بناي پايه هاي كعبه، توسط ابراهيم علیه السلام و فرزندش اسماعيل علیه السلام / 5 ذوالقعده

بنا به روايات متعدد، كعبه معظمه نخستين مكان پرستش خدا، در آغاز سكونت انسان در زمين، توسط حضرت آدم علیه السلام بنا گرديد.

ولي پس از 2242 سال از هبوط آدم علیه السلام و در عصر حضرت نوح علیه السلام كه طوفان سراسر جهان را فراگرفت و تمام نقاط زمين به زير آب فرو رفت، گر چه خانه خدا كعبه به زير آب نرفت و غرق نشد و بدين جهت، به “بيت العتيق” ناميده شد، وليكن آسيب هاي فراواني به ساختمان آن وارد گرديد و پس از طوفان به صورت تل سرخي درآمد و مردم از آن مكان، حوائج مي خواستند و قرباني مي كردند.

اما هنگامي كه حضرت ابراهیم علیه السلام، همسرش هاجر و كودك خردسالش اسماعيل علیه السلام را به امر پروردگار متعال، از سرزمين شام به مكه معظمه هجرت داد و در آن ساكن گردانيد، اين مكان به تدريج رونق يافت و حضرت ابراهيم علیه السلام از جانب خداي سبحان، مأموريت يافت كه كعبه را تجديد بنا كند.(1)

آن حضرت با همكاري و همياري فرزندش حضرت اسماعیل علیه السلام و ارشاد و راهنمايي جبرئيل علیه السلام، در پنجم ذي قعده سال 3429 هبوط آدم علیه السلام، چيدن ديوار كعبه را آغاز كرد و در بيست و هفتم ذي قعده آن را به پايان رسانيد و سپس حجرالاسود را كه از سنگ هاي بهشتي است، بر ديواره آن نصب كرد.(2)

ابراهيم علیه السلام نخستين كسي بود، كه خانه خدا را طواف كرد و در آن به عبادت پرداخت و از خداي سبحان، درخواست قبولي اعمالش را نمود.

قرآن کریم به اين داستان اشاره كرد و فرمود: «وَ اِذْ يَرْفَعُ اِبْراهيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ اِسماعيلَ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنّا، اِنَّكَ اَنتَ السَّميعُ الْعَليمُ».(3)

از آن پس، خانه خدا، مقدس ترين محل عبادت موحدان قرار گرفت و روز به روز، بر شوكت و عظمت آن، افزون گرديد.

پی نوشت

1- نك: مجمع البيان علامه طبرسي، ج 2-1، ص 390؛ تفسير الميزان علامه طباطبايي، ج 2، ص 123.
2- وقايع الايام (شيخ عباس قمي)، ص 88؛ رحله ابن بطوطه محمد بن ابراهيم بطوطه، ص 168.
3- سوره بقره (2)، آيه 127.