیهَا »  «خداوند مومنی را که وعده بهشت به او داده وارد آتش جهنم نمی‌کند و کافری را که به او وعده آتش جهنم و خلود در آن را داده از جهنم خارج نمی‌کند.»خصال ج۲

جمله های نوشته شده در کتاب ممد الهمم استاد حسن زاده

فَلا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ‏ وَعْدِهِ‏ رُسُلَهُ‏ و لم یقل و وعیده، بل قال‏ وَ نَتَجاوَزُ عَنْ سَیِّئاتِهِمْ‏ مع إنّه توعّد على ذلک.

شیخ فرماید خداوند فرمود: فَلا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ‏ (إبراهیم: ۴۷) و نفرمود «و وعیده» بلکه فرمود وَ نَتَجاوَزُ عَنْ سَیِّئاتِهِمْ‏ (أحقاف: ۱۶) با اینکه در فعل سیئات وعید فرمود.

قیصرى گوید:

این تجاوز و گذشت نسبت به اهل جنت و نار عام است. اما نسبت به اهل جنت ظاهر است که از ذنوب وجودات آنها و صفات آنها و افعالشان عفو و تجاوز کرده است (یعنى گذشت کرده است). اما نسبت به اهل نار از مؤمنان به سبب اخراجشان از نار است به شفاعت شافعان و اما نسبت به کافران به اینکه عذاب براى آنها عذب مى‏گردد یا به رفع و برداشتن عذاب است مطلقا.

اگر چه در آن (نار) خالدند. چنانکه در حدیث است که در قعر جهنم جرجیر (تره تیزک) مى‏روید. یا به آنها صبر عطا مى‏شود که بر آن بلایا و محن الفت مى‏گیرند و بعد از آن رنج و الم نمى‏بینند چنانکه بعد از این گفته مى‏شود.

فاثنى على إسماعیل بإنّه‏ کانَ صادِقَ الْوَعْدِ و قد زال الإمکان فی حقّ الحقّ لما فیه من طلب المرجح.

شیخ فرماید: پس خداوند بر اسماعیل ثنا گفت به اینکه او صادق الوعد بود و امکان در حقّ حق تعالى زایل شد زیرا که در امکان طلب مرجّح مى‏شود.

یعنى امکان وقوع وعید در حقّ حق تعالى زایل شد زیرا حق تعالى وعده به تجاوز داد که فرمود: وَ نَتَجاوَزُ عَنْ سَیِّئاتِهِمْ‏ و فرمود: إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً (زمر: ۵۳) و فرمود: إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ* (نسا: ۴۸) و وقوع وعد واجب است که تجاوز و عفو و غفران اوست پس امکان وقوع وعید در حق بارى تعالى زایل شده است، زیرا که وقوع یکى از دو طرف ممکن بدون مرجح‏  نمى‏شود.