بدعت عمر براى آينده خلافت
عمر به ابن عباس گفت: اين خلافت را به چه كسى واگذار كنم؟ او على بن ابى‏طالب‏ عليه السلام را پيشنهاد كرد و گفت: شجاعت و فضيلت و قرابت و سبقت در اسلامش معلوم است. عمر گفت: در طبع او مزاح است! ابن عباس گفت: درباره عثمان چه مى‏گويى؟ عمر گفت: اگر او خليفه شود بنى‏اميه را بر گرده مردم مسلط مى‏نمايد.

ابن عباس گفت: درباره طلحه چه مى‏گويى؟ عمر گفت: مردى متكبر است و پيامبر را با كلامى كه روز نزول آيه حجاب گفت آزرده است. او هنگام نزول آيه حجاب گفته بود: «وقتى از دنيا برود ما زنانش را به عقد خود در مى‏آوريم».

ابن‏عباس گفت: درباره زبير بن عوام چه مى‏گويى؟ گفت: او مرد شجاعى است، ولى بسيار بخيل است. مردى بدخو و مفسد است، كه گاهى انسان و گاهى كافر است. در مورد سعد وقاص گفت: مردى متكبر و متعصب است و به كار خلافت نمى‏آيد. ابن‏عباس گفت: در مورد عبدالرحمن نظرت چيست؟ عمر گفت: او مرد ضعيف القلبى است.(10)

عمر هنگام مرگ امر خلافت را به شورى واگذار كرد و ابوطلحه انصارى را طلبيد و به او گفت: بعد از مرگ من با پنجاه نفر از انصار با شمشيرهاى كشيده شش نفر را در خانه عايشه حاضر كنيد: على بن ابى‏طالب ‏عليه السلام، عثمان، طلحه، زبير، سعد بن ابى‏وقاص، عبدالرحمن بن عوف. آنگاه سه روز آنها را مهلت دهيد، و بعد از آن اگر چهار يا پنج نفر بر نظرى متفق شدند و دو يا يك نفر مخالفان آنان بودند، مخالفين را به قتل برسانيد، و اگر سه نفر نظرى داشتند و سه نفر نظر ديگرى داشتند، آن طرف كه عبدالرحمن بن عوف در اوست مقدم بداريد و سه نفر ديگر را گردن بزنيد، و اگر بعد از سه روز بر امرى اتفاق نكردند، هر شش نفر را گردن بزنيد.

شورى بعد از مرگ عمر
بعد از مرگ عمر شورى در خانه عايشه تشكيل شد، و زبير بن عوام پسر صفيه حق خود را به پسر دايى خود اميرالمؤمنين‏ عليه السلام بخشيد! طلحة بن عبيداللَّه هم حق خود را به عثمان بخشيد!! سعد بن ابى‏وقاص هم حق خود را به عبدالرحمن بن عوف بخشيد.

عبدالرحمن به مسجد آمد و در جمع اصحاب به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام عرض كرد: من بيعت مى‏كنم با شما به اين شرط كه عمل كنى به كتاب خدا و سنت پيامبر صلى الله عليه و آله و روش ابوبكر و عمر! اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرمودند: بلكه طبق كتاب خدا و سنت پيامبر صلى الله عليه و آله و اجتهاد و رأى خود عمل مى‏كنم.

عبدالرحمن اين كلمات را سه بار به عثمان گفت، و عثمان قبول كرد. بار سوم عبدالرحمن با عثمان بيعت كرد و ديگران هم بيعت كردند، غير از بنى‏هاشم و جمعى از بزرگان صحابه مثل عمار بن ياسر و مقداد بن اسود كه بيعت نكردند.

اينك جا دارد چند سؤال مطرح شود:

عُمَر در دوران جوانى به چه كارى مشغول بوده و در سفرهاى تجارتى چه شغلى داشته است؟
در جنگ حديبيه و جاهاى ديگر چه كسى به پيامبر صلى الله عليه و آله اعتراض كرد؟
چه كسى نسبت هذيان به پيامبر صلى الله عليه و آله داد؟
چه كسى درِ خانه اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را آتش زد و گفت: «قصد دارم خانه را با اهلش بسوزانم، اگر چه فاطمه در آن باشد»؟
چه كسى محسن بن على‏عليه السلام را كشت؟
چه كسى به قنفذ دستور داد تا به دختر پيامبر صلى الله عليه و آله تازيانه بزند؟
چه كسى ابوبكر را به غصب فدك ترغيب كرد و شهادت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام و ام‏ايمن و حسنين‏ عليهما السلام را ردّ كرد؟
چه كسى قباله فدك را از حضرت صديقه‏ عليها السلام گرفت و جسارت به صورت مبارك آن حضرت كرد؟
اولين كسى كه دست روى دست گذاشتن را در نماز احداث كرد كه بود؟
اولين كسى كه خلافت را به شورى حواله نمود چه كسى بود؟
اولين كسى كه با همراهى ابوبكر سهم ذوى القربى را نداد چه كسى بود؟
اولين كسى كه روز عيد غدير با على بن ابى‏طالب ‏عليه السلام بيعت كرد و گفت: «بخ بخ يابن‏ابى‏طالب، اصبحت مولاى و مولى كل مؤمن ومؤمنة» چه كسى بود؟
اولين كسى كه از كوزه نصارى وضو گرفت و آنها را پاك مى‏دانست چه كسى بود؟
اولين كسى كه شهادت مملوك را از درجه اعتبار ساقط كرد چه كسى بود؟
اولين كسى كه متعه حج و متعه نساء را حرام كرد چه كسى بود؟
اولين كسى كه دستور داد نافله‏هاى ماه رمضان به جماعت خوانده شود چه كسى بود؟
اولين كسى كه گفت عجمها از يكديگر ارث نمى‏برند چه كسى بود؟
چرا هنگامى كه شخصى از كوزه خليفه خورد مست شد؟!
چه كسى بود كه وقتى پس از مرگش يك هشتم مال او را به چهار زن او قسمت كردند به هر زنى 83000 دينار رسيد؟
چه كسى گفت: همه مردم از من باسوادترند حتى پيرزنها؟!
از چه كسى هرگاه سؤال مى‏كردند و در جواب فرو مى‏ماند، مى‏گفت: اشتغال به دلالى و خريد و فروش، مرا مانع از يادگرفتن مسائل شد؟

اينكه در كتب تاريخ با عبارتهاى مختلف ذكر شده كه عمر بن خطاب حسب وصيت ابوبكر به خلافت مسلمين نصب شده جاى چند سؤال دارد:

1. آيا وصيت ابوبكر نافذ است و وصيت اشرف مخلوقات خاتم الانبياء صلى الله عليه و آله در غدير و غير غدير نافذ نيست؟
2. آيا پيامبر صلى الله عليه و آله در هنگام رحلت نفرمود كاغذ و قلم بياوريد تا بگويم و نوشته شود مطلبى كه بعد از من اختلاف نكنيد؟ چرا نسبت هذيان به آن حضرت دادند و كاغذ و قلم نياوردند و حال آنكه خداوند در قرآن مى‏فرمايد: «هر چه آن حضرت مى‏فرمايند وحى است نه از نزد خود».(11) چطور براى ابوبكر كاغذ و قلم آوردند و كسى اعتراض نكرد. جالب اينكه او بيهوش مى‏شد و به هوش مى‏آمد و بعد از بسم اللَّه عثمان از طرف خودش نوشت خليفه بعد از ابوبكر عمر است و ابوبكر مخالفتى نكرد؟