وظایف منتظران در عصر غیبت امام زمان (عج) (16) / سیه پوشی

امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
«هیچ دیده و هیچ اشکی نزد خداوند محبوب تر از چشمی نیست که بر او [امام حسین (ع)] بگرید و اشک بریزد و هیچ گریه کننده ای بر او نگرید مگر اینکه به فاطمه (سلام الله علیها) هدیه داده و حق ما را ادا نموده است. هر بنده ای روز قیامت با دیدگان گریان محشور خواهد شد مگر گریه کنندگان بر جدم حسین.»

با کمی دقت در حدیث مذکور، یکی از مهمترین وظایف منتظران آشکار می شود. امام صادق فرموده اند هر کس عزادار مصیبت امام حسین (ع) باشد، حق امامت و ولایت را ادا نموده است. پس یکی از وظایف منتظران در دوران غیبت، «گریستن بر مصایب امام حسین (ع)» است.

علاوه بر آن در کتب اسلامی ذکر شده است که مومنان در برابر همدیگر حقوق و تکالیفی دارند. یکی از حقوق مومنان آن است که وقتی، کسی از آنها از دنیا رفت، برای تسلیت گفتن به بازماندگانش اقدام کنند. این تسلا می تواند به صورتهای مختلف انجام شود. مثلاً با بزرگداشت و گرامیداشت فرد مرحوم و یا شرکت کردن در مراسم ترحیم، مومنان می توانند بازماندگان آن مرحوم را تسلا دهند.

در ضمن وقتی مومنی از دنیا می رود، آدابی را دیگر مومنان برای ادا شدن حق میت باید رعایت کنند:

1.تشییع پیکر او
2.کنار قبر او برود و از خداوند برای او طلب مغفرت کند.
3.در صورتی که دو مورد بالا امکان پذیر نبود، این حق را باید درباره ی وراث و بازماندگان او رعایت کنند.

به این وسیله که در حزن و اندوه بازماندگان شرکت جویند و برای آنها صله و غذا ببرند.

حال! در زمان غیبت هستیم و تنها بازمانده ی امام حسین (ع)، امام زمان و صاحب الامر (ارواحنا له الفداء) ماست. بنا بر موراد گفته شده، برای تسلای دل امامی که در مصیبت جدش صبح و شب خون گریه می کند (1) باید در مراسم سوگواری اباعبدالله الحسین اشک بریزیم و همدردی کنیم.

این یک لطف نیست! وظیفه ای است بر دوش هر مومن. (2)

پی نوشت:

1.بخشی از زیارت ناحیه مقدسه
2.تکالیف بندگان به امام زمان، به نقل از مکیال المکارم، صص 553- 555 (با تصرف و تلخیص)

پ.میعاد