توضیحی اجمالی بر امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف

• نام: محمد
• نام پدر: امام حسن عسکری علیه السلام
• نام مادر: نرجس (نرگس)
• القاب: حجت، خاتم، صاحب الزمان، قائم، منتظَر، و از همه مشهورتر مهدى
• شكل: چون ستاره درخشان نورانى، و داراى خالى سياه بر گونه راست
• زاد روز: شب نيمه شعبان 255، هنگام طلوع فجر
• زادگاه: شهر سامرا
• غيبت صغرى: از سن پنج سالگى به مدت 69 سال
• غيبت كبرى: با درگذشت چهارمين نماينده و سفير آن حضرت از سال 329 آغاز گرديد؛ و تا به هنگام فرمان الهى مبنى بر اجازه ظهور و قيام آن بزرگوار، همچنان ادامه خواهد داشت.
• محل ظهور: مكه معظمه
• محل بيعت: مسجدالحرام، ميان ركن و مقام
• يادگار أنبياء: انگشتر سليمان در انگشت او، عصاى موسى در دستش، و به طور خلاصه آن چه خوبان همه دارند او تنها دارد.
• ياران: سيصد و سيزده نفر (به عدد اصحاب بدر)، افرادى باشند كه هسته مركزى زمامدارى او را تشكيل دهند؛ و در حقيقت كارگردانان اصلى قيام مهدى علیه السلام، و كارگزاران درجه اول انقلاب جهانى اسلام خواهند بود كه از اطراف جهان به دور حضرتش گرد آيند.
• مركز حكومت: مسجد كوفه، مركز خلافت و حكومت جد بزرگوارش امام علی علیه السلام
• وزير و معاون: حضرت عیسی علیه السلام از آسمان فرود آيد و به عنوان وزير با حضرتش همكارى نمايد.
• بركات حكومت و رهبرى او: درهاى خير و بركت از آسمان به روى مردم گشوده شود؛ عمرها به درازا كشد؛ مردم همه در رفاه و بى نيازى بسر برند؛ شهرها همه بر اثر آبادانى و سرسبزى به هم پيوسته گردند، آن چنان كه مسافران را به برداشتن توشه نيازى نخواهد بود؛ و اگر زنى يا زنانى تنها از مشرق به مغرب روند كسى را با آن ها كارى نباشد.

مهدی کیست؟

از جابر بن عبدالله انصاری که گفته است از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدم که من خدا و رسول او را می دانم و می شناسم ام اولوالامر را نمی دانم. آن حضرت فرمود: ای جابر ایشان خلفای من و امامان مسلمان بعد از من، اول ایشان علی بن ابی طالب علیه السلام و بعد از آن حسن بن علی علیه السلام و بعد از آن حسین بن علی علیه السلام و به دنبال او محمد بن علی و او در تورات معروف است به باقر و تو او را دریابی. ای جابر، چون او را بینی سلام من را به او برسان و بعد از آن یک یک ائمه را نام می برد تا آن که چون به حجت قائم عجل الله تعالی فرجه شریف رسید؛ فرمود که نام او نام من باشد و کنیه من کنیه او و حجت خدا است و بقیة الله؛ او در میان مردمان، حق تعالی مشارق و مغارب را توسط او بگشاید و او از شیعه خود عنایت گردد.

ولادت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف

در سال 255 (ه.ق)، در سپیده دم روز جمعه، پانزدهم ماه شعبان در شهر سامرا پایتخت عباسیان، دوازدهمین اختر آسمان امامت و ولایت حضرت حجة بن الحسن المهدی عجل الله تعالی فرجه شریف در خانه امام حسن عسکری علیه السلام دیده به جهان گشود.

نامش، نام پیامبر – کنیه اش، کنیه پیامبر – ابوالقاسم – مادرش نرجس و نام پدر بزرگوارش امام حسن عسکری علیه السلام است. آن یادگار الهی حجت، قائم، خلف صالح، صاحب الزمان و بقیة الله لقب گرفته است و مشهورترین لقبش حضرت مهدی است. ولادت با سعادتش از دشمنان پنهان مانده و نام و نشانش از بدخواهان در نهان، زیرا حکومت خون آشام وقت و دستگاه ستمگر خلافت، سخت در پی او و مشتاق یافتن و نابود ساختنش بود.

تمام نیروی خود را در اطراف خانه امام حسن عسکری علیه السلام متمرکز کرده و ده ها جاسوس به کار گرفته بود، بر هر جاسوسی، جاسوسی دیگر گمارده بود تا از ولادت ولی خدا حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه شریف آگاه شده، نور خدا را خاموش کند، ولی مشیت خداوند بر آن تعلق گرفته بود که حجت خود را از گزند دشمنان حفظ کند.

احادیثی از شخصیت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف

• پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: مهدی مردی است از فرزندان من که چهره اش چون اختر تابناک است.
• پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: مهدی طاووس بهشتیان است.
• امام علی علیه السلام: با مهدی ما حجت ها گسسته می شود. او پایان بخش سلسله امامان، نجات بخش امت و اوج نور و راز نهان است.
• امام صادق علیه السلام: اگر او امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف را دریابم تمام عمر به او خدمت می کنم.
• امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف: من یادگار خدا در زمین و جانشین و حجت او بر شما هستم.
• امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف: من مایه امان اهل زمینم؛ چنان که ستارگان مایه امان اهل آسمان اند.

غیبت

این مولود مسعود دو غیبت دارد: نخست غیبت صغری یا کوتاه مدت – که بعد از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام، هشت ربیع الاول سال 260 ه.ق (زمان 6 سالگی حضرت) آغاز شد و تا سال 329 ه.ق ادامه یافت.

در این دوره که 74 سال طول کشید شیعیان می توانستند توسط سفیران چهارگانه اش با آن حضرت تماس بگیرند و با وی ارتباط برقرار کنند. این چهار تن نایب خاص، که شیعیان می توانستند در دوران غیبت صغری توسط آن ها با حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف تماس بگیرند و مشکلات خود را به ناحیه متقدسه برسانند و پاسخ هاس لازم را دریافت نمایند، عبارتند از:

جناب عثمان بن سعید عمروی، محمد بن عثمان بن سعید، حسین بن روح نوبختی و علی بن محمد مسعودی، که با رحلت او باب «نیابت خاص» بسته شد. پس از آن، غیبت کبری آغاز شد که از سال 329 ه.ق تاکنون استمرار یافته است، و پایانش بر کسی جز خداوند آشکار نیست. در این دوره سفیر و نایب خاصی برای آن حضرت نیست و راه تماس رسمی و آشکار برای مردم وجود ندارد و بر آن هاست که از نواب عام امام علیه السلام – یعنی از فقهای پارسا و خویشتن دار- پیروی کنند.

در هر حال، نهان زیستی آن حضرت بدین معناست که دور از چشم مردمان ولی در زیر همین آسمان کبود بسر می برد. اگر برخوردی هم برایش پیشامد کند، اغلب ناشناخته می ماند و دیدارهایش با شیعیان تنها به اذن خداست. دوران غیبت کبری امام معصوم، دوران آماده نبودن شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه اسلامی برای پذیرش وجود علنی و آشکار امام معصوم است.

امام حسن مجتبی علیه السلام درباره غیبت طولانی (کبری) امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف چنین می فرماید: به درستی که خداوند، تولد او را پنهان نگه می دارد و شخص او را غایب می کند تا این که هنگام خروج و قیام، بیعت هیچ کس بر گردن او بنا شد. او نهمین فرزند بردارم حسین است فرزند سرور کنیزان، خداوند عمرش را در هنگام غیبتش طولانی می گرداند، سپس او را با قدرت خود همانند یک جوان کمتر از چهل ساله آشکار خواهد ساخت.

احادیثی از غیبت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف

امام باقر علیه السلام: قائم را دو غیبت است: در یکی از آن ها (از بس طولانی است) درباره اش گفته می شود: او مرد و معلوم نیست به کدام وادی رفته است.

امام صادق علیه السلام: قائم را دو غیبت است: یکی طولانی و دیگری کوتاه. در غیبت نخستین جایگاه آن حضرت را شیعیان خاص او می دانند، و در غیبت نخستین جایگاه آن حضرت را شیعیان خاص او می دانند، در غیبت دوم از جایگاه او کسی جز خدمتکارانش، که بر دین اویند، آگاه نیست.

امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف:‌ چگونگی بهرهمندی از وجود من در دوران غیبتم، همچون بهره ای است که از خورشید می برند، آن گاه که ابر آن را از دیدگان نهان می کند.

ظهور چیست؟

ظهور واژه ای در زبان عربی است که برگرفته از کلمه ظهر می باشد، زبان شناسان عربی «ظهر» را حاکی از هر نوع بروز و آشکار شدن که همراه با قدرت و قوت باشد، دانسته اند. به واژه ظهور در آیات و روایات نیز اشاره شده، چنانچه در قرآن کریم هم در آیه شریفه: «هو الذی ارسل رسل بالمهدی و دین الحق…» / «اوست که پیامبر خود را برای هدایت و دین حق فرستاد تا او را بر تمام ادیان چیره سازد اگر چه مشرکان نپسندند».

که در یک معنا پدیدار شدن با قدرت و شکوه است. در این آیه ظهور به دین اسلام و حقایق قرآن و معارف اسلامی نسبت داده شده است.

احادیثی از ظهور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف

• امام علی علیه السلام: هرگاه آواز دهنده ای از آسمان آواز داد که «همانا حق در میان خاندان محمد است»، در آن هنگام نام مهدی بر سر زبان های مردم می افتد و از جام محبت او می نوشند و جز نام او بر زبان ندارند.
• امام حسین علیه السلام:‌ خداوند قائم ما را از پس پرده غیبت بیرون می آورد و آن گاه او را از ستمگران انتقام می گیرد.
• امام حسین علیه السلام: آن گاه کا برپا دارنده عدالت (امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف) قیام کند، عدالتش نیکوکار و بدکار را فرامی گیرد.
• امام سجاد علیه السلام: آن گاه که قائم ما قیام کند، خدا آفت را از شیعیان ما بزداید و دلهایشان را چون پاره های آهن استوار سازد.
• امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف: منم که زمین را از عدالت لبریز می کنم، چنان که از ستم آکنده است.

انتظار

شما امیدوار فرج و گشایش الهی باشید و از کمک های خداوند نومید نگردید؛ همانا برترین اعمال نزد خالق یکتا انتظار فرج است.

احادیثی از انتظار فرج

• پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: برترین اعمال امت من انتظار فرج است.
• امام علی علیه السلام: در انتظار فرج باشید و از رحمت خدا نومید نشوید.
• امام علی علیه السلام: آن که منتظر فرج ما است، همچون کسی است که در راه خدا در خون خود تپیده باشد.
• امام سجاد علیه السلام: منتظران ظهور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف برترین اهل هر زمان اند.
• امام صادق علیه السلام: در شب و روزت منتظر فرج مولایت باش.
• امام صادق علیه السلام: آن که به ما ایمان آورد و سخن ما را تصدیق کند منتظر امر فرج ما باشد، همچون کسی است که زیر پرچم قائم به شهادت برسد.
• امام صادق علیه السلام: منتظر ظهور امام دوازدهم مانند کسی است که در رکاب پیامبر خدا شمشیر کشیده است و از ایشان دفاع می کند.

منبع: سایت راسخون