دلایل دعا برای امام زمان (عج) (30) : آرزوی وصل

عبارت «فیل فلانی یاد هندوستان کرده است» برای مواقعی به کار می رود که به بهانه ها و در شرایط خاصی، فکر و ذهن کسی به سمت جایی پرواز کند و دلش برای آنجا لک بزند. مثلاً وقتی فیل را از جایگاه اصلی خودش به بیابان های عربستان ببرند، طبیعی است که زبان بسته دلش برای هند تنگ بشود! یا اگر گل را از پروانه بگیرند؛ یا وقتی سعادت دیدن امام را از ما آدمها بگیرند.

ما منتظران، نه همیشه، امّا گهگاهی فیل مان یاد هندوستان می کند. وقتی به بن بست می رسیم و دلمان از مردم می گیرد؛ وقتی از این نهاد به سازمان دیگر می رویم و بعد از چندین روز دوندگی باز هم به جایی نمی رسیم؛ وقتی به محض روشن کردن گیرنده هایمان، تصویر اجساد پشته شده و خون آلود مسلمانان را می بینیم؛ وقتی آشفتگی جهان و گرسنگی مظلومان را می بینیم و گاهی وقتی در خودمان فرو می رویم و در ژرفای خود به خاطر دوری از امام زمان مان، احساس یتیمی می کنیم.

اصلاً زندگی کردن در آخرالزمان، همه ی دوستداران منجی را به یک جا می رساند: دل تنگی. وقتی کار به اینجا برسد، بغض می کنیم و با خودمان می گوییم: «یعنی می شود منجی را ببینیم؟ روز خلاصی را؟»

احمد بن ابراهیم از شیعیان امام حسن عسکری (علیه السلام) نقل می کند که: به محمد بن عثمان (نایب دوم) از اشتیاقم به حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه) گفتم. فرمودند: آیا دوست داری او راببینی؟

گفتم: آری.

فرمودند: «خداوند پاداش شوق تو را عنایت می کند و دیدن رویش را به آسانی و عافیت به تو روزی خواهد کرد. ای احمد! التماس نکن که او را ببینی، زیرا که او در ایام غیبت است. درخواست نکن که با او همنشین شوی که این از تصمیمات خداوند است و باید در برابر آن تسلیم باشی. ولی با زیارت به سوی او توجه کن.» (1)

شنیده اید می گویند: «دل به دل راه دارد»؟ امام باقر (ع) در توصیف اوضاع مؤمنین در غیبت امام عصر (عج) در نامه ای به یکی از دوستان خود فرمودند: «… و اما دوری راه که یاد کردی: البته مؤمن در این دنیا غریب و در میان این مردم، نگونسار است تا از این خانه ی دنیا به زحمت بیرون برود. و اما آنچه متذکر شدی از علاقه مندی به نزدیک بودن به ما و ملاقات ما و اینکه نمی توانی این کار را انجام دهی؛ پس خداوند می داند در دلت چیست و پاداش تو بر عهده ی اوست.» (2)

آری؛ دل تنگیم و این چنین ندبه سر می دهیم:
تا كی سرگشته و سرگردان تو باشم؟ مولای من!
تا كی و با چه بیانی تو را بستایم و چگونه نجوا سر كنم؟
برمن سخت است كه از غیر تو پاسخ شنوم و جز تو دلداریم دهد.
بر من سخت است كه من بر تو بگریم و دیگران تو را واگذارند.
بر من سخت است كه سختی‌ها نه بر آنان بلكه بر تو وارد آید.
آیا كمك‌دهنده‌ای هست كه پا به پای او ناله‌های طولانی و گریه‌های همیشگی داشته باشم؟
آیا زاری‌كننده بی‌تابی هست كه در تنهایی‌هایش با زاری و بی‌تابی خود یاریش كنم؟
آیا چشمی هست كه خار در آن خلیده باشد و چشمان من در ناراحتی و دردِ این خار خلیدگی، با آن همراهی كند؟
آه، ای فرزند پیامبر آیا به سوی تو راهی هست، تا شرف دیدار حاصل آید؟ (3)

دعای هفته:
سید بن طاووس (رحمة الله علیه) دعایی مخصوص نقل کرده است و توصیه کرده است علاوه بر شب بیست و سوم ماه رمضان که آن را می خوانیم، در باقی اوقات، تا می توانیم آن را بگوییم و از خداوند بخوانیم. این دعا با این عبارت آغاز می شود:

«اللهُمَّ کُن لِوليِّک القائمِ بأمرک، الحُجةِ بنِ الحَسَنِ المَهدي عَليه و عَلي آبائهِ أفضل الصلاة و السلام…»

و در ادامه ی آن می خوانیم: «اللهم انّی ارغبُ الیک فی دولةٍ کریمةٍ، تعزُّ به الاسلام و اهله…» (4)

(خداوندا، ما به سویت زارى مى‏کنیم در جهت خواهش دولتى گرامى که در آن اسلام و اهل آن را عزیز گردانى و به آن نفاق و اهل آن را خوار سازى و ما را در آن دولت از دعوت‏کنندگان به سوى طاعتت…)

پی نوشت:
1. بحارالانوار، ج 102، ص 97؛ به نقل از موسوی اصفهانی، محمد تقی، مکیال المکارم، ج 1، ص 230
2. بحارالانوار، ج 101، ص 120؛ به نقل از همان، ص 231
3. قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ذیل دعای ندبه
4. بحار الانوار، ج 97، ص 349.

پ.میعاد

امام سجاد (ع) فرمودند: «حق كسى كه به تو نيكى كرده، اين است كه از او تشكر كنى و نيكى اش را به زبان آورى و از او به خوبى ياد كنى و ميان خود و خداى عزّوجلّ برايش خالصانه دعا كنى…» کسی را سراغ دارید که در حقتان بیشتر از امام عصر (عج) خوبی کرده باشد؟ قرار است در این مجموعه، شما را با نیکی های امام آشنا کنیم.