ثم انصرف عمرو وأهل الشأم إلى معاویة وسلموا علیه بالخلافة ورجع ابن عباس وشریح بن هانئ إلى علی وکان إذا صلى الغداة یقنت فیقول اللهم العن معاویة وعمرا وأبا الأعور السلمی وحبیبا وعبد الرحمن بن خالد والضحاک بن قیس والولید فبلغ ذلک معاویة فکان إذا قنت لعن علیا وابن عباس والأشتر وحسنا وحسینا .(١)

بعد از ماجرای حکمین عمرو بن عاص و مردم شام به سوی معاویه رفتند و خلافت را به وی تبریک گفتند ؛ و ابن عباس ، شریح بن هانی به سوی امیر المؤمنین علیه السلام بازگشتند .

علی علیه السلام وقتی نماز صبح می‌خواند و دعا می‌کرد ، می‌گفت : بارالها معاویه ، عمرو عاص ، ابو اعور سلمی ، حبیب ، عبد الرحمن بن خالد ، ضحاک بن قیس و ولید را لعنت کن . این خبر وقتی به گوش معاویه رسید ، او نیز در دعای هر روز خویش ! امام علی ، امام حسن ، امام حسین علیهم السلام ، ابن عباس و مالک اشتر را لعن می‌کرد .

اگر امام علی علیه السلام در جنگ صفین با معاویه جنگیده بود ، امام حسن و امام حسین علیهما السلام ، دو آقای جوانان اهل بهشت چه کرده بود که معاویه آن‌ها را لعن می‌کرد ؟!

______________________

پی نوشت:

(١)تاریخ طبری ، ج4 ،‌ ص52 ،‌ باب اجتماع الحکمین بدومة الجندل و الکامل فی التاریخ ، ج3 ،‌ ص333 ، باب ذکر اجتماع الحکمین .