نشانه های ظهور(8) /  اما و اگر! (بداء)

«از نشانه های قیام آن حضرت این است که در سالی پر از زلزله و سرما اتفاق می افتد» (1)، «پیش از آمدن قائم دو مرگ مشاهده خواهد شد، مرگ قرمز و مرگ سفید به طوری که از هر هفت نفر، پنج نفر می میرند.» (2)، «آتش و دودی در مشرق به پا می خیزد که تا چهل شب ادامه پیدا می کند.» (3)، «در آن زمان اختلافات شدید و فتنه های بسیار در زمین پیش می آید» (4)
نترسید! قرار نیست همه ی این حوادث اتفاق بیفتد! اینهایی که خواندید علائم غیرحتمی بودند و اتفاق افتادنشان اما و اگر دارد!

خداوند بزرگ دو لوح دارد. یکی لوحی است که تغییر و تاثیر در آن راه ندارد و به آن لوح که هرگز عوض نمی شود، «ام الکتاب» می گویند. (5) لوح دیگر خداوند که در این مقاله برای ما بیشتر حائز اهمیت است، لوحی است که با توجه به شرایط و خواست بنده ها و اراده ی خداوند تغییر می یابد. به این لوح «محو اثبات» یا «بداء» می گویند. (6)

شاید اصطلاح بداء را تا به حال شنیده باشید. بداء یعنی تغییر در تقدیر الهی! (7) نگران نباشید به زودی ارتباط بداء را با نشانه های غیرحتمی بیان می کنیم!

فرض کنید قوم الف مستوجب عذاب الهی است. مثل قوم حضرت یونس که در زمانی ستم پیشه کردند و مستحق عذاب بودند. در این زمان قوم الف که از طریق حجت زمانه شان، از عذاب الهی آگاه شده اند، دست به دعا برمی دارند و توبه می کنند. خداوند در اثر توبه و دعای واقعی آنان عذاب را از آنان برمی دارد. در این حالت می گویند در عذاب بداء حاصل شده است. برعکس این حالت هم وجود دارد. یعنی ممکن است قومی یا فردی در اثر گناه و بی توجهی به خواست خداوند از شمول رحمت خارج شود و در ورطه ی عذاب بیفتد.

دعا کردن، صدقه دادن و انجام صله ی ارحام باعث می شود که بلایا از انسان دور شود و در مقابل انجام اعمال منفی انسان را مستوجب بلایا و عذاب خداوند می کند. (7)

خوب! می رسیم به نشانه ها! در میان نشانه هایی که در روایات ما ذکر شده است، تنها علائمی که حتمی خوانده شده اند، قابل تغییر نیستند و حتماً اتفاق می افتند. از نامش پیداست: حتمی! (8) اما در باقی نشانه ها –که کم هم نیست!-  ممکن است بداء اتفاق بیفتد. (9)

پس، بیماریها، ظهور شخصیتهای خونریز و ناپاک، جنگها، مرگها و فتنها می تواند اتفاق نیفتد! دعا کردن مهم ترین عامل در دور کردن بلاهاست. دعا قضایی که محکم شده است را نیز بازمی گرداند. (10)

راستی، بداء از آموزه های اسلامی است و دلیلی عقلی دارد. اگر نخواهیم بداء را بپذیریم باید این را هم بپذیریم که خداوند قدرتی در تغییر امور ندارد! در حالیکه خداوند منزه است از ضعف در انجام امور! (11) خداوند قادر مطلق است و این قدرت، دست او را در اداره ی جهان باز می گذارد. اصلاً خودش گفته است:

«یهودیان گفتند دست خدا بسته است، دستشان بسته و لعنت خدا بر آنها باد! بلکه دست خدا باز است و هرگونه که بخواهد می بخشد.» (12)

پی نوشت:
1.       بیان الائمه، ج2، ص 431؛ یوم الخلاص، ص 543، نجفی، شیخ محمد مهدی.
2.       بحارالانوار، ج 52، ص 182
3.       املاحم و الفتن، ص 71
4.       کمال الدین و اتمام النعمه، ص 655
5.       سوره ی بروج، آیات 21 و 22
6.       سوره ی انعام، آیه ی 2
7.       مقاله ی رضا برنجکار تحت عنوان بداء، موعود 96
8.       شيخ طوسى، الغيبة، ص265.
9.       شش ماه پایانی، ص 228
10.   التوحيد، ص 334.
11.   مقاله ی رضا برنجکار تحت عنوان بداء، موعود 96
12.   سوره ی مائده، آیه ی 64

منابع:

1.       مقاله ی بداء، موعود شماره ی 96 (رضا برنجکار)
2.       مطلب آشنايي با مفاهيم و اصطلاحات نشانه‏هاي ظهور، همان (ابراهیم شفیعی سروستانی)
3.       الساده، مجتبی، شش ماه پایانی
4.       آخرین نشانه های ظهور، از سری کتابهای 40 حدیث موسسه ی موعود

پ.میعاد