رساله ی حقوق امام سجاد (ع) (6) / حق مسلمانان
باورم نمی شود. این منم؟ کسی که روزی دستگیر دل همه بود به چنان فلاکتی افتاده است که آروزی مرگ مسلمانی را دارد؟ آخر چه شد که به اینجا رسیدیم. چقدر به خودمان بد کردیم! خدایا کمک!
ببین. یک کلام می گویم و تمام. ما مسلمان ها باید هوای همدیگر را داشته باشیم. مسلمانی شان به کنار، آدم که هستند. انسان هم نیستی؟ اگر این است جواب قانع کننده ات، پس وای به حال ما! انسانیتت کجا رفته؟ به جان من غر نزن که کاری از دست ما برنمی آید. بخیل نباش، دعا می کنیم؛ دست خدا که بسته نیست.
«اما حق همه ی مسلمانان بر تو آن است که در دل نسبت به آنان کدورتی نداشته باشی و بالهای مهربانی و لطفت را بر سر خطاکاران ایشان بیفشانی و به جهت اصلاح و ایجاد الفت بین آنها و خود بکوشی و شکر و سپاست را از نیکوکاران آنها دریغ نداری؛ کسانی که احسان و نیکی آنها برای خودشان و برای تست؛ زیرا که احسان آنها به خودشان، احسان به تو نیز هست وقتی که آزاری به تو نرسانند و تو را گرفتار دفع آن آزار نکنند و خود را از آسیب رساندن به تو دور نگه دارند. پس برای همه ی مسلمانان دعا کن و به یاری همه ی آنها بشتاب و همه را در مراتبی که دارند مورد عنایت و تکریم قرار ده.» رساله ی حقوق امام سجاد (علیه السلام)
پ.میعاد
